Podczas lektury tej pozycji o Gaudim towarzyszyły mi dość mieszane uczucia. W swojej ocenie skłaniam się w kierunku oceny dobrej i, uwaga! jest to książka o mojej ukochanej Barcelonie, którą nie jestem bezgranicznie zachwycona!

Biografia sławnego architekta popełniona przez pana Słowińskiego jest w moim odczuciu dość, powiedziałabym, dziwaczna i niestety ma kilka słabszych stron. Autor jakby nie mógł się zdecydować na jedną formę biografii i trochę przekombinował zestawiając ze sobą fragmenty fabularyzowane oraz barwne i obrazowe opisy z całymi akapitami odnoszącymi się do sytuacji polityczno-społecznej Katalonii i Hiszpanii przełomu XIX i XX wieku, ciekawostkami naukowo-technicznymi czy wtrąceniami na inne tematy w znikomym stopniu odnoszące się do osoby Gaudiego. Efektem takiego literackiego miszmaszu jest gorszy odbiór całej książki, wrażenie nieładu, poczucie, że autor błądzi gdzieś daleko od głównego tematu, którym jest słynny architekt i jego dzieła.

Osobiście odniosłam jeszcze jedno dość niefajne wrażenie, że pan Słowiński na równi traktuje informacje ze źródeł stricte historycznych z informacjami i cytatami z utworów beletrystycznych (np. z "Miasta cudów" Mendozy, "Cienia wiatru" Zafona czy "Tajemnicy Gaudiego" Estebana). Może się mylę...

Ale pozycja "Antoni Gaudi. Kapłan piękna z Barcelony" wcale nie jest taka zła, jakby się mogło po pierwszej części mojej opinii wydawać. Chyba wiem, jaki zamysł przyświecał autorowi, który w swojej książce przemycił aż tak wiele z historii Katalonii i Hiszpanii. Przez całe swoje życie Antoni Gaudi czuł się przede wszystkim Katalończykiem i był związany z Barceloną nie sposób zatem poznać i zrozumieć jego twórczość, stosowaną przez niego symbolikę i wyznawane zasady bez znajomości sytuacji społecznej i kilku ważnych wydarzeń z historii tego regionu. A że polskiemu czytelnikowi te zagadnienia są raczej obce, stąd tak wiele Słowiński o tym pisze.

Osoba samego Antoni Gaudiego została przedstawiona począwszy od narodzin w Reus, poprzez dzieciństwo, studia na kierunku architektury, pierwsze prace przeplatające się z niepowodzeniami w życiu osobistym, projekty dla barcelońskich bogaczy, kończąc na całkowitym oddaniu się budowie świątyni Sagrada Familia i tragicznej śmierci. W książce tej opisane zostały wszystkie dzieła architekta, niestety nie wszystkie zostały zilustrowane co niestety sprawiło, że podczas lektury musiałam posiłkować się zdjęciami z Internetu i innych publikacji. Całość czytałam jednak z dużą przyjemnością i zainteresowaniem, czego można było się akurat po mnie spodziewać ;)

Książkę "Antoni Gaudi. Kapłan piękna z Barcelony" polecam przede wszystkim czytelnikom zafascynowanym postacią tego katalońskiego architekta. Osobom umiarkowanie zainteresowanym jego twórczością poleciłabym raczej inne wydawnictwa (np. album Rainera Zerbsta).

Podczas lektury tej pozycji o Gaudim towarzyszyły mi dość mieszane uczucia. W swojej ocenie skłaniam się w kierunku oceny dobrej i, uwaga! jest to książka o mojej ukochanej Barcelonie, którą nie jestem bezgranicznie zachwycona!

Biografia sławnego architekta popełniona przez pana Słowińskiego jest w moim odczuciu dość, powiedziałabym, dziwaczna i niestety ma kilka...