Skrajne sytuacje, takie jak uwięzienie w obozie, zmaganie się z głodem, chorobami, agresją strażników i współwięźniów zmuszają ludzi do sprawdzenia swojej wytrzymałości fizycznej i psychicznej, ale także moralnej. Radzenie sobie z katorżniczą pracą, głodem i chorobami - to codzienność obozów jenieckich, do której przywykliśmy, dzięki literaturze i filmom. Ale problemy moralne są nie mniej przygniatające i właśnie z nimi mierzy się autor w książce "Król szczurów". Jest to świetna opowieść o różnych postawach ludzi w obliczu wielkiego zagrożenia i cierpienia. Są tam szlachetne postawy, jest zwykły strach i konformizm, jest wreszcie egoizm, chęć utrzymania się przy życiu kosztem innych. Szlachetni ludzie, honorowi oficerowie wojsk Sprzymierzonych okazują się być niewiele więcej warci moralnie od przeciętnego szeregowego.
Tytułowy Król szczurów to genialnie stworzona postać, jakby uosobienie wszelkich pożądanych w Stanach Zjednoczonych tamtych lat cech - bystrość, praktyczne podejście, indywidualizm. Jego małe królestwo rozkwita, ale jest ono zbudowane na wątpliwej moralnie podwalinie.

Osobną ciekawą kwestią jest organizacja obozu. Powieść opiera się na faktach i sposób, w jaki Japończycy przekazali władzę nad obozem samym jeńcom jest realistycznie oddana. Jest to zaskakujące, a z drugiej strony przerażające, że kilka tysięcy osób, silnych i zdrowych mężczyzn, może być kontrolowany jedynie przez kilkunastu/kilkudziesięciu strażników. Agresywni żołnierze pokornieją, stają się bezładną masą, którą może zarządzać garstka Japończyków.

Kto czytał "Inny świat", niech nie liczy na to samo przerażenie, szok, niedowierzanie. W tamtej książce rzeczywiście ukazany jest inny świat, skrajnie brutalny, pozbawiony nadziei, prymitywny, złowrogi."Król szczurów" nie przeraża, o wiele częściej bawi i śmieszy. Może dlatego, że widzimy obóz w dużej mierze oczami "króla", a nie poddanego? A może dlatego, że w "Królu szczurów" lęk jest mniej namacalny, jest to lęk, jak zdehumanizować się może człowiek, aby móc przeżyć.

Skrajne sytuacje, takie jak uwięzienie w obozie, zmaganie się z głodem, chorobami, agresją strażników i współwięźniów zmuszają ludzi do sprawdzenia swojej wytrzymałości fizycznej i psychicznej, ale także moralnej. Radzenie sobie z katorżniczą pracą, głodem i chorobami - to codzienność obozów jenieckich, do której przywykliśmy, dzięki literaturze i filmom. Ale problemy...