Sięgając po tę książkę, miałam małe obawy, czy aby nie okaże się ona zbyt ckliwa, sentymentalna i przewidywalna. Na szczęście, szybko okazało się, że nie mam czego się bać:).

Powieść urzeka naturalnością i ciekawie skonstruowaną fabułą, w której bieżące wydarzenia przeplatają się z retrospekcjami dotyczącymi młodości leciwej Zuzanny, niani głównej bohaterki. Obie płaszczyzny czasowe przenikają się, nie tylko pozwalając poznać przeszłość żwawej staruszki, ale również stanowią okazję do porównania uczuciowych perypetii bohaterek.

Nie ma w tej książce rażącej często we współczesnej tzw. literaturze kobiecej banalności, egzaltacji i pretensjonalności. Także historie miłosne obu bohaterek pokazane są ciekawie i życiowo - układają się w sposób niekoniecznie oczekiwany przez czytelnika, nie są przesłodzone i z góry skazane na happy and.

Inny plus tej powieści to bogactwo kontekstów literackich i malarskich. Autorka wplotła je w dialogi i narrację w sposób niewymuszony, prosty, a jednocześnie erudycyjny. To samo można powiedzieć o licznych informacjach na temat ogrodowych kwiatów i innych roślin. Jeśli dodamy do tego fragmenty opisujące smakowite potrawy serwowane przez Zuzannę, to mamy urzekający obraz całości - świata, który poznaje się z przyjemnością i ciekawością.

Sięgając po tę książkę, miałam małe obawy, czy aby nie okaże się ona zbyt ckliwa, sentymentalna i przewidywalna. Na szczęście, szybko okazało się, że nie mam czego się bać:).

Powieść urzeka naturalnością i ciekawie skonstruowaną fabułą, w której bieżące wydarzenia przeplatają się z retrospekcjami dotyczącymi młodości leciwej Zuzanny, niani głównej bohaterki. Obie...