Intrygująca i wzruszająca opowieść.Marianna jest po czterdziestce, niewidoma od urodzenia.Mieszka z starszą siostrą.Przypadek decyduje o tym ze poznaje Keira.Między dwojgiem rodzi się uczucie jednak wszystko się komplikuje.Marianna zachodzi w ciąże a Keir wyrusza w 3 miesięczna podroż.Bliscy Marianny wspierają ją i przekonują żeby urodziła dziecko i powiedziała o ciąży ojcu dziecka.Jednak ona nie chce litości.Boi się także,że historia powtórzy się jak z jej nie żyjącym mężem.Kiedy postanawia urodzić dowiaduje się ze Keir został porwany.Nagła informacja o wybuchu i śmierci Keira jest szokiem.To jednak nie koniec.Po kilku miesiącach Marianna odbiera telefon jest przerażona to on jednak żyje.Cudem uniknął śmierci.Lecz ona nie chce go widzieć.Przeznaczenie zdecyduje za nią.Historia pełna nadziei.

Intrygująca i wzruszająca opowieść.Marianna jest po czterdziestce, niewidoma od urodzenia.Mieszka z starszą siostrą.Przypadek decyduje o tym ze poznaje Keira.Między dwojgiem rodzi się uczucie jednak wszystko się komplikuje.Marianna zachodzi w ciąże a Keir wyrusza w 3 miesięczna podroż.Bliscy Marianny wspierają ją i przekonują żeby urodziła dziecko i powiedziała o ciąży...

Jak zwykle mi się to zdarza ostatnio trafiłam na tę książkę zupełnym przypadkiem. Zamawiałam coś via Internet i nagle rzuciła mi się w oczy okładka. Ponieważ nie była najładniejsza, przeczytałam opis, a ponieważ ten spodobał mi się bardzo, zamówiłam książkę. A raczej ustawiłam się w kolejce, bo taka była całkiem spora. Doczekałam się, ale zanim przeczytałam i tak musiała poleżeć na półce.
To chyba miało być odreagowanie po ciągłej gonitwie (jak najbardziej pozytywnej, ale jednak gonitwie u Ward) i przyznaję, że wyszło znakomicie.
Wiele nie zdradzę kiedy powiem, że główna bohaterka jest osobą niewidomą. Choć blurb o tym nie mówi, czytelnik dowiaduje się o tym już na drugiej stronie. Co ważne to właśnie ta dysfunkcja jest poniekąd odpowiedzialna za kształt konstrukcyjny książki. A ten jest ciekawy. Bo mamy wstawki przemyśleń samej Miarianny jak i jej siostry. Z całym ich oczywistym bagażem. Marianna chłonie świat zmysłami, jej części pełne są odgłosów, dźwięków, pytań do czytelnika i prób odpowiedzi na nie ale również i niepewności. Ważne momenty książki również podane są w formie jej wypowiedzi, a więc całkowicie pozbawione są elementów wzrokowych. To emocje, wrażenia i słowa. Za to Louisa to twardo stąpająca po ziemi kobieta, pisarka, pozbawiona złudzeń w stosunku do świata, otoczenia i samej siebie. Ale na tyle otwarta, że podejmuje się związku z o połowę od niej młodszym mężczyzną. Jej wstawki to rzetelnie spisany ogląd sytuacji, pełen jednak troski o niepełnosprawną siostrę.
W zasadzie świat toczy się utartą drogą do momentu kiedy w życie kobiet nie wkracza mężczyzna o głębokim głosie. Świat Marianny rozkwita, bo w jej życiu pojawiają się tak cenione przez nią i wyczekiwane dźwięki. Keir niesie je ze sobą nie tylko w dźwiękach klasycznych oper czy utworach znanych kompozytorów, ale i w otaczającym świecie. Ptaki, drzewa i dziwny i nieznany świat wyspy Sky. Wiele się zmienia, ale jak i w jakim kierunku trzeba samemu się przekonać.
To nie jest płomienny romans, emocje i chemia nie biegają między bohaterami od pierwszej chwili, ale jest zwykła ludzka potrzeba drogiego człowieka. I nie chodzi jedynie o sferę fizyczną, choć autorka i jej bohaterowie o tym nie zapominają. Wiele jest strachu w tej książce, bo o ile możemy podejrzewać, że osoba niewidoma ma go w sobie wiele, o tyle okazuje się, że jej otoczenie na pierwszy rzut oka znacznie silniejsze, ma go równie sporo.
Poleciłabym do czytania, bo to dobra książka. W sumie sporo inna, od tych które dominują u nas na forum. I tematyką i sposobem prezentacji, ale i ogólnym wydźwiękiem. Nie powiedziałabym, że dla bardziej wprawnego czytelnika, ale dla kogoś komu wystarczy dopowiedzenie sobie niektórych rzeczy w głowie, niż walenie nimi prosto między oczy. Ładny jest język. Mimo sporej statyczności akcji, braku opisów i innych elementów wynikających z założeń autorki, to nie jest nudna książka. Ja miałam problemy, aby ją odłożyć i pójść spać. Ale już następnego dnia, kiedy nie goniła mnie wizja pracy, nie odłożyłam dopóki nie skończyłam.
Podejrzewam, że nie każdy ją tak odbierze. O czym w bliższej lub dalszej przyszłości będzie można przekonać się w dziale polecankowym u Katii. Mam nadzieję, że jej się spodoba, a jeśli nie, będzie to fajne wyważenie mojej pozytywnej recenzji.
Ja w każdym razie polecam

