W gąszczu instagramowych opinii, oczywiście wszelkiej maści coach’ów, terapeutów oraz wielorakiej maści innych specjalistów aktywnych na swoich terapeutycznych kontentach, spodziewałam się naprawdę książki, która powali mnie swoją specyfiką, merytoryką, metodyką i innymi elementami z płaszczyzny psychologicznej. Niestety, żadne z moich oczekiwań się nie spełniło, a w zamian za to dostałam luźną papkę tzw. „mememe”.
Oczywiście dałam szansę i znalazłam kilka wartościowych fragmentów, niemniej jednak nie polecam pozycji Pani W. T. Behary, bo jest nijaka i przewidywalna, to już lepiej abyście zainwestowali w jakiś rocznik psychologiczny z artykułami naukowymi.

W gąszczu instagramowych opinii, oczywiście wszelkiej maści coach’ów, terapeutów oraz wielorakiej maści innych specjalistów aktywnych na swoich terapeutycznych kontentach, spodziewałam się naprawdę książki, która powali mnie swoją specyfiką, merytoryką, metodyką i innymi elementami z płaszczyzny psychologicznej. Niestety, żadne z moich oczekiwań się nie spełniło, a w zamian...

Całkiem dobre ale mało.
Opracowanie objaśnia dość przejrzyście naturę narcyza, podpowiada pewne rozwiązania, a nawet daje gotowe odpowiedzi, którymi możemy posłużyć się w konfrontacji z taką osobą. Problem w tym, że autorka proponuje bardzo rozsądne lecz długie i złożone wywody. Obawiam się, że żaden z "moich" narcyzów nie byłby w stanie otworzyć głowy na tyle treści z zewnątrz. Dlatego nie czuję się jakoś o wiele lepiej uzbrojona po tej lekturze.

Całkiem dobre ale mało.
Opracowanie objaśnia dość przejrzyście naturę narcyza, podpowiada pewne rozwiązania, a nawet daje gotowe odpowiedzi, którymi możemy posłużyć się w konfrontacji z taką osobą. Problem w tym, że autorka proponuje bardzo rozsądne lecz długie i złożone wywody. Obawiam się, że żaden z "moich" narcyzów nie byłby w stanie otworzyć głowy na tyle treści z...

Nie mozna mowic vampir to sie mowi narcyz. Poradzic sobie mozesz tylko na dwa sposoby. Pierwszy to zrywasz kontakt bez podania przyczyny, nie dajesz wampirowi zadnej amunicji. Drugi sposob jest niezgodny z prawem i konczy sie odsiadka 15 lat.

Nie ma skutecznej ksiazki o tych stworach bo malo kto w nie wierzy choc na necie jest troche wpisow o wampirach energetycznych. Kazdy wampir jest narcyzem. Watpie zeby to byla dobra lektura ale mam ochote sprawdzic bo napisana przed 2020 to moze miec jeszcze jakas minimalna wartosc.

Nie mozna mowic vampir to sie mowi narcyz. Poradzic sobie mozesz tylko na dwa sposoby. Pierwszy to zrywasz kontakt bez podania przyczyny, nie dajesz wampirowi zadnej amunicji. Drugi sposob jest niezgodny z prawem i konczy sie odsiadka 15 lat.

Nie ma skutecznej ksiazki o tych stworach bo malo kto w nie wierzy choc na necie jest troche wpisow o wampirach energetycznych....

Pomogła mi zrozumieć siebie... otworzyła mi oczy i umysł. Polecam

Pomogła mi zrozumieć siebie... otworzyła mi oczy i umysł. Polecam

Zawsze w takich książka brakuje większej ilości przykładów jak dogadać się z szefami/kierownikami. W większości firm to właśnie tego typu osobowości "zarządzają" ludźmi i zmiana pracy nie rozwiązuje problemu, bo oni są jak plaga. Jak nakłonić do dobrej komunikacji taką osobę, od której jest się zależnym na polu zawodowym.

Zawsze w takich książka brakuje większej ilości przykładów jak dogadać się z szefami/kierownikami. W większości firm to właśnie tego typu osobowości "zarządzają" ludźmi i zmiana pracy nie rozwiązuje problemu, bo oni są jak plaga. Jak nakłonić do dobrej komunikacji taką osobę, od której jest się zależnym na polu zawodowym.

