Po książkę sięgnęłam, dzięki filmowi. Myślałam więc, że wiem, czego się spodziewać. Nie spodziewałam się jednak, że tak naprawdę nie wiem nic. Mówi się, że książki są lepsze od filmów. Po raz kolejny muszę się z tym zgodzić.

"I wciąż ją kocham" to piękna opowieść o miłości, która jest prawdziwa, ale jak zawsze, której towarzyszą przeszkody. Niekiedy są one tak duże, że ta piękna miłość nie ma prawa przetrwać.
Sparks po raz kolejny pokazuje miłość, jako coś, co mimo że jest piękne, nie zawsze wiąże się ze szczęściem. Tutaj młodzi ludzie muszą podjąć decyzje, które ich miłość mogą ocalić, dzięki czemu mogą być szczęśliwi, albo po prostu zniszczyć, w wyniku czego mogą zachować ją tylko w pamięci i iść własną ścieżką. Tutaj muszą sami zdecydować czy wolą wypełnić swój obowiązek wobec przyjaciół czy obietnice wobec miłości.
Czy te wszystkie decyzje, które John i Savannah muszą podjąć, mogą być tylko "czarne i białe"? Czy wybranie własnej drogi wiążę się z utratą miłości? Czy ci młodzi ludzie przezwyciężą to, co stoi im na drodze do pełni szczęścia?
Jesteś ciekaw, jak potoczą się ich losy? Jesteś ciekawy ich wyboru? Jeśli tak, to przeczytaj tę książkę. Tu nic nie jest takie, jak się Tobie dotychczas wydawało. Gorąco polecam!

Po książkę sięgnęłam, dzięki filmowi. Myślałam więc, że wiem, czego się spodziewać. Nie spodziewałam się jednak, że tak naprawdę nie wiem nic. Mówi się, że książki są lepsze od filmów. Po raz kolejny muszę się z tym zgodzić.

"I wciąż ją kocham" to piękna opowieść o miłości, która jest prawdziwa, ale jak zawsze, której towarzyszą przeszkody. Niekiedy są one tak duże, że ta...