Jako oddany fan szeroko rozumianej fantastyki i okazyjny miłośnik kryminału nie mogłem przejść obok tej książki obojętnie. Już sam pomysł autora o nowym gatunku człowieka,czyli tytułowym nowym drapieżniku wydał mi się bardzo świeży i obiecujący, zakładając oczywiście że autor udźwignie temat. Nie myliłem się.

Nowy drapieżnik to bardzo dobrze przemyślana opowieść, z bardzo dobrym warsztatem i wiernie oddanym klimatem współczesnej Polski. Dochodzi do tego spore poczucie humoru autora i duża elastyczność w konstruowaniu tła całej historii, w tym przedstawieniu kluczowych zdarzeń z perspektywy różnych bohaterów, którzy w tej powieści jeżeli mają być źli, to są źli, a jeżeli mają być dobrzy, to są dobrzy. Gnida jest tutaj gniidą, matka matką itp. Podobnie dwuznacznie można oceniać wręcz stereotypowe przedstawienie postaci i problemów (gliniarz alkoholik, pedofile, naukowcy, którym nikt nie wierzy). Te wszystkie elementy nie przeszkadzają jednak w uznaniu, że powieść można z wypiekami na twarzy połknąć w 2-3 dni i przez te kilka dni bardzo polubić aspiranta Madejskiego, śmiać się z kom. Jelenia, czy z uwagą śledzić rozwój takich postaci jak Gont, czy Henio. Nie można również zapominać o świetnie zarysowanych czarnych charakterach, których fizjonomie, język, czy styl życia sprawiają,że są wręcz krwisto autentyczni.

Ogromnym plusem jest zakończenie książki, które może nie tyle jest zaskakujące (pewnych zdarzeń można się domyśleć), co jest doskonałą klamrą pozwalającą spojrzeć czytelnikowi na całą historię z nieco innej perspektywy. Może się wtedy okazać, że nowy drapieżnik nie jest osią powieści, lecz jej tłem.

Jako oddany fan szeroko rozumianej fantastyki i okazyjny miłośnik kryminału nie mogłem przejść obok tej książki obojętnie. Już sam pomysł autora o nowym gatunku człowieka,czyli tytułowym nowym drapieżniku wydał mi się bardzo świeży i obiecujący, zakładając oczywiście że autor udźwignie temat. Nie myliłem się.

Nowy drapieżnik to bardzo dobrze przemyślana opowieść, z bardzo...