Długo czekałam na wydanie drugiego tomu "Dzieci Ziemi". W ogóle bardzo późno trafiłam na tą serię. Dzięki poleceniu przyjaciółki zabrałam się za "Klan..." kiedy pojawiło się drugie wydanie. Niestety pozostałe tomy były w bibliotekach bardzo ciężko dostępne. Czytanie ebooka to dla mnie katorga, także czekałam, czekałam... i się doczekałam.

Pochłonęłam "Dolinę Koni" właściwie na raz. Książeczka ma w końcu ponad 700 stron. I już zabieram się za następny tom.
Ayla po wygnaniu z Klanu podróżowała żeby znaleźć "Innych". Jednak w międzyczasie znalazła miejsce do osiedlenia i poniechała poszukiwań, przynajmniej na jakiś czas. W tym samym czasie Jondalar wraz z bratem wyruszył w wielką Podróż na wschód. Po długim czasie oraz wielu przygodach losy tej dwójki się stykają. Ayla wreszcie spotyka mężczyznę ze swojego gatunku, a Jondalar znajduję to czego tak długo nie mógł znaleźć.

Bardzo podoba mi się fantazja autorki na temat sposobu życia tych ludzi. Wiem że częściowo korzystała z odkryć archeologicznych, a resztę doprawiła własnymi wyobrażeniami. Całość jest zgrabna i logiczna. I choć wątpię żeby ówcześni ludzie byli aż tak rozwinięci emocjonalnie i tak bardzo wrażliwi na swoje wzajemnie odczucia a przede wszystkim na postrzeganie kobiety (w końcu wystarczy spojrzeć na średniowiecze i ówczesne postrzegania świata, gdzie kobieta to tylko kobieta) to jednak bardzo mi się podoba ta pozytywna wersja prehistorycznego świata.
Ciesze się też że autorka tyle czasu poświęciła życiu codziennemu, zwyczajom oraz wierzeniom. To spowodowało że ten świat stał się mi o wiele bliższy.

Język również zachęca do czytania. Było parę chwil kiedy musiałam się chwile zastanowić jak autorka widzi wykonanie łodzi czy obróbkę kamienia, ale tych czynności nie da się przecież opisać aż tak plastycznie. Jednak w sumie mimo że książka jest gruba to czyta się ją szybciutko.

Ciesze się że Jondalar pojawił się już na początku tomu (choć na początku miałam mieszane odczucia) i mogłam go poznać trochę bliżej przed spotkaniem z Aylą. Dzięki temu wiedziałam przynajmniej częściowo jakie pobudki nim kierowały.

Pod koniec książka przerodziła się trochę w romans, on piękny ale delikatny, długo nieświadomy swoich uczuć. Ona piękna, ale nierozumiejąca jego zwyczajów. Mimo to odnaleźli się i pokochali. Myślę jednak że to nadało dodatkowy smaczek całej serii. Ciekawa jestem jak dalej potoczą się ich losy i jak potoczy się spotkanie Ayli z innymi ludźmi.

Nie widzę większych wad w książce, choć pewnie gdyby ktoś się uparł to coś by się znalazło. Osobiście jednak dawno żadna książka mnie aż tak nie wciągnęła i będę bronić moich racji. Z całego serca polecam.

Długo czekałam na wydanie drugiego tomu "Dzieci Ziemi". W ogóle bardzo późno trafiłam na tą serię. Dzięki poleceniu przyjaciółki zabrałam się za "Klan..." kiedy pojawiło się drugie wydanie. Niestety pozostałe tomy były w bibliotekach bardzo ciężko dostępne. Czytanie ebooka to dla mnie katorga, także czekałam, czekałam... i się doczekałam.

Pochłonęłam "Dolinę Koni"...