Idea (i istota) książki z pewnością przekracza istniejące dotąd w Polsce, zarówno na płaszczyźnie popularnej świadomości, jak i w obszarze badań naukowych, dyskursy myślenia o nowotworze piersi. Już to samo w sobie nadaje jej w pewnym stopniu walor wyjątkowy. W epoce, w której dyskurs skrajnej medykalizacji (i redukcji człowieka do medycyny) przeplata się z alternatywnymi pedagogikami zdrowia, a jednocześnie choroba jest z jednej strony mistyfikowana, a z drugiej strony – pozbawiona wszelkiej tajemniczości i mistyki (a także punktem wyjścia tworzenia „gorszych Innych”, a niekiedy i „lepszych Innych”) książka Edyty Zierkiewicz stanowi swoistą krystalizację współczesnych dyskusji na te tematy, a raka piersi w szczególności. Należy więc zdecydowanie pozytywnie ocenić zamysł i ideę całej pracy. Trudno również nie zauważyć, że wpisuje się ona w nurt pedagogiki emancypacyjnej, krytycznej, pedagogiki w działaniu i, najogólniej mówiąc, pedagogiki zorientowanej na wartości. Książka ta nie zawiera przy tym, pozytywistycznej, beznamiętnej diagnozy, lecz jest także przepojona pasją pedagogiczną. W ten sposób wnosi ona niewątpliwie wkład do polskich nauk o edukacji.
Dr hab. Agnieszka Gromkowska-Melosik, prof. Uniwersytetu Adama Mickiewicza



Książka Edyty Zierkiewicz to dojrzałe i wielostronne studium dotyczące ważnego społecznie i bardzo interesującego naukowo fenomenu edukacyjnej funkcji prasy (i szerzej kultury) popularnej, w recenzowanej pracy badane na przykładzie konstruowania dyskursu choroby (rak piersi). Analizy autorki są wielostronne, interdyscyplinarne, a mimo to udało jej się zachować wyraźną i bardzo klarowną formę narracji pozwalającą na niezakłóconą i niemal linearną, systematycznie prowadzoną przez strukturę tekstu lekturę. (…) Jest to ważne i poznawczo bardzo interesujące studium dyskursu medialnego jako dyskursu pedagogicznego, informacyjnie i interpretacyjne „gęste od znaczeń” i otwierające wiele nowych perspektyw badawczych.
Prof. dr hab. Tomasz Szkudlarek, Uniwersytet Gdański

Idea (i istota) książki z pewnością przekracza istniejące dotąd w Polsce, zarówno na płaszczyźnie popularnej świadomości, jak i w obszarze badań naukowych, dyskursy myślenia o nowotworze piersi. Już to samo w sobie nadaje jej w pewnym stopniu walor wyjątkowy. W epoce, w której dyskurs skrajnej medykalizacji (i redukcji człowieka do medycyny) przeplata się z alternatywnymi...