Którędy do Yellowstone? Dzika podróż po parkach narodowych

jest w wersji komiksu i dla 9 latków 7+

jest w wersji komiksu i dla 9 latków 7+

Pokaż mimo to

Gotowi na nową przygodę z Mizielińscy team? Kto nie zna „Map”, czy „Pod ziemią, pod wodą”, albo „Podziemnika”?

Mizielińscy są multi-zdolni, mają dar przekazywania wiedzy najmłodszym w arcyciekawy sposób. Podejrzewam, że są także zwariowani, bo z każdą kolejną książką idą dalej, głębiej, lepiej, aby zaskakiwać czytelnika. Odkrywają przed nami nowe lądy i szlaki, eksperymentują z formą, treścią, tak jak w Mapach, no to oczywiste, każdy wie jak wyglądają. Ale ich najnowsza książka jest moim HIT'em tego roku w kategorii książki dla dzieci. Zresztą, nie masz dzieci to nic, kup tą książkę, a dowiesz się wiele.

„Którędy do Yellowstone? Dzika podróż po parkach narodowych” to rewelacyjny komiks popularnonaukowy, ale też atlas zwierząt i roślin. Pełen ogromu ciekawostek, świetnego humoru i interesujących bohaterów.

Na początku poznajemy parę przyjaciół z Białowieskiego Parku Narodowego. Rezolutną wiewiórkę, Ulę, która ma zwierzęce ADHD i energia ją rozpiera oraz wycofanego, czasem wręcz neurotycznego żubra, Kubę. Po otrzymaniu tajemniczego listu od dalekiej kuzynki żubra, zabierają nas w niezwykłą podróż po parkach narodowych całego świata.

Konstrukcja tej książki jest niezwykła, piękny przykład wykorzystania każdego skrawka papieru; spis treści w formie mapy znajduje się już w wyklejce i przedstawia plan podróży pary włochatych przyjaciół. Jest tam także obrazkowy wykaz wszystkich zwierząt, które występują w tym w komiksie edukacyjnym.

Na początku każdego rozdziału zobaczymy cały park, który zwiedzają. Występującą tam roślinność czy zamieszkujące go zwierzęta, oczywiście wszystko jest podpisane, żeby nie było pomyłek w określeniu np. pandy wielkiej i pandki rudej.

Jak już wspominałam, autorzy w bardzo przystępny sposób przekazują wiedzę najmłodszym, dzięki temu dowiemy się kim byli bartnicy, skąd wzięły się bizony w Stanach Zjednoczonych, czy jak funkcjonuje ekosystem.

Są tu także, nie tylko ciekawostki przyrodnicze, ale umiejętnie przemycone opowieści historyczne, o tym jak pierwszy mieszkańcy Ameryki polowali na bizony czy np. jak odkryto Nową Zelandię.

Pięknie zostało pokazane zróżnicowanie każdego parku, od zielonej Białowieży, po pustynny park Namib-Naukluft, mroźny park Grenladnii czy pełen egzotyki park Fiordland, znajdziemy mnóstwo dobrych rad i wskazówek; jak żyć bez wody i w pustynnym upale?, co to jest zorza polarna?.

Cudownym uzupełnieniem tego komiksu mogą być puzzle „Zwierzęta na mapie” i „Wszystko na mapie” również od genialnych Dwóch Sióstr @dwiesiostry

Wiecie co, mam ogromną nadzieję, że powstanie kiedyś z tego program edukacyjny dla dzieci, albo idąc dalej, Mizielińscy stworzą audiobooka, to by dopiero były przygody.

Gotowi na nową przygodę z Mizielińscy team? Kto nie zna „Map”, czy „Pod ziemią, pod wodą”, albo „Podziemnika”?

Mizielińscy są multi-zdolni, mają dar przekazywania wiedzy najmłodszym w arcyciekawy sposób. Podejrzewam, że są także zwariowani, bo z każdą kolejną książką idą dalej, głębiej, lepiej, aby zaskakiwać czytelnika. Odkrywają przed nami nowe lądy i szlaki,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To wydaje się niemożliwością, a jednak zrobili to znowu. Mizielińscy, nasi współcześni Themersonowie, nie wiedzą, gdzie jest sufit, a kto wie, może w ogóle go nie mają. Praktycznie z każdą kolejną książką są coraz lepsi, eksperymentując z formą, treścią, stosując autocytaty, bawiąc się z czytelnikami, puszczając nieraz oko tym, którzy już znają ich książki, co nie znaczy, że nie znając ich twórczości nie można zacząć w tym miejscu. Można albo nawet trzeba, jeśli czytasz te słowa, zamawiaj tę książkę natychmiast, nawet jeśli nie masz dzieci.

Omawiana książka jest nawet lepsza niż doskonałe Mapy i fenomenalne Pod ziemią / Pod wodą.

Czego tu nie ma: jest komiks, książka przyrodnicza, album, atlas... Autorzy nie znają barier gatunkowych, a być może tworzą swoje: Którędy do Yellowstone jest jakby dwie poprzednie książki miały potomstwo albo uległy ewolucji, by użyć dwóch biologicznych metafor. Jestem pewien, że będzie tak, jak zawsze: ogromny sukces w Polsce i na świecie, kilka kontynuacji, a nawet wysyp podobnych, często nawet niezłych, ale nie wytrzymujących porównania z pierwowzorem podobnych pozycji.

Na koniec dobra rada: jeśli chcesz czytać tę książkę dziecku, zagospodaruj na to jak najwięcej czasu. Bardzo możliwe, że będziesz zmuszony przeczytać całą na raz. Piszę to, żebyś później nie miał pretensji, że nie ostrzegałem.
Dla mnie plebiscyt na książkę roku dla dzieci jest już rozstrzygnięty, chyba że kwartet Mizielińskich i Dwóch Sióstr postanowi wydać coś przed Gwiazdką. :)

To wydaje się niemożliwością, a jednak zrobili to znowu. Mizielińscy, nasi współcześni Themersonowie, nie wiedzą, gdzie jest sufit, a kto wie, może w ogóle go nie mają. Praktycznie z każdą kolejną książką są coraz lepsi, eksperymentując z formą, treścią, stosując autocytaty, bawiąc się z czytelnikami, puszczając nieraz oko tym, którzy już znają ich książki, co nie znaczy,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to