R jest zombie, który kieruje się teraz instynktem i nie pamięta kompletnie niczego ze swojego życia. Wizja przeszłości kompletnie zatarła się w jego umyśle. Nie ma pojęcia jak doszło do tego, że stał się martwy i jedyne o czym myśli to jedzenie ludzi i ich mózgów, które są dla niego jedynym pożywieniem. Jego teraźniejsze życie sprowadza się do mieszkania w samolocie, częstych i specyficznych rozmów z przyjacielem imieniem M oraz polowań w mieście. Dopiero tam ma okazje natrafić na człowieka i posilić się jego mózgiem. Podczas jednej z takich wypraw, wraz z towarzyszami atakują grupkę młodych ludzi. Rozpoczyna się uczta, w trakcie której doznaje wspomnień z życia ofiary. Jeden z tych osobliwych pokazów slajdów, dostarcza mu obraz pewnej dziewczyny. Urywek ten wpływa na zombie i gdy widzi ją ponownie, nieoczekiwanie ratuje ją z opresji.
Dziewczyna ma na imię Julia i po dłuższym czasie, wypełnionym niepewnością i obawami, zaprzyjaźnia się z R. Mimo niebezpiecznych przeszkód, relacje tych dwojga z czasem zacieśniają się.
Z nieoczekiwanej miłości wyniknie coś, do tej pory zupełnie niewyobrażalnego.

Isaac Marion stworzył historię, która jest zaskakującą mieszanką obrzydzenia i ironicznego humoru. Podczas lektury potrafiłam wzdrygać się z niesmakiem, żeby po chwili dalsza treść wywołała moje rozbawienie. Chyba mam dość spaczone poczucie humoru. Prosty i przystępny styl autora, przemawiał do czytelnika i zachęcał do lektury. Narracja pierwszoosobowa ułatwiała przywiązanie się do R. Wgląd w jego życie i myśli, był niezwykłą przygodą. Fabuła była naprawdę absorbująca i mimo, że była dość przewidywalna, to i tak autentycznie wciągała. Akcja może i nie pędziła na łeb na szyję, ale była wystarczająco wartka i płynna, żeby nie można jej było niczego zarzucić. Precyzyjne opisy, w szczególności tych ociekających krwią i odrazą wątków, które obrazowały żywieniowe zwyczaje żywych truposzy. Intrygujące jest również połączenie mrocznej grozy, z poruszającą czułością.

R jest zombie, który kieruje się teraz instynktem i nie pamięta kompletnie niczego ze swojego życia. Wizja przeszłości kompletnie zatarła się w jego umyśle. Nie ma pojęcia jak doszło do tego, że stał się martwy i jedyne o czym myśli to jedzenie ludzi i ich mózgów, które są dla niego jedynym pożywieniem. Jego teraźniejsze życie sprowadza się do mieszkania w samolocie,...