Król szczurów

Trochę się obawiałem, że książka będzie przepełniona makabrą, jaką znamy z filmów - tortury jeńców, upodlenie, odczłowieczenie. Autor jednak skupił się na zupełnie innych kwestiach, dzięki czemu książkę czyta się łatwo, bez sennych koszmarów. Całość jest dobrze opowiedzianą historią o ludziach.

Trochę się obawiałem, że książka będzie przepełniona makabrą, jaką znamy z filmów - tortury jeńców, upodlenie, odczłowieczenie. Autor jednak skupił się na zupełnie innych kwestiach, dzięki czemu książkę czyta się łatwo, bez sennych koszmarów. Całość jest dobrze opowiedzianą historią o ludziach.

Wybitna. Jeśli dożyję - wrócę do niej za 10 lat.

Wybitna. Jeśli dożyję - wrócę do niej za 10 lat.

Moja jedyna, na razie, 10. Książka, opowieść, która wciąga i nie odpuszcza do samego końca. I nie ma słabszych fragmentów. Podziwiam talent autora, który opisem materializował sadzone jajka i do dzisiaj to jedna z moich ulubionych potraw. Podziwiam autora, że stworzył przygodę, niesamowitą, egzotyczną, mimo iż w rzeczywistości skazańcy bohaterowie cierpieli piekło na równi z więźniami obozów hitlerowskich. Książka nie jest dokumentem, choć czerpie z prawdziwych zdarzeń. Książka jest opowieścią o ludziach, którzy, by przeżyć traktowali piekło jak rzeczywistość i dzięki temu dotrwali do czasu wybawienia.

Moja jedyna, na razie, 10. Książka, opowieść, która wciąga i nie odpuszcza do samego końca. I nie ma słabszych fragmentów. Podziwiam talent autora, który opisem materializował sadzone jajka i do dzisiaj to jedna z moich ulubionych potraw. Podziwiam autora, że stworzył przygodę, niesamowitą, egzotyczną, mimo iż w rzeczywistości skazańcy bohaterowie cierpieli piekło na równi...

Wiele osób polecało mi przeczytanie tej książki i w końcu znalazłem chwilę, żeby to zrobić. Powiem tak: książka fajna, ciekawa, trochę pouczająca i do tego z niejednym przekazem. Czytało się przyjemnie i w żadnym punkcie nie odniosłem wrażania, żeby coś było pisane na siłę albo żeby jakiś opis był zbędny czy przynudny. Akcja wartka, spora dawka różnych emocji. Niestety jak by to powiedzieć, jest to po prostu zwykła, dobrze napisana książka. Czasem bywa tak, że historia nas wciąga i to tak mocno, że ciężko się oderwać, zarywa się noce albo zaniedbuje obowiązki domowe tylko po to, żeby móc czytać i dowiedzieć się co będzie dalej. Tutaj niestety tego nie czułem. Książka nie jest super obszerna, a czytałem ją prawie miesiąc. Nie dlatego, że nie miałem czasu, po prostu mnie nie porwała. Nie miała w sobie tego pierwiastka X. Mimo wszystko polecam.

Wiele osób polecało mi przeczytanie tej książki i w końcu znalazłem chwilę, żeby to zrobić. Powiem tak: książka fajna, ciekawa, trochę pouczająca i do tego z niejednym przekazem. Czytało się przyjemnie i w żadnym punkcie nie odniosłem wrażania, żeby coś było pisane na siłę albo żeby jakiś opis był zbędny czy przynudny. Akcja wartka, spora dawka różnych emocji. Niestety jak...

„ Była wojna. Obozy Changi i Qutram Road na Singapurze istnieją – albo raczej istniały – naprawdę. Reszta jest oczywiście zmyślona i osoby działające nie mają najmniejszego zamierzonego podobieństwa do nikogo z żyjących ani zmarłych” .

To słowa inicjujące powieść, wyjaśniają zamierzenia autora „Króla szczurów”, będącego w czasie II wojny światowej kapitanem Królewskiej Artylerii, który w 1942 r. dostał się do niewoli japońskiej i został zesłany do obozu Changi na Singapurze, razem ze 150 tysiącami innych jeńców.

To, z czy mierzy się Clavell, a czyni to w sposób niezwykle sugestywny i przekonujący – to pokazanie codzienności żołnierzy w obozie jenieckim, prawie na końcu świata, gdzie śmierć jest także codziennością, gdzie panuje głód, szerzą się wyniszczające tropikalne choroby, a władzę sprawują bezwzględni japońscy oprawcy.

Jest i tytułowy „król szczurów” świętujący, m. in. swoje urodziny:

„ Król wsypał właśnie do wody niemal całą kilogramową torbę fasolki katchang idju. Następnie wsypał do garnka soli i dwie czubate łyżki cukru. Znów się odwrócił, wyjął coś zapakowanego w liść banana, odwinął i podniósł do góry.
- Matko święta!
W celi zrobiło się cicho jak makiem zasiał.
Król był zachwycony wrażeniem, jakie zrobiła na nich jego niespodzianka”.( s. 237)
James Clavell, Król szczurów, Przekł. M. i A. Grabowscy, Książka i Wiedza, Warszawa1989.

Do finału urodzin „króla”, ale też historii jeńców, min. Marlowa, musisz Czytelniku dotrzeć sam.

Clavell nie pozwala na jakąkolwiek przerwę,
musisz znaleźć kilka godzin, by jednym tchem zmierzyć się z narracją
na najwyższym literackim poziomie.
Pochłonie Cię lektura i nic Cię przed nią nie uratuje
(chyba że inny równie dobry tekst).

