Bardzo ciekawa! Trudno przejść ciężki, mocny początek. Później robi się coraz bardziej interesująco. Bardzo dobry pomysł, nietuzinkowy. Chętnie zobaczyłabym ekranizację.

Bardzo ciekawa! Trudno przejść ciężki, mocny początek. Później robi się coraz bardziej interesująco. Bardzo dobry pomysł, nietuzinkowy. Chętnie zobaczyłabym ekranizację.

Widząc wymowny tytuł Alicji Róg „Piąte nie zabijaj” i dodatkowo czytając pierwsze słowa na samym wstępie można pomyśleć sobie, że pewnie będzie grzecznie, pouczająco i zbyt religijnie…
Nic bardziej mylnego… Czułam gdzieś podświadomie, że będzie nieprzyjemnie, źle i niejednokrotnie odrażająco…
Tak w sensie pozytywnym rzecz jasna… bo to wszystko miało oczywiście dodatkowy plus i wzbudzało pożądane zaciekawienie...

„Jeśli na świecie jest choć odrobina zła, możesz być przekonany, że nikt nie pozostanie dobry…”

Klara żyje w świecie pełnym nieczułości, niezrozumienia i znieczulicy…Zamknięta w swojej szalonej przestrzeni, niepewna i chora musi znosić towarzystwo niewalczącej z alkoholizmem matki i wiecznie niewyżytej psycholog…Wszystko to co dzieje się wokół jej życia wywołuje w niej coraz większą odrazę do świata i wzbudza chęć zmienienia go na lepszy… Pozbycia się tego co ją męczy, dołuje i ogranicza…

Spotkanie z nową intrygującą znajomą i pewna jej propozycja nie do odrzucenia sprawia, że Klara przechodzi wewnętrzną metamorfozę, staje się silna i przepełniona pewnością, że to ona może posiadać wielką moc, aby bez żadnych skrupułów walczyć i usuwać całe zło, które ją dotyka i osłabia… dając tym samym sobie olbrzymią satysfakcję, ale przede wszystkim czerpać z takich rozwiązań słodką wewnętrzną przyjemność…
Tak więc zaczyna się dość intensywny etap sprzątania i niesamowita frajda z dokonanych porządków…

Właściwie to historia, która jest bardzo smutna i sprzyja pogłębieniu żalu a nawet depresji… Życie potrafi dobrze skopać po tyłu i to kilka razy pod rząd, dlatego czasem wydaję się, że najlepiej i najłatwiej byłoby samemu stanąć przeciwko tym wszystkim krzywdom i jak dzielny wojownik wymierzyć sprawiedliwość…
Obiektywnie jednak patrząc na finał poczynań Klary Mars myślę, że nie jest to najlepsze rozwiązanie… Dlaczego?? Doczytajcie…

I jeszcze to piąte przykazanie…Stworzone po to, aby je przestrzegać… Ponoć…

Widząc wymowny tytuł Alicji Róg „Piąte nie zabijaj” i dodatkowo czytając pierwsze słowa na samym wstępie można pomyśleć sobie, że pewnie będzie grzecznie, pouczająco i zbyt religijnie…
Nic bardziej mylnego… Czułam gdzieś podświadomie, że będzie nieprzyjemnie, źle i niejednokrotnie odrażająco…
Tak w sensie pozytywnym rzecz jasna… bo to wszystko miało oczywiście dodatkowy...

Spacerując ulicami mojej ukochanej dzielnicy w Warszawie, jaką jest Saska Kępa, nigdy nie pomyślałam, że na parapecie w którymś z bloków mogłabym ujrzeć siedzącą chudą blondynkę z wielkimi oczami rozmawiającą sama ze sobą. Przepraszam! Rozmawiającą z jej jedynym towarzyszem jakim jest Pająk, którego widzi i słyszy tylko ona. Klara Mars. Chora psychicznie córka alkoholiczki pracującej jako kasjerka w hipermarkecie na Targówku. Dziewiętnastolatka, którą matka zamyka na klucz w pokoju, aby nie wychodziła z mieszkania i nie pokazywała się u niej w pracy.

