Książki o wychowaniu i szkoleniu psów to literatura szalenie trudna do oceny. W gruncie rzeczy mało kto ma naprawdę kompetencje do wypowiadania się w tej kwestii. Większość autorów jest na bakier z aktualnymi informacjami jakimi dysponują naukowcy na temat psów. Stąd też np niefortunne traktowanie obserwacji wilków i późniejsze przekładanie uzyskanej w ten sposób wiedzy na wychowanie psa.

"Zwykły niezwykły przyjaciel" jest jedną z nielicznych pozycji, która nie bazuje na własnych wyssanych z palca teoriach, a na rzetelnej i gromadzonej przez wiele lat wiedzy. Książką jest napisana w przystępny sposób, co dodatkowo sprawia, że czytelnik nie czuje się zagubiony. Byłabym w stanie z czystym sumieniem dać książkę do przeczytania dziecku i nie sądzę żeby miało ono wiele problemów ze zrozumieniem. Dodatkowym atutem jest ilustracja pewnych zjawisk i zależności przy użyciu przykładów z życia wziętych. Ilość informacji może nieco przytłoczyć, bo choć są to same podstawy podstaw, które powinien znać każdy posiadacz psa, nie da się ukryć, że wiedzy do przyswojenia jest sporo. Bardzo często problemem jest też to, że zwykły człowiek ma mnóstwo błędnych poglądów na temat tego jak działa pies i jak powinno się go obsługiwać. P. Mrzewińska rozprawia się zatem z błędnymi założeniami i pokazuje jak pies faktycznie postrzega otoczenie i jak można mu pomóc w orientacji w obcym, ludzkim świecie. Wspaniały lekki styl i barwny język sprawiają dodatkową przyjemność przy czytaniu. Nawet stary wyjadacz, któremu wydaje się, że wie już mnóstwo o psach może się jeszcze czegoś nauczyć czytając "Zwykłego niezwykłego przyjaciela". Książkę bardzo polecam zarówno kompletnym laikom, jak i ludziom którym pies towarzyszy już od jakiegoś czasu.

Zastrzeżenie do książki mam w zasadzie jedno, jest zdecydowanie za krótka i ja chcę więcej.

Książki o wychowaniu i szkoleniu psów to literatura szalenie trudna do oceny. W gruncie rzeczy mało kto ma naprawdę kompetencje do wypowiadania się w tej kwestii. Większość autorów jest na bakier z aktualnymi informacjami jakimi dysponują naukowcy na temat psów. Stąd też np niefortunne traktowanie obserwacji wilków i późniejsze przekładanie uzyskanej w ten sposób wiedzy na...