Pozycja dla mnie o tyle ciekawe, że opisuje dzieciństwo i młodość w Łodzi i okolicach. Nostalgicznie przywołuje dawno nie istniejącą wioskę Wiskitno, obecnie dzielnicę Łodzi, okolice ulicy Przędzalnianej i wyburzone domy, które mieściły jej rodzinę i przyjaciół. jako że pisarka ma 70tkę na karku, ma do przekazania czytelnikom ogrom doświadczeń i jej osobista historia pokrywa się z historią dwudziestego wieku. Ciekawiły mnie wojenne przeżycia autorki, niestety dość zdawkowo opisuje Łódź z tamtych czasów. kładę to na karb młodego wieku, była zaledwie dzieckiem. Wiemy tylko, że rodzina ukrywała partyzanta, ale na wieść o wyzwoleniu ze szczęścia pękło mu serce. Jako studentka trafiła na parę lat do Rosji zdobywając wykształcenie, poznała tam przyszłego męża, Niemca. Pochodził z NRD, ale przepaść między obu socjalistycznymi państwami była duża. Siermiężna polska rzeczywistość a możliwość kontaktów męża i jego rodziców z RFN, luksusowe towary od krewnych w RFN, całkiem dostatnie życie to coś odrębnego od tego, do czego przywykła w Polsce. Opowiada o studenckiej wpadce, córeczce, dla której postanowili się pobrać, no i karierze męża. Parę lat spędzili w Stanach na placówce dyplomatycznej, o czym mowy by nie było, gdyby została w Polsce i tu wyszła za mąż.

Pozycja dla mnie o tyle ciekawe, że opisuje dzieciństwo i młodość w Łodzi i okolicach. Nostalgicznie przywołuje dawno nie istniejącą wioskę Wiskitno, obecnie dzielnicę Łodzi, okolice ulicy Przędzalnianej i wyburzone domy, które mieściły jej rodzinę i przyjaciół. jako że pisarka ma 70tkę na karku, ma do przekazania czytelnikom ogrom doświadczeń i jej osobista historia...