Przyszła kolej na „Dziada z workiem” – książeczkę, której najbardziej się obawiałam w całej serii Skrzynka Potworów. No bo cóż można myśleć o rosłym mężczyźnie, który pakuje niegrzeczne dzieci do worka, aby później je zjeść? Mnie osobiście przerażała sama okładka, bardzo mroczna i specyficzna. Ale… na moich dzieciakach nie zrobiła specjalnie wrażenia, więc i mnie całość nagle wydała się bardziej przyjemna.

Książeczka opowiada historię dziada z workiem, który wynajmuje dom w Hultajewie, gdzie dzieci są bardzo, ale to bardzo niegrzeczne. Dziad widzi tam miejsce dla siebie, aby nieźle się pożywić. Czy wszystko pójdzie gładko po jego myśli?

Historia nawet fajna, szału nie było, ale miała jakiś swój mroczny urok. Jest jakąś przestrogą dla dzieci, że jednak bycie do granic możliwości niegrzecznym nie jest wskazane i czasami warto się zastanowić nad tym, że zawsze może być gorzej w życiu i docenić to, co się ma. Ale, podobnie jak w „Duchu”, nie jestem przekonana, czy straszenie dzieciaków w sposób „będziesz grzeczny albo zabierze cię dziad z workiem i zje” jest specjalnie pouczające. Moje wątpliwości jednak ulotniły się po lekturze, kiedy to dowiedziałam się od syna, że dziad z workiem i tak nie istnieje, a cała ta historia to tylko bajka.

Przyszła kolej na „Dziada z workiem” – książeczkę, której najbardziej się obawiałam w całej serii Skrzynka Potworów. No bo cóż można myśleć o rosłym mężczyźnie, który pakuje niegrzeczne dzieci do worka, aby później je zjeść? Mnie osobiście przerażała sama okładka, bardzo mroczna i specyficzna. Ale… na moich dzieciakach nie zrobiła specjalnie wrażenia, więc i mnie całość...