Przepadłem w tej opowieści, ostatecznie i nieodwołalnie. Kiedy spisując swą historię o młodym naukowcu i jego powołanym do życia stworze, młodziutka podówczas Mary Shelley nie spodziewała się chyba, że dzieło ów przejdzie do historii literatury. Tak samo i ja, znając przecież cała otoczkę fabularną z ekranizacji tejże książki, nie spodziewałem się, że ta powieść tak mocno zawładnie moją wyobraźnią. Każdy zna przecież tę opowieść, a w zasadzie powinien znać, więc nie będę przytaczał tu fabuły. "Frankenstein" jest bardzo złożoną i ponadczasową książką, w ujmująco pięknym języku przytacza problemy naszego świata: do czego może doprowadzić zabawa w Boga, czy my jako ludzie mamy prawo ingerować w naturę i jej porządki? To także książka o braku brania na barki odpowiedzialności za własne czyny, rozwoju jednostki czy odtrąceniu przez ludzi. Całe piękno "Frankensteina" to nie tylko to, że można całą powieść różnie interpretować czy podziwiać plastyczność języka, ale także przesłania filozoficzne, które wylewają się tekstu zmuszając jednocześnie do myślenia i zastanowienia. Dodatkowym smaczkiem tego wydania są opowiadania znajomych autorki, które tak jak i jej opowieść znalazły swój początek w Genewskiej willi w deszczową ponurą noc. Autorka przelała na papier wszystkie swoje osobiste dramaty, doświadczenia i dręczące ją pytania. Na koniec nurtuje mnie jedno z nich: kto okazał się tak naprawdę potworem, stwórca czy jego ożywione "dzieło"?

Przepadłem w tej opowieści, ostatecznie i nieodwołalnie. Kiedy spisując swą historię o młodym naukowcu i jego powołanym do życia stworze, młodziutka podówczas Mary Shelley nie spodziewała się chyba, że dzieło ów przejdzie do historii literatury. Tak samo i ja, znając przecież cała otoczkę fabularną z ekranizacji tejże książki, nie spodziewałem się, że ta powieść tak mocno...