Polska Partia Robotnicza: droga do władzy (1941-1944)
Pierwsza w powojennej historiografii monografia Polskiej Partii Robotniczej – ekspozytury Stalina w okupowanej Polsce.
● Agenturalne powiązania z Moskwą, szkolenie i ścisła współpraca czołowych działaczy PPR z NKWD.
● Mafijne metody, polityczne morderstwa i denuncjacje. Współpraca PPR z NKWD i Gestapo w zwalczaniu polskiego podziemia.
● Wewnętrzne porachunki komunistów – zabójstwa sekretarzy partii, walki frakcyjne i kryminalna działalność czołowych działaczy PPR.
● Pijaństwo, bandytyzm, demoralizacja – szokujący obraz stanu kadr komunistycznej konspiracji.
● Mordowanie członków polskich elit, obławy i pacyfikacje polskich wsi. Nieznany dorobek komunistycznej „partyzantki” w okupowanym kraju.
● Zbrojne walki pomiędzy partyzantką komunistyczną a innymi ugrupowaniami polskiego podziemia, zabójstwa żołnierzy NSZ i AK.
● Wykorzystanie PPR przez Moskwę do budowy komunistycznego systemu władzy w powojennej Polsce.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 121
- 48
- 24
- 7
- 3
- 2
- 2
- 1
- 1
- 1
OPINIE i DYSKUSJE
Bardzo dobrze napisana książka ukazująca proces rozwoju PPR. Drobny minus to moim zdaniem z 10% opisów występków Gwardii Ludowej można by usunąć bo nie wnoszą nic nowego.
Bardzo dobrze napisana książka ukazująca proces rozwoju PPR. Drobny minus to moim zdaniem z 10% opisów występków Gwardii Ludowej można by usunąć bo nie wnoszą nic nowego.
Pokaż mimo toW opiniach o książce spotkać można się z zarzutem, że autor dopasował wątpliwe źródła do naciąganych tez, zastosował podwójne miary wobec poszczególnych partyzantek, opis zastąpił polityczną publicystyką, z zarzutami tymi generalnie można się zgodzić, przede wszystkim jednak dodać należy, że autor ma problem ze zrozumieniem tematu, którego się podjął. Jednym z przykładów może być tu z detektywistyczną powagą "demaskowanie" agenturalnych powiązań komunistów z Moskwą, sprawia to komiczne wrażenie, to jakby czytać o "szokującym fakcie" związków duchowieństwa katolickiego z Watykanem bądź o zdarciu maski z muzułmanów, pielgrzymują do Mekki.
Niezrozumienie czy pomijanie światopoglądowo-ideologicznego, a w ówczesnych czasach często wręcz religijnego charakteru komunizmu, sprawia, że 'odkrycia' autora nabierają groteskowego oblicza. Praca powyższa - właściwsze byłoby określenie pamflet - więcej mówi nam o recepcji komunizmu nad Wisłą po roku 1989, niż o samej komunistycznej konspiracji i polskich komunistach w okresie II wojny światowej.
W opiniach o książce spotkać można się z zarzutem, że autor dopasował wątpliwe źródła do naciąganych tez, zastosował podwójne miary wobec poszczególnych partyzantek, opis zastąpił polityczną publicystyką, z zarzutami tymi generalnie można się zgodzić, przede wszystkim jednak dodać należy, że autor ma problem ze zrozumieniem tematu, którego się podjął. Jednym z przykładów...