Jak zwykle mi się to zdarza ostatnio trafiłam na tę książkę zupełnym przypadkiem. Zamawiałam coś via Internet i nagle rzuciła mi się w oczy okładka. Ponieważ nie była najładniejsza, przeczytałam opis, a ponieważ ten spodobał mi się bardzo, zamówiłam książkę. A raczej ustawiłam się w kolejce, bo taka była całkiem spora. Doczekałam się, ale zanim przeczytałam i tak musiała...

Polecam. Ciekawa i zabawna.

Polecam. Ciekawa i zabawna.

Dawno czytałam książkę która by mnie tak bardzo irytowała jak ta. Główna bohaterka chcąc uchodzić za bardzo samodzielną i niezależną okazuje się wstrętną egoistką i samolubem. Wydawało jej się, że skoro jest niewidoma ma prawo być ponad wszystkimi i wszystko ma być jej podporządkowane. Ma koło siebie fantastycznego faceta a robi wszystko by go do siebie zniechęcić. A jej podejście do wiadomości o ciąży sprawiło, że miałam ochotę rzucić tą książką o ścianę. Mój zawód nad tą książką troszkę zmniejszyło to że Marianna miała super siostrę. Ona i jej chłopak to jakby równowaga dla charakteru Marianny. No i piękne opisy tego czego nie mogła zobaczyć Marianna. Miałam wrażenie że naprawdę da się "widzieć" słowem. I chyba tylko ot uratowało tę książkę przed jedną gwiazdką. Czy polecam? Nie. Są lepsze książki.

Dawno czytałam książkę która by mnie tak bardzo irytowała jak ta. Główna bohaterka chcąc uchodzić za bardzo samodzielną i niezależną okazuje się wstrętną egoistką i samolubem. Wydawało jej się, że skoro jest niewidoma ma prawo być ponad wszystkimi i wszystko ma być jej podporządkowane. Ma koło siebie fantastycznego faceta a robi wszystko by go do siebie zniechęcić. A jej...

Marianna Frasier to niewidoma kobieta,straciła w tragicznym wypadku,a też utraciła swoje dziecko.
Przepiękna,cudna książka zachwyciła mnie.Historia bardzo ciekawa,wzrusza do łez.Z przyjemnością czytałam książkę wciąga błyskawicznie.

Marianna Frasier to niewidoma kobieta,straciła w tragicznym wypadku,a też utraciła swoje dziecko.
Przepiękna,cudna książka zachwyciła mnie.Historia bardzo ciekawa,wzrusza do łez.Z przyjemnością czytałam książkę wciąga błyskawicznie.

Książka opisująca historię niewidomej dziewczyny Marianny. Warta przeczytania ze względu na ładne opisanie zapachów, muzyki celem wyrażenia emocji i poznanie świata zewnętrznego

Książka opisująca historię niewidomej dziewczyny Marianny. Warta przeczytania ze względu na ładne opisanie zapachów, muzyki celem wyrażenia emocji i poznanie świata zewnętrznego

Nieprzeciętny romans. Mądry, zapadający w pamięć, nietuzinkowy. Polecam!

Nieprzeciętny romans. Mądry, zapadający w pamięć, nietuzinkowy. Polecam!

Bardzo poruszająca historia, która bez wątpienia wciąga w swój świat już od pierwszych kartek...
Plusem jest fakt, że jest bardzo lekko napisana, dzięki czemu idealnie nadaje się na jesienny wieczór :)

Polecam

Bardzo poruszająca historia, która bez wątpienia wciąga w swój świat już od pierwszych kartek...
Plusem jest fakt, że jest bardzo lekko napisana, dzięki czemu idealnie nadaje się na jesienny wieczór :)

Polecam

Piękne i szalenie wyjątkowe „spojrzenie” na świat, naprawdę można się wzruszyć i przede wszystkim wyciszyć, bardzo mi się podobała.

Piękne i szalenie wyjątkowe „spojrzenie” na świat, naprawdę można się wzruszyć i przede wszystkim wyciszyć, bardzo mi się podobała.

Książka napisana ciekawym językiem, lekkim i z humorem.
To nowe spojrzenie na rzeczy, które dla nas widzących są oczywiste. Piękna opowieść. Historia wciąga już od pierwszych stron.

Książka napisana ciekawym językiem, lekkim i z humorem.
To nowe spojrzenie na rzeczy, które dla nas widzących są oczywiste. Piękna opowieść. Historia wciąga już od pierwszych stron.