„ Była wojna. Obozy Changi i Qutram Road na Singapurze istnieją – albo raczej istniały – naprawdę. Reszta jest oczywiście zmyślona i osoby działające nie mają najmniejszego zamierzonego podobieństwa do nikogo z żyjących ani zmarłych” .

To słowa inicjujące powieść, wyjaśniają zamierzenia autora „Króla szczurów”, będącego w czasie II wojny światowej kapitanem Królewskiej...

Miejscami przeszkadzał mi powolny rozwój wydarzeń, wolałem słuchać o losie głównych bohaterów, a autor wiele czasu poświęcał ich otoczeniu i samemu funkcjonowaniu obozu... i dobrze. Dochodzimy prawie do końca, zmienia się perspektywa i wtedy uderza czytelnika raz jeszcze prawda o tym jak tragiczny los spotkał tych ludzi. Przez całą historia można ulec wrażeniu, że żyją tylko w mniej wygodnym świecie i dopiero końcowa konfrontacja pokazuje prawdę.

Miejscami przeszkadzał mi powolny rozwój wydarzeń, wolałem słuchać o losie głównych bohaterów, a autor wiele czasu poświęcał ich otoczeniu i samemu funkcjonowaniu obozu... i dobrze. Dochodzimy prawie do końca, zmienia się perspektywa i wtedy uderza czytelnika raz jeszcze prawda o tym jak tragiczny los spotkał tych ludzi. Przez całą historia można ulec wrażeniu, że żyją...

Książka mnie nie zachwyciła. Owszem była ciekawa i przyjemnie się czytało ale to tyle. Zabrakło trochę rozwinięcia niektorych wątków, a zakończenie również mogłoby być lepsze. Mimo wszystko polecam.

Książka mnie nie zachwyciła. Owszem była ciekawa i przyjemnie się czytało ale to tyle. Zabrakło trochę rozwinięcia niektorych wątków, a zakończenie również mogłoby być lepsze. Mimo wszystko polecam.

To chyba była pierwsza przeczytana przeze mnie książka która nie była Harrym Potterem i która razem z nim otworzyła mi drzwi do świata literatury. Ogromna wdzięczność.

To chyba była pierwsza przeczytana przeze mnie książka która nie była Harrym Potterem i która razem z nim otworzyła mi drzwi do świata literatury. Ogromna wdzięczność.

James Clavell podczas drugiej wojny światowej przebywał w japońskim obozie jenieckim. Powieść "Król szczurów" opowiada o losach jednego z takich przybytków - obozie Changi na Singapurze, a akcja książki rozgrywa się w 1945 roku. Pisarz zabiera nas to dość specyficznego świata. W obozie znajdują się żołnierze różnej narodowości, pewna hierarchia zostaje zachowana, oficerowie wciąż pełnią ważne funkcje, jednak rzeczywista władza znajduje się w rękach pewnego kaprala. Bo faktycznie Król rządzi obozem. Ma najwięcej pieniędzy, nie chodzi głodny, trzyma w rękach cały czarnorynkowy handel, a wielu żołnierzy dla niego pracuje. W końcu na jego drodze pojawia się znający język malajski brytyjski kapitan lotnictwa - Peter Marlowe. Uważam, że na powieść można spojrzeć przez wiele różnych lusterek. To oczywiście opowieść o żołnierskiej tragedii. Los jeńców nie był usłany różami, racje żywnościowe były głodowe, brakowało lekarstw, nie znali losów swoich rodzin, do tego więźniowie zdawali sobie sprawę, że wojnę przegrali. U Clavella znajdziemy wiele różnych postaw i tego jak żołnierze się zachowywali. Można na to patrzeć pod kątem narodowościowym, porównywać to jak zachowywali się Anglicy czy Amerykanie, ale też spoglądać indywidualnie na różne postacie. Na tych, którzy działali dla dobra wspólnego i narażali swoje życie, na tych, którzy bawili się w żandarmów czy na Króla, który uważał, że jest zaradny i ma szczęście, dlatego żyje mu się lepiej od innych. Poza tym przez powieść przewija się też kilka innych kwestii. Mamy tutaj motyw kryminalny, sporo jest też fragmentów humorystycznych, a myślę, że wielu dopatrzy się wątków filozoficznych i będzie się zastanawiało, która droga do przetrwania jest właściwa. "Król szczurów" to na pewno powieść zapadająca w pamięć. Wróciłem do niej po latach i nie jestem rozczarowany, bo sporo fragmentów po prostu zostaje w głowie.

James Clavell podczas drugiej wojny światowej przebywał w japońskim obozie jenieckim. Powieść "Król szczurów" opowiada o losach jednego z takich przybytków - obozie Changi na Singapurze, a akcja książki rozgrywa się w 1945 roku. Pisarz zabiera nas to dość specyficznego świata. W obozie znajdują się żołnierze różnej narodowości, pewna hierarchia zostaje zachowana, oficerowie...

Wybitna książka, którą czytałam jako studenciak i wróciłam do niej po kilku latach. Znowu wyciągnęłam z niej coś nowego, skłoniła mnie do nowych refleksji, a życiowe doświadczenia pozwoliły na nowy kąt widzenia. Konieczna pozycja na półce.

Dodatkowo audiobook czytany przez Filipa Kosiora to istna uczta, z utęsknieniem czekałam na kontynuowanie słuchowiska.

Wybitna książka, którą czytałam jako studenciak i wróciłam do niej po kilku latach. Znowu wyciągnęłam z niej coś nowego, skłoniła mnie do nowych refleksji, a życiowe doświadczenia pozwoliły na nowy kąt widzenia. Konieczna pozycja na półce.

Dodatkowo audiobook czytany przez Filipa Kosiora to istna uczta, z utęsknieniem czekałam na kontynuowanie słuchowiska.