więcej Pokaż mimo to„Droga do władzy 1941-1944”
Kiedy wiele lat temu, po raz pierwszy, przeczytałem książkę nieżyjącej już niestety Teresy Torańskiej zatytułowaną „Oni”, będącą wielowymiarowym wywiadem rzeką z byłymi komunistycznymi prominentami (Jakubem Bermanem, Edwardem Ochabem, Wiktorem Kłosiewiczem, Romanem Werflem, Leonem Chajnem, Stefanem Staszewskim) byłem zaszokowany ujawnioną przez nich (czasem mimowolnie lub miedzy słowami) wiedzą, której próżno by szukać w masowych publikacjach czy na lekcjach historii. A przecież oczywistym było iż dzielą się oni tylko bezpiecznymi i wygodnymi ułamkami posiadanej wiedzy, o ludziach i czasach gdy kształtowała się i krzepła komunistyczna dyktatura w Polsce. Zastanawiałem się wtedy czy to co przemilczeli, nie dopowiedzieli lub zasłonili się niepamięcią czy niewiedzą kiedykolwiek ujrzy światło dzienne. I doczekałem się. Monografia Piotra Gontarczyka „Polska Partia Robotnicza. Droga do władzy 1941-1944” to moim zdaniem najlepsza historyczna publikacja związana z tą tematyką, zarówno jeśli chodzi szeroka gamę poruszanych zagadnień i zjawisk, merytoryczność przekazu oraz ogrom materiału dowodowego i archiwalnego jakim się posłużył. Obraz działalności Polskiej Partii Robotniczej jaki się z niego wyłania jest po prostu porażający i gdyby nie fakt że dotyczy on autentycznych wydarzeń z naszej historii najnowszej, można by odnieść wrażenie że odnosi się do sycylijskiej mafii, neapolitańskiej Camorry, a myślę że i osławiona rodzina Borgiów nie miała by się czego powstydzić: zabójstwa, porwania, skrytobójcze mordy, tajemnicze zniknięcia świadków, tortury, podpalenia, gwałty, pobicia, oszustwa, defraudacje, preparowanie dowodów, mistyfikacje itd. Lista zbrodni za które bezpośrednio odpowiedzialność ponosi PPR i jej zbrojne ramię Gwardia Ludowa i Armia Ludowa jest naprawdę długa i okupiona krwią i cierpieniem naszych rodaków. Mimo iż autor skupił się na jej powstaniu, zasadach funkcjonowania i działalności w latach 1941-1944 (po tej dacie, „czerwona wolność” przyniesiona na bagnetach sowieckiej armii postawiła ją niejako w sposób naturalny przy sterze rządów) to przedział czasowy w jakim obraca się badacz obejmuje zakres znacznie szerszy: działalność komunistyczną przed wojna niemiecko –radziecką oraz czasy powojenne i to jak ułożyły się losy niektórych wymienionych tu postaci. Na stronach piętnastu, chronologicznie ułożonych rozdziałów, poprzedzonych wstępem, autor opisał, podał szczegółowej i bardzo rzetelnej analizie całokształt wielopłaszczyznowej polityki i działalności PPR na teranie naszego kraju. Partii istniejącej na marginesie życia politycznego, nielicznej, osłabionej przez stalinowskie czystki z lat trzydziestych, pozbawionej szerokiego społecznego poparcia, agenturalnej, borykającej się z trudnościami natury materialnej i logistycznej, targanej przez ostre walki frakcyjne, infiltrowanej i sterowanej decyzyjne przez sowieckie ośrodki władzy, współpracującej z gestapo, nie potrafiącej wytworzyć wspólnej platformy działanie, niezrozumianej i zwaśnionej z pozostającym w ZSRR Związkiem Patriotów Polskich.
„Grupa proroków wniknęła w szeregi PPR. Jej dziełem jest tajemnicze zniknięcie EDWARDA. W łonie organizacji istnieją dwa skrzydła: jedno które dążyło do ubojowienia wszystkich odcinków naszej pracy, drugie hamujące i sabotujące słuszną linię Międzynarodówki”.
Wiele miejsca poświęca autor zwłaszcza skomplikowanym stosunkom panującemu w kierownictwie tej organizacji, wciąż niewyjaśnionemu zabójstwu Marcelego Nowotki ( I sekretarza),fali tajemniczych zniknięć i zgonów który dotknęły jej struktury, problemom i wzajemnej nieufności na lini Warszawa- Moskwa (sprawa rozmów z Delegaturą Rządu na Kraj, Krajowa Rada Narodowa) i sylwetkom jej znaczniejszych członków. Niejako osobna kwestią jest ujęcie w końcowych rozdziałach publikacji działalności komunistycznej partyzantki spod znaku Gwardii Ludowej a później Armii Ludowej w latach 1941-1945. Jej zasięgowi ,liczebności, funkcjonowaniu, angażowanie się w walkę z niemieckim okupantem, stosunkiem do ludności cywilnej i oddziałów polskiego podziemia niepodległościowego Armii Krajowej, Batalionów Chłopskich i Narodowych Sił Zbrojnych (ukryty pod płaszczykiem ideologii zwykły bandytyzm, mordy, gwałty, porwania, egzekucje zakładników, palenie polskich wsi, zwalczanie opozycji, nakładanie kontrybucji, pospolite grabieże, demoralizacja, pijaństwo, denuncjacje, współpraca z rosyjskimi i niemieckimi służbami specjalnymi.
