Ilu fanów, tylu krytyków.
Ja zaliczam się jednak do krytyków.
Pomimo tego, że czytam, każdą kolejną, zachęcona wielkimi napisami i dobrymi opiniami , że tym razem to jednak no... królowa, przebiła samą siebie i w ogóle "oh" i "ah".
Może nie byłabym krytykiem, gdyby nie określenie "królowa krymianłu" skoro jednak większość to część obyczajowa.
Bo ileż można opisywać w kryminale karmienie dzieci i zwyczaje kulinarne rodziny.
Ciekawa dla osób, które jednak w większości śledzą wątek obyczajowy głównej pary, bo jest nawiązanie do rodziny Eriki - jej mamy i oczywiście tego, co znowu Erika narobiła tym swoim wściubianiem nosa w nie swoje sprawy.
Może nie lubię jej właśnie, dlatego, że nie lubię takich osób i tym bardziej główna bohaterka mnie zniechęca, zamiast stać się moją przyjaciółką. Już pomijając wątek wychowywania dzieci.
Jednak nie można jej odmówić, tego, że jej książki są łatwe, lekkie i przyjemne, przez co łatwo się je czyta.

Ilu fanów, tylu krytyków.
Ja zaliczam się jednak do krytyków.
Pomimo tego, że czytam, każdą kolejną, zachęcona wielkimi napisami i dobrymi opiniami , że tym razem to jednak no... królowa, przebiła samą siebie i w ogóle "oh" i "ah".
Może nie byłabym krytykiem, gdyby nie określenie "królowa krymianłu" skoro jednak większość to część obyczajowa.
Bo ileż można opisywać w...