Przyznam, że ostatnio dość mocno zainteresował mnie temat narcyzmu. W internecie można trafić na wiele stron oraz kanałów na YouTube, które poświęcone są relacjom z narcyzem. Zazwyczaj ich autorki (przede wszystkim są to kobiety) oraz autorzy wskazują na oznaki świadczące o tym, że mamy do czynienia z osobą o cechach narcystycznych oraz przestrzegają przed dalszym kontaktem z nią. Wnioski z ich refleksji i porad są przygnębiające: od narcyza należy uciekać, gdzie pieprz rośnie, bo taka specyficzna istota nigdy nie wysili się, by zmienić swoje zachowanie względem nas, a toksyny będą się uwalniać w nieskończoność, wprowadzając niebezpieczny zaduch do naszego życia. W tego rodzaju poradnikach przedstawia się narcyza jako pasożyta żerującego na żywicielu, dziwacznego stworka, któremu bliżej jest do fantastycznego smoka, aniżeli człowieka. Czy tak musi być?

W moim przekonaniu każdy zasługuje na szansę i każdy ma moc sprawczą, dzięki której wiele jest możliwe. Choć oczywiście wymaga to wysiłku. Pod tym kątem książka "Rozbroić narcyza" mi się podobała. Pozwala zastanowić się nad schematami, jakim podlega nie tylko narcyz, ale również my sami, bo relacja to jednak często reakcja łańcuchowa i wystarczy bodziec, żeby uaktywniły się demony, które lepione były w nas przez lata. Każdy je przecież ma. Lawina rusza i niszczy. Poradnik nie demonizuje jednak narcyzów. Ukazuje ich raczej jako pokaleczone jednostki, które w wyniku różnych okoliczności i swoich predyspozycji wykształciły pewne zachowania krzywdzące nie tylko innych, ale również ich samych. Bo narcyz najzwyczajniej w świecie nigdy naprawdę nie jest sobą. Zawsze wciela się w rolę, która w danym momencie i sytuacji może sprawić, że będzie wyróżniał się na tle otoczenia i górował nad innymi, aby samego siebie przekonać, że nie jest do niczego, bo to z tym ma poważny problem.

Tyle, jeśli chodzi o plusy. Teraz czas na minusy. Autorka od początku dużą wagę przywiązuje do tego, jak osoba będąca w relacji z narcyzem powinna się w tej relacji odnaleźć, żeby zachować godność, ale i sprowokować zmianę. Przyjmujemy tu, że osoba ta nie chce rozstania i zerwania kontaktu z problematycznym partnerem, przyjaciółką, rodzicem, kimkolwiek, ale nastawia się na poprawę relacji przy obopólnej zgodzie i współpracy. I to jest ok. Jednak odniosłam wrażenie, że ta odpowiedzialność po tej jednej, nienarcystycznej stronie jest za duża. Autorka pokusiła się nawet o przedstawienie, jak należy wypowiadać się w konkretnych sytuacjach, co można powiedzieć, by narcyz przełamywał swoje blokady i według mnie niektóre z tych dialogów pachną sztucznością i...niemożliwością. Trochę przypominało mi to też obchodzeniem się z jajkiem lub próbę ugłaskania lwa. Nie jestem do końca przekonana do takich metod.

Stąd taka, a nie inna ocena. Książkę polecam, ale uprzedzam, że są w niej fragmenty zniechęcające, szczególnie pod koniec lektury. Plusem jest wiara w człowieka jako kogoś, kto jednak ma wpływ na swoje życie i w dowolnym momencie, wykazując determinację - może je zmienić.

https://www.facebook.com/JustynaCzytuje/

Przyznam, że ostatnio dość mocno zainteresował mnie temat narcyzmu. W internecie można trafić na wiele stron oraz kanałów na YouTube, które poświęcone są relacjom z narcyzem. Zazwyczaj ich autorki (przede wszystkim są to kobiety) oraz autorzy wskazują na oznaki świadczące o tym, że mamy do czynienia z osobą o cechach narcystycznych oraz przestrzegają przed dalszym kontaktem...

Po zakończeniu lektury czuję się nieco skołowana. Ta książka powinna przekonać mnie do dawania szansy narcyzom, a dzięki niej (paradoksalnie, choć czy aby na pewno?) upewniłam się tylko, że nigdy więcej nie chcę być w związku z żadnym z nich. Czasami miłość nie wystarcza. Mam przez to wyrzuty sumienia, uważam to za pewien rodzaj hipokryzji. Sama nie jestem idealna. Nikt nie jest. W dzisiejszych czasach chyba wszyscy są mniej lub bardziej zaburzeni. Przecież na każde dziwactwo wymyślono już nazwę😂

Poradnik zawiera kilka przydatnych wskazówek. Przybliżenie 18 wczesnych schematów nieadaptacyjnych pomogło mi bardziej zrozumieć siebie i mój niezdrowy pociąg do narcyzów. Praktyczne przykłady w jasny sposób przedstawiły typowe błędy w komunikacji oraz pokazały, jak ich unikać. M.in. dzięki tej książce powinnam umieć szybciej takich ludzi rozpoznać i jeszcze szybciej przed nimi uciec, o ile tylko to możliwe. Widzę teraz aż nazbyt wyraźnie swoje naiwne przekonania z przeszłości, nadzieję, że zdołam pomóc drugiej osobie, podczas gdy sama miałam i wciąż mam problemy z którymi nie do końca sobie radzę. Lektura wartościowa, choć wolałabym już nigdy nie musieć do niej wracać.

