Zaczęłam czytać tę książkę, zupełnie nie zdając sobie sprawy, że to jest kolejna część. Ot, wpadła mi w ręce i zwyczajnie zaczęłam czytać.
W zasadzie nie będzie to recenzja dotycząca stricte tej książki, ale raczej mój własny odbiór wszystkich przeczytanych książek autorki. Czyta się owszem szybko i przyjemnie. Pierwsze książki (poziomkowe, zdaje się) pochłonęłam, dosłownie. Czasem fajnie odwrócić swoje myśli od rzeczywistości, zrelaksować się. Nie neguję książek z serii "lekkie, łatwe i przyjemne". Każda książka mnie wciągnęła. Czytało się je szybko. Czy coś więcej z nich wyniosłam? Z przykrością stwierdzam, że nie. "Zacisze Gosi" czy "Przystań Julii", jak inne przeczytane książki tej autorki, nie zapadną mi głęboko w sercu. Nie dzieje się tak chyba z żadną książką, którą kwalifikuję do w/w serii. Żadna z tego typu książek w moim sercu na długo nie zagości. Przeczytane i zapomniane - taką kategorię nadałabym półce z książkami autorki.
Czy sięgnę po pierwszy, zaległy tom? Czy w ogóle sięgnę jeszcze po jakąś książkę K. Michalak? Doprawdy nie wiem... Na pewno nie teraz. Może kiedyś, kiedy znów przyjdzie dzień odpowiedni na lektury "lekkie". Chwilowo mam przesyt takimi książkami.

Zaczęłam czytać tę książkę, zupełnie nie zdając sobie sprawy, że to jest kolejna część. Ot, wpadła mi w ręce i zwyczajnie zaczęłam czytać.
W zasadzie nie będzie to recenzja dotycząca stricte tej książki, ale raczej mój własny odbiór wszystkich przeczytanych książek autorki. Czyta się owszem szybko i przyjemnie. Pierwsze książki (poziomkowe, zdaje się) pochłonęłam,...