Na powieść Punkhead trafiłam zupełnie przypadkiem w bibliotece miejskiej. Zachęcił mnie opis z tyłu oraz mało znana mi tematyka skinheadów i punków. Postanowiłam spróbować.
Autor, Piotr Sender, zupełnie mi nieznany, zadebiutował w 2011 roku powieścią Bóg nosi dres o tematyce nieco podobnej do Punkheada, który jest jego drugą powieścią.
Akcja dzieje się w Gdańsku, w listopadzie 2011 roku. Przez kolejne strony przewija się motyw Dnia Niepodległości, przygotowań do obchodów święta i emocji z tym związanych.
Podczas czytania zastanawiałam się o czym tak naprawdę jest ta książka. I w sumie składa się na to kilka elementów. Jest wszechobecny bunt przeciwko systemowi i odmiennym wartościom a także przeciwko rodzicom i obowiązkom. Mamy problem szukania swojej własnej tożsamości i skutków z tym związanych. Są problemy rodzinne, momentami dominujący wątek miłosny oraz trochę nieudany i niepotrzebny wątek kryminalny.
Główni bohaterowie to Michał, znany bardziej jako Biały, skinhead, klawiszowiec zespołu Pomruk 88, a także Marta, nastolatka, która w poszukiwaniu swojego własnego miejsca i chęci buntu, dołącza do grupy punków.
Mimo, że fabuła była dość chaotyczna, podobała mi się problematyka powieści. Stereotypy dotyczące skinheadów i punków, walka między dwoma grupami. Brakowało mi trochę podkreślenia najważniejszych dla subkultur wartości i przekonań, za to ich działania zostały bardzo wyraźnie ukazane.
Język powieści jest zdecydowanie najsłabszym elementem. Pełno tutaj dziwnych wtrąceń, momentami obrzydzających określeń, bez których powieść czytałoby się zdecydowanie o wiele lepiej. Nie pomagają wszechobecne wulgaryzmy, których jak dla mnie jest za dużo, a także sztuczne dialogi.
Punkhead jako powieść niczym się nie wyróżnia, może poza tematyką, z którą rzadko kiedy się spotykam, ale na pewno nie zapada przez to w pamięć.
Naprawdę ciężko mi ocenić tą książkę. Mam do niej mieszane uczucia. Z jednej strony polubiłam ją za fabułę, mimo, że momentami była zbyt naciągana, a końcowa scena rodzinna wprawiła mnie w zażenowanie. Z drugiej strony nienawidziłam tej książki za język. Czytając, cały czas miałam wrażenie, że jest niedopracowana, pisana na szybko, chaotycznie. Raczej nie jest to powieść, która na długo zapadnie mi w pamięć i do której wrócę za jakiś czas.

http://panamafreighter.wordpress.com/2014/06/07/punkhead/

Na powieść Punkhead trafiłam zupełnie przypadkiem w bibliotece miejskiej. Zachęcił mnie opis z tyłu oraz mało znana mi tematyka skinheadów i punków. Postanowiłam spróbować.
Autor, Piotr Sender, zupełnie mi nieznany, zadebiutował w 2011 roku powieścią Bóg nosi dres o tematyce nieco podobnej do Punkheada, który jest jego drugą powieścią.
Akcja dzieje się w Gdańsku, w...