Debiuty literackie są pewnego rodzaju podróżą w ciemno, gdyż nawet najlepszy opis okładkowy niewiele nam powie o autorze. Czytelnik ponosi większe niż zazwyczaj ryzyko rozczarowania, ale ma też większą szansę na przeżycie czegoś niezwykłego, czego jeszcze nie doświadczył. Osobiście bardzo lubię wycieczki z nieznanym przewodnikiem, choć nie zawsze „wracam” z nich zadowolona.

„Golem i Dżin” to debiut literacki amerykańskiej pisarki Helen Wecker, która od wczesnego dzieciństwa marzyła o pisaniu książek. Po ukończeniu pisarskich studiów podyplomowych rozpoczęła karierę twórczą. W ten sposób próbuje znaleźć odpowiedź na wciąż powracające pytanie: co by było gdyby?


Bohaterką powieści jest kobieta zrodzona z gliny, która po śmierci swojego pana zostaje zmuszona do rozpoczęcia nowego życia. Przybywa do Ameryki, ale nieznane środowisko to niejedyny problem z jakim przyjdzie zmagać się przebudzonemu do życia golemowi. Na szczęście na jej drodze staje rabin Avram Meyer, który nie bez wewnętrznych dylematów postanawia zaopiekować się zagubioną istotą. W tym samym czasie w zakładzie blacharskim Boutrosa Arbeely z fakonu jednej z klientek zostaje uwolniony mityczny dżin cierpiący na poważne luki w pamięci - demon nie ma pojęcia kto i kiedy uwięził go w naczyniu. Pewnej nocy losy tych dwojga krzyżują się, ale czy duch zrodzony z ognia i kobieta z gliny odnajdą w dalekim kraju szczęście?

Helen Wecker zabiera czytelnika do XIX wiecznego Nowego Jorku, który stanowi tło przedstawionych wydarzeń. Pozwala mu obcować ze środowiskiem emigrantów, rozpoczynających wszystko od nowa w nieznanej rzeczywistości. W ciekawy sposób łączy kulturę Bliskiego Wschodu z kulturą żydowską. I choć nie brakuje tu kontrastów, wszystko zostaje doskonale wyważone i skomponowane tworząc jednolitą, wiarygodną całość.

Kreacja bohaterów nie budzi wątpliwości w odbiorcy, a dzięki odkryciu ważnych wydarzeń z ich przeszłości czytelnik doskonale rozumie ich postępowanie, dylematy i stosunek do świata oraz ludzi. Golem Chawa jest zdezorientowana, gdyż w jej naturze nie leży posługiwanie się wolną wolą. Została stworzona do wykonywania poleceń pana, a kiedy go zabrakło, kobieta staje się wrażliwa na potrzeby innych. I choć nie zdaje sobie z tego sprawy, jest istotą bardzo niebezpieczną, impulsywną i niewiele potrzeba, aby stanowiła poważne zagrożenie. Dżin niezwykle szybko odnajduje się w zaistniałej sytuacji i choć odzyskanie pamięci i wyzwolenie z ograniczających go kajdanów jest jego nadrzędnym celem, chętnie poddaje się nowym doświadczeniom. Podobnie sprawa się ma z postaciami drugoplanowymi, które pisarka obarczyła dość poważnym bagażem doświadczeń i choć każdy z nich jest inny, wszyscy wiele przeszli, aby znaleźć się w tym miejscu i czasie.

Autorka posługuje się bardzo plastycznym i przyjemnym w odbiorze językiem. Nie potrzebuje wielu słów, by stworzyć odpowiedni nastrój i zarazić nim czytelnika. I choć akcja nie przebiera zawrotnego tempa na brak wrażeń i atrakcji trudno narzekać. Oprócz „wycieczki” w różne zakątki świata, odbiorca ma możliwość obserwowania zmian zachodzących w bohaterach, ich wewnętrznych walk i moralnych dylematów, borykania się z samotnością, przeszłością, bezsennością i własną naturą. Nie spodziewałam się, że połączenie tradycji żydowskiej z kulturą arabską oraz powołanie do życia mitycznego dżina i golema może dać tak fantastyczny efekt.

„Golem i Dżin” to jedna z tych książek, które od razu wciągają czytelnika do swojego świata i zapewniają mu dużą dawkę wrażeń i emocji. Autorka umie rozbudzić ciekawość czytelnika i pobudzić go do dopasowywania elementów układanki, które pojawiają się podczas lektury. Nie brakuje też zaskoczenia i niedosytu, który pojawia się po przeczytaniu ostatniego słowa. Szkoda, że Wydawnictwo postanowiło podzielić tę historię na dwie części, gdyż nie lubię wystawiać mojej babskiej ciekawości na ciężką próbę oczekiwania na kolejny tom. Mnie autorka oczarowała, dlatego z czystym sumieniem książkę polecam każdemu, kto ma ochotę na niezapomnianą przygodę, gdzie stare wierzenia i mity ścierają się z magią.

Debiuty literackie są pewnego rodzaju podróżą w ciemno, gdyż nawet najlepszy opis okładkowy niewiele nam powie o autorze. Czytelnik ponosi większe niż zazwyczaj ryzyko rozczarowania, ale ma też większą szansę na przeżycie czegoś niezwykłego, czego jeszcze nie doświadczył. Osobiście bardzo lubię wycieczki z nieznanym przewodnikiem, choć nie zawsze „wracam” z nich...