Nie sposób wyrazić tego, jak bardzo mnie rozczarowała ta książka. Ogólnie lubię tematykę zombie, spodziewałam się ekscytującej i trzymającej w napięciu walki na śmierć i życie, gdzie trup ściele się gęsto i nie sposób przewidzieć kogo i kiedy dopadnie koniec, a otrzymałam mocno młodzieżowe romansidło z zombielandem w tle. Nie mam nic do książek młodzieżowych, bo je notorycznie czytam i uwielbiam, ale wiem, że można w książce młodzieżowej zawrzeć nieco bardziej dorosłe i uniwersalne treści oraz przedstawić wydarzenia w sposób, który wciągnie nie tylko młodego czytelnika. Tutaj tak nie było.

Książka ukazuje historię Alicji, której zombie zabiło rodziców i siostrę, wówczas to dziewczyna w ogóle dowiaduje się o tym, że potwory czyhające w ciemności są prawdziwe. Zamieszkuje z dziadkami, idzie do nowej szkoły, poznaje nowych przyjaciół i miłość od pierwszego wejrzenia.

Początek świetny, byłam naprawdę podekscytowana, jak całość się rozwinie, poczułam tą tragedię, jaką przeżywa główna bohaterka po stracie rodziny, poznajemy też Kat, której buzia się nie zamyka, dodatkowo Alicja jest dość wulgarną i ciekawą postacią, co lubię, więc myślę sobie, że będzie świetna zabawa. Niestety później pojawia się owa miłość od pierwszego spojrzenia, bohaterowie rozbierają się wzrokiem i mają sprośne obrazy w głowie kiedy na siebie patrzą, dobrze, że było to przedstawione jako ponadnaturalne wizje, bo inaczej na to ich całe wręcz natychmiastowo rozwijające się uczucie rzuciłabym pawiem na podłogę (i trochę szkoda mi było świeżo pranego dywanu). Ale ogólnie para Alicja-Cole była do zniesienia, kiedy już doszli do jako takiego porozumienia.

Walki z zombie były pełne akcji i dość emocjonujące, ale zdecydowanie było ich za mało. Czasami miałam wrażenie, że głównym wątkiem są ploteczki oraz szkolne i uczuciowe życie bohaterów, rozważania, kto z kim chodzi, rozstania, powroty i dochodzenie, kto rozpuścił plotkę, że Alicja jest zdzirą.

Duży plus dla autorki za nową i inną wizję zombie, które nie są tylko żywymi bezmózgimi trupami poruszającymi się bez celu, ale istnieją w sferze duchowej, potrafią myśleć i dosłownie polować na swój cel. Osobiście wolę klasyczne zombiaki, ale i tak doceniam to, że autorka trochę się postarała, aby te jej trupy nie wyglądały jak wszystkie inne.

Język książki był bardzo prosty, bardzo nowoczesny. Generalnie mi się podobał, było bardzo dużo zabawnych powiedzonek, ale na dłuższą metę może być irytujący.

Zdecydowanie mocniejsza końcówka, kiedy skończyły się już te wszystkie szkolne bzdety, akcja nabrała tempa i zakończenie również mi się podobało, dlatego dam szansę kolejnej części.

Nie sposób wyrazić tego, jak bardzo mnie rozczarowała ta książka. Ogólnie lubię tematykę zombie, spodziewałam się ekscytującej i trzymającej w napięciu walki na śmierć i życie, gdzie trup ściele się gęsto i nie sposób przewidzieć kogo i kiedy dopadnie koniec, a otrzymałam mocno młodzieżowe romansidło z zombielandem w tle. Nie mam nic do książek młodzieżowych, bo je...