Przyznaję się bez bicia. Czytać książkę znajomego jest całkiem inaczej niż czytać książkę osoby, której się nie zna, nie ma w znajomych na Facebooku i nie zamieniło się z nią nigdy ani słowa. Pawła Olearczyka znam, mieszkam w tym samym mieście, a na dodatek można powiedzieć, że mu szefuję w internetowym magazynie ;)
Książka nosi tytuł "Autokar do nieba". Jest bardzo króciutka, bardzo malutka, bardzo cieniutka i bardzo sympatyczna. Nie jest to literatura wysokich lotów, gdzie zaczynamy zastanawiać się nad sensem swej egzystencji. Nie. Krótka i prosta, pełna zabawnych zwrotów akcji, żartów i charakterystycznych postaci opowieść. Lekko, szybko, wesoło.
Bohaterem jest Marcin, który "niechcący" zostaje pilotem wycieczki do Rimini (Włochy). Nie sama wycieczka jest jednak najzabawniejsza, ale nagromadzenie wielu charakterystycznych i komicznych postaci, wręcz niespotykanych w tak wybuchowej mieszance w życiu. Spotykamy parę lalusiowych gejów- kierowców, księdza, jego seksowną blond siostrę, sympatyka marihuany w podeszłym wieku, morderca, który jedzie sfinalizować umowę ataku terrorystycznego na Polskę... a to tylko początek. Główny bohater został postawiony w sytuacji, gdzie wszelki pech świata spłynął na niego, jeśli coś mogło się skomplikować- tam się skomplikowało. Historia w trakcie czytania dostarcza wiele uśmiechu, radości lub ironicznych pomruków, ale mimo to jest bardzo przewidywalna i na tyle nierealna, że śmiało można traktować ją jako odsyłacz od świata.
Styl pisania jest prosty, łatwy i przyjemny. Potoczne zdania, bliskie nam w życiu codziennym sprawiają, że książkę faktycznie czyta się szybko. Nie ma tutaj zbyt wiele trudnych słów, a wszelkie budzące niepewności, natychmiast są wyjaśniane w przypisach. Również spodobały mi się kilkakrotne wtrącenia "od wydawcy", które wywoływały niemały chichot.
Niestety książka sprawia wrażenie nieskończonej, chwilami niedopracowanej i napisanej na szybko. Można było rozbudować niektóre wątki i wprowadzić więcej treści. Dlatego nie utożsamiamy się i nie przywiązujemy się do głównych bohaterów (właściwie bohatera), co sprawia, że nie nawiążemy z książka dłuższego związku- będzie to raczej jednorazowa...krótka przygoda.

"Autokar do nieba" utrzymany jest w konwencji niskobudżetowej komedii grozy z nutką przygody, która trafia w humor przypadkowych odbiorców. Polecam osobom jadącym na wycieczkę, najlepiej autokarem i najlepiej do Włoch. Wakacje od razu staną się bardziej emocjonujące. ;)

Przyznaję się bez bicia. Czytać książkę znajomego jest całkiem inaczej niż czytać książkę osoby, której się nie zna, nie ma w znajomych na Facebooku i nie zamieniło się z nią nigdy ani słowa. Pawła Olearczyka znam, mieszkam w tym samym mieście, a na dodatek można powiedzieć, że mu szefuję w internetowym magazynie ;)
Książka nosi tytuł "Autokar do nieba". Jest bardzo...