48/180/2023
Jak już się przebrnie przez pierwsze 80 to wreszcie robi się ciekawie. Finowie wymyślili koktajle Mołotowa (fabryka, w której podczas drugiej wojny światowej je produkowano została w końcu zbombardowana, bo pierwsze butelki miały kapsle z nazwą fabryki i miejscowości, w której się znajdowała…),saunę (statystyczny Fin zaczyna z niej korzystać w wieku 20 tygodni!),Świętego Mikołaja, leśny chleb z mąki z kory sosnowej, suszarkę do naczyń, kąpiel w przeręblu (można na zmianę z sauną, ale niekoniecznie),nordic walking oraz publiczne przystanie nad wodą do prania dywanów (nadal tak piorą!). Zbierają tez żarty o wariatach – ten pomysł osobom chorym bardzo przypadł do gustu. Z technologii mamy od Finów SMSy, IRC i Linuxa. Dla umysłowo upośledzonych – figurowy zapis nut, czyli różne kształty i kolory zamiast robaczków na pięciolinii.
Duża część opisanych innowacji, szczególnie tych z początku książki (administracja publiczna, zdrowie, kultura, polityka społeczna, społeczeństwo obywatelskie i sprawy regionalne) są jak dla mnie trochę naciągane. Nie wiadomo wprawdzie, kiedy ta książka powstała (nie ma w niej takiej informacji, a szukać mi się nie chce),ale nie jest tak stara, żeby wszystkie opisane w niej rozwiązania były innowacyjne. Dużą ich grupę znamy albo z polskich rozwiązań, albo przynajmniej z teorii. Trochę więc naciągnięte te 100 innowacji… Chociaż może chodzi o to, że rozwiązania te były nowatorskie w momencie ich wdrożenia? Hmmm, o tym wcześniej nie pomyślałam.
Tak czy siak, warto przeczytać.

48/180/2023
Jak już się przebrnie przez pierwsze 80 to wreszcie robi się ciekawie. Finowie wymyślili koktajle Mołotowa (fabryka, w której podczas drugiej wojny światowej je produkowano została w końcu zbombardowana, bo pierwsze butelki miały kapsle z nazwą fabryki i miejscowości, w której się znajdowała…),saunę (statystyczny Fin zaczyna z niej korzystać w wieku 20...

Trudno jest ocenić książkę jako całość, każdy artykuł jest inny. Niektóre imho są bardzo ciekawe, inne w ogóle trudno zaliczyć jako innowacje. We wprowadzeniu redaktor pisze, że pozycja przetłumaczona na wiele języków, nie wzbudziła zainteresowania w Finlandii. Zupełnie mnie to nie dziwi, ponieważ wiele artykułów trochę mija się z prawdą. Albo inaczej, przedstawia bardzo płaski jednowymiarowy, często propagandowy kąt zagadnienia, gdzie w mieszkańcy Finlandii na codzień raczej widzą negatywne skutki danej 'innowacji'.

Trudno jest ocenić książkę jako całość, każdy artykuł jest inny. Niektóre imho są bardzo ciekawe, inne w ogóle trudno zaliczyć jako innowacje. We wprowadzeniu redaktor pisze, że pozycja przetłumaczona na wiele języków, nie wzbudziła zainteresowania w Finlandii. Zupełnie mnie to nie dziwi, ponieważ wiele artykułów trochę mija się z prawdą. Albo inaczej, przedstawia bardzo...

https://pikkuvampyyrinkirjamaailma.blogspot.com/2016/12/49-ilkka-taipale-100-finskich-innowacji.html

Fascynacja Finlandią w końcu musiała zaprowadzić mnie do literatury popularnonaukowej. Sięgnięcie po nią okazało się kolejnym krokiem w moim zainteresowaniu, choć wiązało się to z pewnymi obawami, które zawsze towarzyszą mi przy tego typu piśmiennictwa. Co innego czytanie blogów oraz książek podróżniczych, podążanie za wiadomościami z tego kraju, próby uczenia się języka, słuchanie fińskiej muzyki i drążenie tematu kultury oraz testowanie specjalnych przepisów w kuchni, a co innego sięganie po naukową literaturę.

Moje obawy nie dotyczyły wyłącznie szczególnego charakteru tego gatunku. Bałam się, że książka nie będzie miała magii zachwytu i fascynacji tym krajem. Okazało się, że moje małe lęki okazały się połowicznie niesłuszne.

