Paranormal romance cieszy się niesłabnącą popularnością od bardzo długiego czasu. Fani tego gatunku, mimo chwilowej fascynacji antyutopiami, zdają się wracać do takich książek z niesłabnącym zapałem. Ja również, mimo ogromnej ilości krytyki, z jaką spotyka się ten gatunek, bardzo często po niego sięgam. Nic więc dziwnego, że tego typu powieści wychodzą również spod pióra (a raczej klawiatury) również polskich pisarzy. Na dzieło Agaty Niedoroszlańskiej czekałam z niecierpliwością, kiedy tylko ujrzałam zapowiedź. Nie ukrywam, że pokładałam w tej książce duże nadzieje. Czy słusznie?

Choć wampiry i wilkołaki są popularne, to wydaje mi się, że najwyższe miejsce na podium zajmują upadłe anioły. I nawet kiedy wydawać by się mogło, że przerobiliśmy już wszystko, wszystkie możliwe pomysł już były, to autorzy prześcigają się w coraz to nowych koncepcjach na te istoty i ciągle mnie zaskakują. "Błękit i mrok" opisem na okładce przypominał mi takie hity jak "Szeptem" i "Upadli", ale nawet jeśli zarys fabuły jest dość podobny, to przecież wcale nie musi oznaczać, że książka będzie nieudana, prawda?

Anna to zwykła dziewczyna. "Zwykła" oznacza w tym wypadku nie zamkniętą w sobie i spędzająca całe dnie w domu, a faktycznie typową nastolatkę, która lubi spędzać czas z przyjaciółmi i dobrze się bawić - czyli jak dla mnie na plus. Dalej, niestety, jest już nieco bardziej typowo. Ania poznaje mrocznego przystojniaka, która skrywa niezwykłą tajemnicę. Jest w nim tak bardzo zakochana, że fakt, iż ukochany nie jest do końca człowiekiem nie robi na niej większego wrażenia. Czego jeszcze brakuje, żeby powieść w pełni wpasowała się w schemat stereotypowego paranormal romance? Tego trzeciego! Niestety i on bardzo szybko się pojawia pod postacią anioła stróża głównej bohaterki. Ona oczywiście darzy go jakimś uczucie, w końcu to jej własny anioł stróż.

Skoro ukochany Anny jest postacią pozytywną (no, bo przecież musi, chociaż jest mroczny!), a "ten trzeci" jest aniołem stróżem, więc też jest "dobry" brakuje jeszcze czarnego charakteru. Spotykamy więc prawą rękę samego diabła! Jakby tego było mało i on zdaje się darzyć uczuciem główną bohaterkę, na swój sposób, oczywiście. Tak więc z oczywistego trójkąta robi nam się czworokąt, więc teoretycznie coś nowego. Niestety - wprowadzenie trzech męskich postaci, którzy pragną jednej dziewczyny nie jest udany, a zwyczajnie... nudny. Całe szczęście, że chociaż bohaterka nie jest szarą myszką, a ciekawą, pewną siebie dziewczyną. W tym wypadku, jestem w stanie uwierzyć, że jest ona w stanie zainteresować sobą trzech chłopaków. Ale żeby od razu dwa anioły i wysłannika z piekła?

"Błękit i mrok" czytało się szybko, szczególnie na początku, kiedy jeszcze myślałam, że fabuła nie będzie aż tak przewidywalna. Język autorki jest poprawny i nie zamierzam jej skreślać. Jeśli napisze w przyszłości jeszcze jakieś książki chętnie po nie sięgnę, może okażą się znakomite? Ciągle liczę, że dobre polskie powieści (nawet te z gatunku paranormal romance) istnieją i są wydawane. Może po prostu na nie nie trafiam?

Jeśli miałbym komuś polecić tę powieść to chyba tylko zagorzałym miłośnikom gatunku. A może, zupełnie przewrotnie, tym którzy nie czytali jeszcze żadnej książki z upadłymi aniołami w roli głównej? Może wtedy nie będziecie mieć poczucia, że to wszytko już było...

Paranormal romance cieszy się niesłabnącą popularnością od bardzo długiego czasu. Fani tego gatunku, mimo chwilowej fascynacji antyutopiami, zdają się wracać do takich książek z niesłabnącym zapałem. Ja również, mimo ogromnej ilości krytyki, z jaką spotyka się ten gatunek, bardzo często po niego sięgam. Nic więc dziwnego, że tego typu powieści wychodzą również spod pióra (a...