„Komunistyczna konspiracja stanowiła de facto przedłużenie sowieckiego wywiadu wojskowego i NKGB/NKWD. W oparciu o lokalnych komunistów działało na prowincji wiele sowieckich grup wywiadowczych zajmujących się rozpracowywaniem polskiego podziemia. Zbierano nazwiska, adresy, werbowano agenturę która była wykorzystywana przez Sowietów także po wojnie”.
„Komunikaty KWP doniosły niedawno o zastrzeleniu pewnej ilości bandytów napastujących ludność polską. PPR –podniosło wielki lament że zlikwidowano ich bojówkę. Jest to cenne wyznanie: wiemy teraz kto rabuje i zabija, że gwardziści to pospolici bandyci”
Monografia oparta jest na bardzo spójnym i wszechstronnym materiale dowodowym, który obejmuje zarówno dokumenty archiwalne, znajdujące się w aktach IPN-u ( również te spisywane przez komunistów: rozkazy, sprawozdania, zeznania),liczne wspomnienia, akta sądowe, relacje świadków i uczestników opisywanych zdarzeń. Dzięki nim możliwe w końcu stało się zdemaskowanie zbrodniczej działalności Polskiej Partii Robotniczej w latach 1941-1944, która w sposób ścisły i bezpośredni w latach późniejszych zasiliła swoimi kadrami władze PRL-u. Obalić, lansowany przez dekady, propagandowy mit o gigantycznym i bohaterskim wkładzie GL i Al w wyzwolenie naszego kraju. Znakomitym i jakże wymownym podsumowanie książki Piotra Gontarczyka jest przedstawienia losów owych (znanych nam z treści) komunistycznych działaczy, którzy po wojnie znaleźli się w elicie rodzącego się „czerwonego państwa” i którzy nigdy nie odpowiedzieli za zbrodnie których się dopuścili: Mieczysław Moczar,Władysław Gomółka, Franciszek Jóźwiak, Bolesław Bierut, Leon Kosman, Ignacy Loga, Marian Spychalski i wielu innych.
„Polska Partia Robotnicza. Droga do władzy 1941-1944” to lektura niezwykle ważna i potrzebna, zarówno z historyczno- poznawczego jak i ogólnoludzkiego punktu widzenia. Powinien zapoznać się z nią każdy kto choć trochę interesują się historią swojego państwa i narodu. Gorąco polecam.
„Droga do władzy 1941-1944”
więcej Pokaż mimo toKiedy wiele lat temu, po raz pierwszy, przeczytałem książkę nieżyjącej już niestety Teresy Torańskiej zatytułowaną „Oni”, będącą wielowymiarowym wywiadem rzeką z byłymi komunistycznymi prominentami (Jakubem Bermanem, Edwardem Ochabem, Wiktorem Kłosiewiczem, Romanem Werflem, Leonem Chajnem, Stefanem Staszewskim) byłem zaszokowany ujawnioną...
Jedna z najlepszych książek historycznych jakie miałem okazję przeczytać. Odsłania kulisy drogi do władzy komunistów w Polsce, oraz ich plany i motywy działania. Autor prześledził funkcjonowanie PPR i Gwardii Ludowej (a pokrótce także przedwojennej KPP),związki tych organizacji z wywiadem sowieckim oraz ich, najczęściej przestępczą, działalność w czasie okupacji. Pozycja nie tylko bardzo wartościowa z historycznego punktu widzenia, ale też napisana w sposób przejrzysty, zawierająca wiele sugestywnych opisów, a nie tylko suche fakty.
Jedna z najlepszych książek historycznych jakie miałem okazję przeczytać. Odsłania kulisy drogi do władzy komunistów w Polsce, oraz ich plany i motywy działania. Autor prześledził funkcjonowanie PPR i Gwardii Ludowej (a pokrótce także przedwojennej KPP),związki tych organizacji z wywiadem sowieckim oraz ich, najczęściej przestępczą, działalność w czasie okupacji. Pozycja...
więcej Pokaż mimo to