XXI wiek. Europejski pisarz Horwitz wyrusza śladami Jamesa Cooka sprawdzić, co pozostało w pamięci mieszkańców Tahiti po jego poprzednikach sprzed 250 lat. Frapujący temat, ale... co "odkrył", tego nie sposób się dowiedzieć, bo początkowe strony "Błękitnych przestrzeni" poświęcone są przede wszystkim obyczajom seksualnym tahitańskich kobiet, które najwyraźniej najbardziej autora i jego przyjaciela interesują. Większość przytaczanych źródeł dotyczy spraw seksualnych kobiet lub kiły, a rozmowy, jeśli już jakieś się prowadzi, to z Tahitańczykami, podczas gdy miejscowe kobiety... albo mają dziwne przyzwyczajenia, albo nie mają poczucia humoru, albo są lubieżne i narzucają się naszym statecznym Europejczykom. Ci, rzecz jasna, odmawiają, w końcu to już nie XVIII wiek i obowiązują nas pewne standardy, a w domu cierpliwie i wiernie czeka ukochana żona z dzieckiem, szczęśliwie nierozbuchana, w pełni zaspokojona erotycznie i przyzwoicie odziana, a więc niegodna szokującego reportażu Tony'ego Horwitza!
Nie wiem, czy kolejne perypetie reportażysty są bardziej wnikliwe - po tego rodzaju wstępnej manifestacji jego nastawienia ja już dziękuję.

Narracja białego człowieka płci męskiej (heteroseksualnego, co oczywiście zostaje w stosownym punkcie zaznaczone!), podręcznikowo pozbawionego skrupułów i wstydu w zetknięciu z "dziczą" (choć rolę mizogina i hulaki pełni przyjaciel, któremu bardziej zachowawczy Horwitz-"intelektualista" chętnie udziela głosu), bez krzty erudycji czy refleksji, żałosne.

XXI wiek. Europejski pisarz Horwitz wyrusza śladami Jamesa Cooka sprawdzić, co pozostało w pamięci mieszkańców Tahiti po jego poprzednikach sprzed 250 lat. Frapujący temat, ale... co "odkrył", tego nie sposób się dowiedzieć, bo początkowe strony "Błękitnych przestrzeni" poświęcone są przede wszystkim obyczajom seksualnym tahitańskich kobiet, które najwyraźniej najbardziej...