Dziecko samo sobie wybrało tę książkę w bibliotece. Ja początkowo byłam trochę sceptyczna. Trzylatkowi bardzo się spodobała. Możliwość przewracania stron w częściach i tworzenie dziwnych nazw nowych stworów było świetną zabawą dla dziecka. Na pewno można ciekawie wykorzystać tę książkę do nauki liter i tworzenia krótkich wyrazów. Litery są duże, czytelne, a ich układanie daje też możliwość ćwiczenia nietypowej wymowy, gdy trafią się same samogłoski albo same spółgłoski.
Trochę nie do końca odpowiada mi warstwa wizualna. Myślę, że ilustracje mogłyby być trochę lepiej dopracowane.

Dziecko samo sobie wybrało tę książkę w bibliotece. Ja początkowo byłam trochę sceptyczna. Trzylatkowi bardzo się spodobała. Możliwość przewracania stron w częściach i tworzenie dziwnych nazw nowych stworów było świetną zabawą dla dziecka. Na pewno można ciekawie wykorzystać tę książkę do nauki liter i tworzenia krótkich wyrazów. Litery są duże, czytelne, a ich układanie...

Ciekawy pomysł, do tego można poznawać z dzieckiem niektóre literki - duże, wyraźne. Frajda z przewracania kartek i tworzenia nowych stworków trwa jednak dość krótko i dziecko przerzuca się na książki o bogatszej treści/ilustracji.

Ciekawy pomysł, do tego można poznawać z dzieckiem niektóre literki - duże, wyraźne. Frajda z przewracania kartek i tworzenia nowych stworków trwa jednak dość krótko i dziecko przerzuca się na książki o bogatszej treści/ilustracji.

Niby spoko, ale mam też wersję niderlandzką z rycinami i opisami tworzonych przeze mnie chimer, i w tym zestawianiu Pora na potwora wypada dość słabo.
Na rynku polskim jest to na pewno najlepsza (i/bo jedyna) rzecz w tej kategorii.

Niby spoko, ale mam też wersję niderlandzką z rycinami i opisami tworzonych przeze mnie chimer, i w tym zestawianiu Pora na potwora wypada dość słabo.
Na rynku polskim jest to na pewno najlepsza (i/bo jedyna) rzecz w tej kategorii.

Moje i mojego męża serca ta książka podbiła, ciekawe czy podbije także serca naszych przyszłych dzieci? Jak dla mnie: koncepcja świetna! Rozbudza nie tylko kreatywność, ale także zainteresowanie literkami. Gratuluję państwu Mizielińskim pomysłów i szczerze zazdroszczę!

Moje i mojego męża serca ta książka podbiła, ciekawe czy podbije także serca naszych przyszłych dzieci? Jak dla mnie: koncepcja świetna! Rozbudza nie tylko kreatywność, ale także zainteresowanie literkami. Gratuluję państwu Mizielińskim pomysłów i szczerze zazdroszczę!

Jak na Mizielińskich - mało i kiepsko. Sam pomysł zabawny, ale zbyt ubogie rozwinięcie tematu. Szczególnie za taką cenę ;)

Jak na Mizielińskich - mało i kiepsko. Sam pomysł zabawny, ale zbyt ubogie rozwinięcie tematu. Szczególnie za taką cenę ;)

Widzieliście kiedyś lęt? Wiecie jak wygląda uąu? Albo kim jest jąś? Ten ostatni posiada łeb jaka, ciało węża i ogon rysia, chociaż wystarczy przerzucić stronę, żeby stał się eąsiem, potworem, który ma dwa końce, dziwaczne umaszczenie i fantastyczny kształt złożony z odwłoka osy i zadu dzikiego kota. Kombinować można do woli, bo autorzy zaprojektowali aż 729 wariantów stworów o cudacznych nazwach i osobliwym wyglądzie. Ale po kolei.

Każda strona składa się z trzech pasków, które przedstawiają potwora złożonego z segmentów: łba, tułowia i zadu. Dowolny z nich można obrócić i stworzyć nowe monstrum: z inną głową albo ogonem pożyczonym od następnej poczwary. Co więcej – poszczególnym elementom dziwolągów przypisane są litery, które tworzą ich krótkie nazwy, np. kmk, roo albo uss. Jednak wśród plejady stworów znaleźć można i zwykłe stworzenia, takie jak emu albo sęp - niby normalne, ale wykraczające poza klasyczny świat zwierząt rozpoznawany przez dzieci. Warto docenić, że wśród literek jest sporo znaków diakrytycznych (ą, ę, ś, ż),co dodaje nazwom potworów jeszcze więcej polotu i jest miłym ukłonem w stronę języka polskiego.

Książeczki dziecięce, które podbijają dziś rynek są graficznymi majstersztykami. Dopracowane w szczególe przyciągają wzrok i podbijają serca czytelników. Wydania dla dorosłych wypadają na ich tle blado, tak jakby przestrzeń do rozwijania niebanalnej kreski wytworzyła się zupełnie gdzie indziej. Wydawnictwo Dwie Siostry jest tego najlepszym przykładem.

Mizielińscy są pełni śmiałych pomysłów, a ich propozycje wyróżniają się pośród bajek, które traktują dzieci jak estetycznych analfabetów. „Pora na potwora” jest książką interaktywną, wymagającą zaangażowania i twórczej inwencji. Mnogość możliwości sprawia, że międzygatunkowe krzyżówki przyjmują formy niesamowite i absolutnie nieprzeciętne. Ich układanie to przednia zabawa i kreatywne zajęcie, które angażuje uwagę dziecka i dostarcza mu prawdziwej frajdy.

Recenzja dla Opętanych Czytaniem: http://opetaniczytaniem.pl/recenzje/pora-na-potwora-aleksandra-i-daniel-mizielinscy-dwie-siostry-2013.html

Widzieliście kiedyś lęt? Wiecie jak wygląda uąu? Albo kim jest jąś? Ten ostatni posiada łeb jaka, ciało węża i ogon rysia, chociaż wystarczy przerzucić stronę, żeby stał się eąsiem, potworem, który ma dwa końce, dziwaczne umaszczenie i fantastyczny kształt złożony z odwłoka osy i zadu dzikiego kota. Kombinować można do woli, bo autorzy zaprojektowali aż 729 wariantów...