Powieść C.C.Hunter, otwierająca nową serię "Wodospady cienia" nie wstrząsnęła mną, nie wzruszyła ani nie skłoniła do głębokich przemyśleń. Ale przecież nie takie było jej zadanie. Natomiast bawiłam się doskonale, śmiałam nie raz i od początku byłam zaciekawiona i zaintrygowana, i właśnie o to chodziło.

Autorka czerpie pomysły z innych książek typu paranormal romance, ale nie powiela ich w identyczny sposób, tylko przerabia na swój własny, w dodatku ciekawie i zabawnie.

Kylie Galen to 16-latka, która , jak to w takich powieściach często bywa, nagle coś traci, przez co jej świat wywraca się do góry nogami. W dodatku rodzice wysyłają ją na obóz dla trudnej młodzieży, który okazuje się czymś zupełnie innym niż się spodziewała... Wokół pełno dziwolągów, a przecież ona jest najzupełniej normalna, tylko widuje ducha i śnią jej się koszmary. Nagle okazuje się, że ona też jest takim samym dziwolągiem - a nawet bardziej, bo nie wiadomo właściwie, czym jest... Duch wciąż za nią łazi i płacze krwią, jedna z jej współlokatorek jest zimna i pije krew ze szklanki, druga nie potrafi odczarować pedofila, który ciągle zamienia się w ropuchę, natomiast mały kotek może okazać się czymś (kimś) zupełnie innym...

Oczywiście nie brak wątku miłosnego. Biedna Kylie rozdarta jest między wilkołakiem Lucasem, a półelfem Derekiem, gdzieś tam pęta się też jej skruszony były chłopak.

Ta powieść to typowa paranormalna młodzieżówka, nie wolna od wad, ale jest też pełna humoru, ma też parę oryginalnych pomysłów. Czyta się ją lekko, przyjemnie i z zaciekawieniem. Podobało mi się i na pewno sięgnę po kolejny tom.

Powieść C.C.Hunter, otwierająca nową serię "Wodospady cienia" nie wstrząsnęła mną, nie wzruszyła ani nie skłoniła do głębokich przemyśleń. Ale przecież nie takie było jej zadanie. Natomiast bawiłam się doskonale, śmiałam nie raz i od początku byłam zaciekawiona i zaintrygowana, i właśnie o to chodziło.

Autorka czerpie pomysły z innych książek typu paranormal romance, ale...