Książkę przeczytałam w weekend z racji nadmiaru wolnego czasu. Jest to moja 1wsza lektura tej autorki i niestety nie zachęciła mnie do sięgnięcia po kolejne jej książki. Język powieści jest dość infantylny i czytając ją ma się wrażenie, że autorka dopiero co "raczkuje" w powieściopisarstwie.

Książkę przeczytałam w weekend z racji nadmiaru wolnego czasu. Jest to moja 1wsza lektura tej autorki i niestety nie zachęciła mnie do sięgnięcia po kolejne jej książki. Język powieści jest dość infantylny i czytając ją ma się wrażenie, że autorka dopiero co "raczkuje" w powieściopisarstwie.

W październiku poprzedniego roku na rynek wydawniczy trafiła książka pt. „Pełnia szczęścia”, autorstwa Edyty Świętek. Jest to wznowienie powieści pt. „Zakręcone życie Madzi Kociołek”, która swoją premierę miała we wrześniu 2013 roku. Zeszłoroczna książka wydana została przez Wydawnictwo Replika, natomiast ta z 2013 ukazała się pod szyldem Wydawnictwa Szara Godzina.
I właśnie to wydanie z 2013 roku przeczytałem na początku 2021. Przeglądając opinię o tej książce zdziwiłem się wielu stwierdzeniom, jak pani Edyta mogła popełnić tak słabą książkę. Jednak wielu z opiniujących nie bierze pod uwagę, że jest to czwarta książka autorki i chyba pierwsza, która została wydana przez profesjonalne wydawnictwo.
Czytając tę książkę czuć było niewielkie doświadczenie literackie pisarki, jednak książka ma spory potencjał, chociaż mnie jako faceta irytowało kierowanie słów tylko do żeńskiej części czytelników, jakby mężczyźni w ogóle mogli za takie książki się nie zabierać. I jako mężczyzna mogę powiedzieć, że znamy takie kolory jak ecru. Wielce irytujące jest także nagminne stosowanie określenie „chłopiec” do blisko 40-letniego mężczyzny, który bardzo się podoba tytułowej Madzi. Wychodzi to troszkę dziecięco.
Co do wspomnianej Madzi, jest to 35-letnia kobieta, która od wielu lat pracuje w pewnej krakowskiej firmie transportowej, w której jest lubiana, ale tylko wtedy, gdy ktoś może na niej zyskać. W pozostałych sytuacjach jest ona kompletnie niewidoczna dla współpracowników. Jednak Madzia mimo wielu swych wad, ma kilka zalet, których ona sama w sobie nie dostrzega, a do najważniejszych należą sumienność czy punktualność. Tylko jej bezpośrednia przełożona dostrzega właśnie te zalety i pewnym sensie decyduje się jej pomóc.
Pewnego dnia panna Kociołek postanawia coś w swoim życiu zmienić, lecz początkowo idzie jej to bardzo opornie. Jednak z biegiem czasu zmiany są coraz bardziej widoczne, a chwilami aż za bardzo, gdyż Magdalena popada z jednej przesady w drugą. Sama z siebie nie potrafi odnaleźć złotego środka. Jest to konsekwencja braku przyjaciół i życzliwych osób, które zwróciły by jej uwagę, że coś jest nie w porządku.
Nie wiem jak wygląda drugie wydanie książki, ale to pierwsze jest miejscami takie, jak napisałem na początku, chwilami irytujące, chwilami dziecięce, ale na pewno z pewnym potencjałem i z morałem. Książka ta ma 235 stron, które przeczytałem w ciągu sześciu posiedzeń i czterech dni, co plasuję tę książkę dość wysoko wśród wszystkich książek przeczytanych na Tronie. Więc jeśli macie dostęp do którejś z tych dwóch książek to spróbujcie. Jak już wspomniałem książka jest z potencjałem, ale musicie zachować do niej dystans, gdyż książka ma już swoje lata, a autorka od tamtego czasu bardzo, ale to bardzo poprawiła swój warsztat.

https://www.facebook.com/czytamnatronie

W październiku poprzedniego roku na rynek wydawniczy trafiła książka pt. „Pełnia szczęścia”, autorstwa Edyty Świętek. Jest to wznowienie powieści pt. „Zakręcone życie Madzi Kociołek”, która swoją premierę miała we wrześniu 2013 roku. Zeszłoroczna książka wydana została przez Wydawnictwo Replika, natomiast ta z 2013 ukazała się pod szyldem Wydawnictwa Szara Godzina.
I...

