Noa trafiła do więzienia w wieku 24 lat. Kiedy ją poznajemy siedzi w celi śmierci, od 10 lat czeka na wykonanie wyroku. Poznanie daty swojej śmierci staje się dla niej swoistym oczyszczeniem. Przygotowuje się do śmierci psychicznie, zastanawia się nad tym, jak się zachować, co powiedzieć, co zjeść na ostatni posiłek. Kiedy na pół roku przed egzekucją przychodzi do niej w odwiedziny nieopierzony, młody prawnik z propozycją złożenia wniosku o ułaskawienie, Noa czuje się raczej rozbawiona, niż przepełniona nadzieją. Wie, że nie ma żadnej szansy ani na ułaskawienie, ani na przebaczenie. Jej zdziwienie jest tym większe, kiedy dowiaduje się, że Ollie pracuje dla Marlene - kobiety, która jej nienawidzi, dzięki której znalazła się w więzieniu, i której córkę zabiła. Co się stało, że tak zaciekle walcząca o skazanie Noa na śmierć matka zamordowanej dziewczyny, nagle postanawia walczyć o jej ułaskawienie?

Nie będę opisywała całego biegu wydarzeń, dzięki któremu Noa znalazła się w celi śmierci, bo w odkrywaniu tej prawdy tkwi cała fabuła książki. Zachowanie Noa wydaje się z początku trochę dziwne i niezrozumiałe, jednak poznając całą historię, można choć trochę ją zrozumieć. Przyznam, że niezbyt polubiłam główną bohaterkę i mimo, tego, że czasami było mi jej naprawdę żal, to nie wzbudziła mojej sympatii. Doszłam jednak do wniosku, że ta dziewczyna od początku miała pod górkę, skazana była na porażkę. Dlaczego? Przeczytajcie sami.

Książka pomimo dość ciężkiej tematyki, napisana jest lekkim i dostępnym językiem, dzięki czemu czyta się ją dość szybko, niekoniecznie przyjemnie. Cóż bowiem może być przyjemnego we wspomnieniach kogoś oskarżonego o zabicie młodej, ciężarnej kobiety?

Spodziewałam się po tej lekturze sporej dawki emocji i muszę z bólem przyznać, że jej nie otrzymałam, Choć czytałam z zaciekawieniem, chciałam poznać przyczyny zachowania Noa, to cała historia nie wzbudziła we mnie zbyt wielu wzruszeń.

Noa trafiła do więzienia w wieku 24 lat. Kiedy ją poznajemy siedzi w celi śmierci, od 10 lat czeka na wykonanie wyroku. Poznanie daty swojej śmierci staje się dla niej swoistym oczyszczeniem. Przygotowuje się do śmierci psychicznie, zastanawia się nad tym, jak się zachować, co powiedzieć, co zjeść na ostatni posiłek. Kiedy na pół roku przed egzekucją przychodzi do niej w...