Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To nadal świetna książka. Przeczytana z własnej inicjatywy, a nie jako lektura, dlatego przyjęta z entuzjazmem.

To nadal świetna książka. Przeczytana z własnej inicjatywy, a nie jako lektura, dlatego przyjęta z entuzjazmem.

Rzeczywiście nierówna. Oceniam jako dorosła, więc może niesprawiedliwie. Wydaje mi się, że nastolatkowie mogą być raczeni morałami bardziej subtelnie. Słowo przewodnie umieściłabym na końcu opowiadania (albo i książki), całość mniej trąciłaby szkolnym opracowaniem tematu, a byłby to bardziej zbiór tekstów różnego autorstwa niż prace maturalne na zadany temat;) A już najlepsze by było, gdyby te historie się jednak w jakiś sposób łączyły.
Zdobyłam dla rozdziałów jednego z autorów (Paweł Beręsewicz), nie żałuję:)

Rzeczywiście nierówna. Oceniam jako dorosła, więc może niesprawiedliwie. Wydaje mi się, że nastolatkowie mogą być raczeni morałami bardziej subtelnie. Słowo przewodnie umieściłabym na końcu opowiadania (albo i książki), całość mniej trąciłaby szkolnym opracowaniem tematu, a byłby to bardziej zbiór tekstów różnego autorstwa niż prace maturalne na zadany temat;) A już...

Dodatkowe gwiazdki za to, że dzieciom się podoba i zmuszają mnie do czytania tej książki, bo mnie jakoś specjalnie nie urzekła. Ciekawe ilustracje.

Dodatkowe gwiazdki za to, że dzieciom się podoba i zmuszają mnie do czytania tej książki, bo mnie jakoś specjalnie nie urzekła. Ciekawe ilustracje.