Uffa! Zajęło to wiele miesięcy pełnych rozstań i powrotów, ale przebrnęłam. Głównie z obowiązku, bo klasyka, bo wielka, bo zachwyca. Zachwyca? No nie wiem... Książka oczywiście sprawnie napisana (oceniam włoski oryginał, cóż za bogactwo synonimów i latynizmów!), fabuła w punkcie wyjścia ciekawa (bohater opowiada historię swojego życia, w którym to umarł już dwa razy, a w międzyczasie podróżował, żył pod przybranym nazwiskiem itd.) Do tego filozoficzne dumania, od których nie stronię, ale tutaj były podane w ilości i formie dla mnie całkowicie niestrawnej. Przywodziły mi na myśl miałką intelektualną gadaninę dystyngowanych włoskich panów, którzy dużo mówią, a niewiele mają do powiedzenia. Wszystkie te rozterki podane niesłychanie rozwlekle i z egzaltacją (ma si! ma si!) No i jak na mój gust bohater nie wykorzystał "cudownie odzyskanej wolności" z taką fantazją, z jaką mógł (zwłaszcza, że to powieść i sam Pirandello twierdzi, że nie musi się silić na pozory wiarygodności). Adriano Meis głównie zajmował się snuciem smętnych rozważań, tak jak w poprzednim życiu Mattia Pascal. Choć lubię takich melancholijnych bohaterów, to jednak obaj wydali mi się wyjątkowo nijacy i przez całą książkę nie zdołali wzbudzić mojej sympatii, ani choćby współczucia dla ich rzekomo "nędznej egzystencji". Włoskojęzycznym osobom polecam sprawnie nagrany darmowy audiobook.

Uffa! Zajęło to wiele miesięcy pełnych rozstań i powrotów, ale przebrnęłam. Głównie z obowiązku, bo klasyka, bo wielka, bo zachwyca. Zachwyca? No nie wiem... Książka oczywiście sprawnie napisana (oceniam włoski oryginał, cóż za bogactwo synonimów i latynizmów!), fabuła w punkcie wyjścia ciekawa (bohater opowiada historię swojego życia, w którym to umarł już dwa razy, a w...