Typowy wykwit francuskiej dekadencji gdzie im bardziej styl i treść są mętne, tym bardziej cenione. Zanim wydacie swoje pieniądze przeczytajcie tę próbkę, by zastosowanie miała zasada: „widziały gały co brały”:
„Na poziomie świata w porządku militarnym, od zawsze zorientowanym na powołanie wszechpotężnego imperium, świadomość określa się wyraźnie jako miarowe odzwierciedlanie świata rzeczy. Owo autonomiczne określenie świadomości wywołuje, w dualizmie, głęboką zmianę w przedstawianiu świata. Pierwotnie, wewnątrz boskiego świata, żywioły przychylne i czyste przeciwstawiały się zgubnym i nieczystym, jedne i drugie wydawały się przy tym tak samo oddalone od świata profanum. Gdy jednak bierzemy pod uwagę dominującą tendencję odzwierciedlonej myśli, boskie okazuje się związane z czystością, profanum zaś z nieczystością. W ten sposób dokonuje się przesunięcie od tego, co pierwotnie dane, gdzie boska immanencja jest niebezpieczna, gdzie sakralne jest najpierw zgubne i niszczy przez zagrożenie to, ku czemu się zbliża, gdzie przychylne duchy pośredniczą między światem profanum i rozkiełznaniem boskich sił — a porównane z przejawami mrocznej boskości wydają się mniej święte. To pradawne przesunięcie daje początek decydującej zmianie. Odzwierciedlona myśl ustala moralne reguły, wyraża powszechnie obowiązujące stosunki między jednostkami a społeczeństwem oraz między samymi jednostkami. Stosunki te są zasadniczo stosunkami utrwalającymi porządek rzeczy.”

Typowy wykwit francuskiej dekadencji gdzie im bardziej styl i treść są mętne, tym bardziej cenione. Zanim wydacie swoje pieniądze przeczytajcie tę próbkę, by zastosowanie miała zasada: „widziały gały co brały”:
„Na poziomie świata w porządku militarnym, od zawsze zorientowanym na powołanie wszechpotężnego imperium, świadomość określa się wyraźnie jako miarowe...

Pośmiertnie wydana, Teoria religii jest swego rodzaju długim esejem Bataille'a na temat kształtowania się i roli religii w życiu człowieka. Dla filozofa, religia jest próbą "odzyskania przez człowieka utraconej intymności". Jest to dążenie człowieka do jednolitości, zaspokojenia które najmocniej przejawiają się w erotyzmie i doświadczeniu śmierci.
Potem, opierając się na swojej teorii "ekonomii ogólnej" przedstawia taką religię na przestrzeni wieków. Czy mowa o ofiarach zwierzęcych czy ludzkich, wojnach i budowaniu imperiów ekonomicznych, wszystko ma jeden wspólny cel - afirmację przez destrukcyjną konsumpcję. Ten swego rodzaju archaiczny festiwal afirmacji i negacji życia doprowadza Bataille'a do swego rodzaju religijnego ateizmu, dążenia do mistycznego i ezoterycznego po śmierci Boga.
Ta mieszanka myśli heglowskiej i nieztscheańskiej czyni myśl Teorii religii niesamowicie paradoksalną, ale zaskakująco atrakcyjną i przenikliwą.

Pośmiertnie wydana, Teoria religii jest swego rodzaju długim esejem Bataille'a na temat kształtowania się i roli religii w życiu człowieka. Dla filozofa, religia jest próbą "odzyskania przez człowieka utraconej intymności". Jest to dążenie człowieka do jednolitości, zaspokojenia które najmocniej przejawiają się w erotyzmie i doświadczeniu śmierci.
Potem, opierając się na...