Na początku książki autorka ostrzega, ze ta powieść jest inna niż wszystkie i faktycznie tak jest.
Przybiera formę rozmowy średnio rozgarniętej dziewczyny z głosem sumienia, jakim jest autorka.
Madzia spisuje listę swoim sukcesów i porażek i powoli realizuje swoje plany, typu: studia, posiadanie chłopaka itp..
Mimowolnie ze zwykłej dziewczyny staje się sztuczną lalką i pośmiewiskiem.

Ciężkie do czytania, bardzo lekkie, męczące, mało śmieszne.

Na początku książki autorka ostrzega, ze ta powieść jest inna niż wszystkie i faktycznie tak jest.
Przybiera formę rozmowy średnio rozgarniętej dziewczyny z głosem sumienia, jakim jest autorka.
Madzia spisuje listę swoim sukcesów i porażek i powoli realizuje swoje plany, typu: studia, posiadanie chłopaka itp..
Mimowolnie ze zwykłej dziewczyny staje się sztuczną lalką i...

Książka to jedno wielkie rozczarowanie. Napisana infantylnym językiem, podróbka "Dziennika Bridget Jones", aczkolwiek dużo słabsza (mimo, że nie należę do fanów serii o Bridget Jones). To druga książka tej autorki, która przeczytałam i szczerze powiedziawszy to kompletne rozczarowanie. Nie śmieszyły mnie te perypetie 35-latki, zwanej Madzią Kociołek. Chciałam przeczytać coś lekkiego, niestety było przeciwnie. Męczyło mnie czytanie tej literatury, pozostał niesmak po jej jakże "fascynującym" zakończeniu. Cóż, może ktoś widzi w tym głębszy sens. Ja tego nie dostrzegam. Dwie gwiazdki za czcionkę i papier. Więcej plusów nie znalazlam.

Książka to jedno wielkie rozczarowanie. Napisana infantylnym językiem, podróbka "Dziennika Bridget Jones", aczkolwiek dużo słabsza (mimo, że nie należę do fanów serii o Bridget Jones). To druga książka tej autorki, która przeczytałam i szczerze powiedziawszy to kompletne rozczarowanie. Nie śmieszyły mnie te perypetie 35-latki, zwanej Madzią Kociołek. Chciałam przeczytać coś...

Gdybym nie przeczytała nazwiska autorki na okładce książki, w życiu bym się nie domyśliła, że napisała ją Edyta Świętek. Bo czego, jak czego, ale infantylnej i pełnej zdrobnień maści wszelki historyjki po tej Autorce się nie spodziewałam. Czytając o poczynaniach Madzi miałam wrażenie, że wspominam własne przygody... z czasów podstawówki, kiedy eksperymentowałam z pierwszymi kosmetykami i wzdychałam do... również Andrzejka... Piaska Piasecznego... Widać niektóre dzieci z warmińsko-mazurskiego są dużo bardziej rozgarnięte od trzydziestokilkulatki z Krakowa, bo mi nigdy nie zdarzyło się gadać z Głosem (tu należącym do narratorki). Całość ratuje nieprzewidywalny koniec z morałem i fakt, że nigdy więcej tej książeczki czytać nie będę musiała. Bo do solarium nie chodzę, a studia (byle jakie) skończone mam.

Gdybym nie przeczytała nazwiska autorki na okładce książki, w życiu bym się nie domyśliła, że napisała ją Edyta Świętek. Bo czego, jak czego, ale infantylnej i pełnej zdrobnień maści wszelki historyjki po tej Autorce się nie spodziewałam. Czytając o poczynaniach Madzi miałam wrażenie, że wspominam własne przygody... z czasów podstawówki, kiedy eksperymentowałam z pierwszymi...

Sympatyczna odskocznia od rzeczywistości. Lekka, szybko się czyta. Traktuje o korporacji, wyścigu zwykłej dziewczyny do bycia kimś w korporacji w jakiej pracuje. Napisana z humorem z nieoczywistym zakończeniem.

Sympatyczna odskocznia od rzeczywistości. Lekka, szybko się czyta. Traktuje o korporacji, wyścigu zwykłej dziewczyny do bycia kimś w korporacji w jakiej pracuje. Napisana z humorem z nieoczywistym zakończeniem.

Ponownie wydana pod tytułem "Pełnia szczęścia"

Ponownie wydana pod tytułem "Pełnia szczęścia"

Ta książka jest tak przeciętna jak jej główna bohaterka.

Ta książka jest tak przeciętna jak jej główna bohaterka.

super książka , świetnie się czyta :)

super książka , świetnie się czyta :)

Przerażająca i infantylna, miało być zabawnie, lekko i przyjemnie, jednak tak żałosnej historii dawno nie czytałam.

Przerażająca i infantylna, miało być zabawnie, lekko i przyjemnie, jednak tak żałosnej historii dawno nie czytałam.