Nie wiem co więcej dodać. Czy bardziej podziwiać czy współczuć tym, którzy dla narcyzów się poświęcają. Mnie takie wyzwanie przerosło i doprowadziło na skraj załamania nerwowego. Ludziom, którzy próbują przesyłam pozbawione jakiejkolwiek złośliwości "powodzenia". Będzie Wam potrzebne. Oby w Waszym przypadku szczęśliwe zakończenie naprawdę było osiągalne.


No to plum!
Wasza Złota Rybka;)

Po zakończeniu lektury czuję się nieco skołowana. Ta książka powinna przekonać mnie do dawania szansy narcyzom, a dzięki niej (paradoksalnie, choć czy aby na pewno?) upewniłam się tylko, że nigdy więcej nie chcę być w związku z żadnym z nich. Czasami miłość nie wystarcza. Mam przez to wyrzuty sumienia, uważam to za pewien rodzaj hipokryzji. Sama nie jestem idealna. Nikt nie...

Autorka omawia źródła powstania narcyzmu, jego typy jednak w sposób bardzo ogólny. Przytacza też 18 typowych schematów i omawia jak one "współpracują" w relacji z narcyzem. Jednak sama końcówka jest już nudna. Niestety nie jest to "kompendium wiedzy" z tego zakresu.

Autorka omawia źródła powstania narcyzmu, jego typy jednak w sposób bardzo ogólny. Przytacza też 18 typowych schematów i omawia jak one "współpracują" w relacji z narcyzem. Jednak sama końcówka jest już nudna. Niestety nie jest to "kompendium wiedzy" z tego zakresu.

Bardzo wartościowa książka pokazująca i ucząca jak postępować w relacjach z narcyzem i zachować zdrowe podejście do tego typu relacji.
Polecam każdemu tę książkę, gdyż w naszym życiu często spotykamy osoby narcystyczne.

Bardzo wartościowa książka pokazująca i ucząca jak postępować w relacjach z narcyzem i zachować zdrowe podejście do tego typu relacji.
Polecam każdemu tę książkę, gdyż w naszym życiu często spotykamy osoby narcystyczne.

Każdy z nas w życiu na pewno więcej niż jeden raz natrafił na osobę którą potocznie można nazwać "narcyzem". Narcyz cechuje się cechami charakteru polegającymi na zapatrzeniu się w samego siebie, brakiem okazywania empatii, wywyższaniem własnych racji ponad racje innych ludzi. Można nawet pokusić się o stwierdzenie, że narcyz to ktoś kto przysłowiowo uważa się za pępek świata.
W tej książce znajdziemy bardzo dobry opis narcyzmu, najprawdopodobniejsze jego przyczyny. Opis narcyzmu oraz jego przyczyny są opisane w dość ciekawy sposób, bo odnoszą się to tego według jakich schematów zachowują się "narcyzi", jakie wyuczone w dzieciństwie schematy powodują że jako dorośli zachowują się tak a nie inaczej. Trzeba też zwrócić na to uwagę że istnieje kilka rodzajów, schematów osobowości narcystycznych. Takie podejście do tematu przez autorkę uważam za ciekawe i dość oryginalne.
Ta książka to głównie poradnik na temat tego jak sobie radzić z narcyzami. Dobre zrozumienie tego schematu osobowości jest kluczowe aby znaleźć sposób na osoby zapatrzone w siebie.
Narcyz działa według przewidywalnego schematu osobowościowego. Podobnie jest też z nami. Każdy z nas reaguje schematycznie na to kiedy skonfrontowany jest zachowaniem narcyza. I na tym polega kluch opisany w tej książce. Ważne jest aby zrozumieć schematy naszej psychiki i wyćwiczyć pewne schematy obronne, gdyż kiedy jesteśmy skonfrontowani z narcyzem, to ważne jest abyśmy wiedzieli jak się obronić, jak nie doprowadzić do zachwiania własnej psychiki.
Autorka jest jednym z czołowych naukowców, praktyków, twórców psychoterapii schematycznej i właśnie te metody opisuje i proponuje aby je wykorzystywać w radzeniu sobie z osobami zapatrzonymi w samych siebie.

Każdy z nas w życiu na pewno więcej niż jeden raz natrafił na osobę którą potocznie można nazwać "narcyzem". Narcyz cechuje się cechami charakteru polegającymi na zapatrzeniu się w samego siebie, brakiem okazywania empatii, wywyższaniem własnych racji ponad racje innych ludzi. Można nawet pokusić się o stwierdzenie, że narcyz to ktoś kto przysłowiowo uważa się za pępek...