"100 fińskich innowacji społecznych" to zbiór artykułów poświęconych tylko i wyłącznie zastosowaniu pewnych udoskonaleń, które przyczyniły się do zwiększenia komfortu i poziomu życia mieszkańców Finlandii. Artykuły dotyczą szeroko pojętych dziedzin życia społecznego. Znajdziemy tu informacje na temat kultury, gospodarki, służby zdrowia, edukacji, polityki. Ponadto, każdy z artykułów został napisany przez specjalistę w danym zakresie. Za książką stoi więc mur wybitnych Finów, a przedmowę napisał sam Prezydent- Sauli Niinistö. Nic zatem nie jest w stanie bardziej podkreślić fachowości tej pozycji.

Część publikacji sprawiła, że szeroko otwierałam oczy ze zdumienia, pomimo długiego i głębokiego zainteresowania tym krajem. Nie spodziewałam się, że znajdę tutaj aż tak wiele nowych dla mnie informacji. Nie było to też informacje byle jakiego sortu. Niejednokrotnie miałam okazję narzekać na nasz kraj, który mógłby się sporo nauczyć od Finów. Jestem pewna, że wprowadzenie chociaż kilku innowacji poprawiłoby nam poziom życia w znacznym stopniu. Kilka razy okazało się, że nawet najprostsze rozwiązania są rozwiązaniami idealnymi i nie pociągają za sobą zbyt wielu kosztów ze strony państwa.

Niemniej, kilka artykułów było dla mnie zbyt oczywistych i nie postrzegałam opisywanych innowacji jako coś nowatorskiego. Była też pewna liczba takich, które czytało się topornie i czułam, że są niepotrzebnie "naciągane". Skrócenie ich przyniosłoby czytelnikowi ulgę. Jednak, jak wspomniałam, za publikacją stoi prawie stu autorów i każdy z nich ma własny styl pisania.

Z miłą chęcią przeczytałabym też inne książki o podobnej strukturze. Każde państwo mogłoby wydać taki zbiór, choć może nie każde byłoby w stanie uzbierać 100 innowacji. Jednak kraje wysokorozwinięte w ten sposób mogłyby wiele nauczyć kraje rozwijające się. Poza tym zbiór takich artykułów to świetna wizytówka państwa, którą śmiało można się pochwalić na arenie międzynarodowej.

Książkę polecam nie tylko fanom Finlandii i innych krajów nordyckich. Jest to obowiązkowa pozycja dla działaczy społecznych , socjologów, ekonomistów oraz, o zgrozo, wszystkich aspirujących do roli polityka.

https://pikkuvampyyrinkirjamaailma.blogspot.com/2016/12/49-ilkka-taipale-100-finskich-innowacji.html

Fascynacja Finlandią w końcu musiała zaprowadzić mnie do literatury popularnonaukowej. Sięgnięcie po nią okazało się kolejnym krokiem w moim zainteresowaniu, choć wiązało się to z pewnymi obawami, które zawsze towarzyszą mi przy tego typu piśmiennictwa. Co innego czytanie...

Ten skarb dla wielbicieli Suomi zawiera masę ciekawostek, niektóre mnie zdumiały, niektóre zastanowiły, inne lekko rozśmieszyły (w pozytywnym słowa znaczeniu). Określając bardziej: powinna to być lektura obowiązkowa dla naszych polityków, bo Finlandia nie tylko odnalazła wspaniałe koncepty, ale potrafiła je z powodzeniem wprowadzić w życie. Szczerze polecam!

Ten skarb dla wielbicieli Suomi zawiera masę ciekawostek, niektóre mnie zdumiały, niektóre zastanowiły, inne lekko rozśmieszyły (w pozytywnym słowa znaczeniu). Określając bardziej: powinna to być lektura obowiązkowa dla naszych polityków, bo Finlandia nie tylko odnalazła wspaniałe koncepty, ale potrafiła je z powodzeniem wprowadzić w życie. Szczerze polecam!

Przyznam, że trudno mi ocenić książkę jako całość. Część artykułów naprawdę interesująca. A ta druga część, no właśnie, właściwie to takie propagandowe pierdy, aż się czytać odechciewa. Na szczęście końcowe artykuły należały do tych lepszych (a czytałam z długimi przerwami),to te gorsze poszły troszkę w niepamięć.

Przyznam, że trudno mi ocenić książkę jako całość. Część artykułów naprawdę interesująca. A ta druga część, no właśnie, właściwie to takie propagandowe pierdy, aż się czytać odechciewa. Na szczęście końcowe artykuły należały do tych lepszych (a czytałam z długimi przerwami),to te gorsze poszły troszkę w niepamięć.