Codziennie modli się o wolność, o wydostanie jej z domowego więzienia.
Każdego dnia Pająk wmawia jej, iż Bóg nie istnieje, a wybawić może się sama.

Wydawałoby się, że dziewczyna nie ma szans na normalne życie. Nie istnieje żadne rozwiązanie. Bo kto mógłby ją uratować? Wyrwać z koszmaru jaki zapewnia jej matka bez przerwy pijąca wódkę z mlekiem? Pani Maria, psycholog nazywana przez Klarę Panią Piekło, która sama ma problem ze swoją wiecznie niezaspokojoną żądzą seksualną? Myślę, że na to pytanie nawet nie trzeba udzielać odpowiedzi.

I wtedy nagle, wprost nieoczekiwanie pojawia się nadzieja. Pod oknem Klary pojawia się Alicja, towarzyska i rozrywkowa dziewczyna, która obiecuje jej lepszą egzystencje i diametralną zmianę dotychczasowego życia. Zaczyna ją odwiedzać, przynosić ubrania, zdrowe jedzenie, aż wreszcie pomaga opuścić jej nędzne, brudne i pełne robactwa mieszkanie. I oferuje nietypową pracę. Jaką? Przekonajcie się sami!

Debiutanckie dzieło Alicji Róg to dziwny, lecz nietuzinkowy thriller psychologiczny, który wciągnie was bez końca. Mocne słownictwo, odrażające opisy i drastyczne sceny nie każdemu mogą się spodobać, ale według mnie to kwintesencja całej książki. To właśnie niesztampowa fabuła, niebanalne dialogi oraz ostre słowa idealnie odzwierciedlającą szarą polską rzeczywistość, a także pełną brudu i zepsucia naturę mieszkańców naszego kraju. Jednakże uprzedzam, iż w niektórych momentach może zrobić się naprawdę niedobrze i lepiej wówczas odpuścić sobie wszelką konsumpcję. Warto też dysponować wysoką wytrzymałością nerwową. Książka naprawdę silnie oddziałuje na emocje tudzież psychikę.

„Czas posuwa życie ludzkie jak tanią prostytutkę przy autostradzie. Nie daj się zgwałcić”

Postacie wykreowane przez autorkę są wyraziste i intrygujące. Osobiście nie chciałabym spotkać na swojej drodze takich ludzi jak Alicja, Łucja, pani Maria... czy wreszcie Klara. Chociaż z drugiej strony podświadomość mówi mi, iż następnym razem spacerując Saską Kępą będę wypatrywać siedzącej na parapecie dziewczyny rozmawiającej ze swoim jedynym towarzyszem – Pająkiem.

Debiutanckie dzieło Alicji Róg pod tytułem „Piąte: nie zabijaj” polecam wszystkim miłośnikom specyficznych, oryginalnych oraz surrealistycznych thrillerów psychologicznych, ukazujących realistyczną sytuację panującą na tym łez padole.

A na koniec słowa, nad którymi uważam, że warto się głęboko zastanowić...

"Chwyć za wagę. Na jednej szali postaw rzeczy, które cię otaczają. Rzeczy, z którymi żyjesz. Postaw tam rodzinę, ludzi, których na co dzień spotykasz. Postaw pracę, mieszkanie, wszystko z czym codziennie masz do czynienia. Na drugiej szali postaw rzecz niewiadomą. Coś niezidentyfikowanego. Coś, o czym nie masz pojęcia. Postaw swoje przyszłe życie w scenariuszu, o którym nie wiesz nic.

Pomyśl o wadze. Jeśli w wyobraźni szala za każdym razem przechyla się w stronę niewiadomej, to znaczy, że już tak dłużej nie możesz. To znaczy, że twoja rzeczywistość zabija cię powoli każdego dnia. To znaczy, że masz dość. Rodziny, ludzi, pracy, mieszkania. To znaczy, że masz dość życia, jakie prowadzisz.

Ale wiesz, że jesteś ambitny i łatwo się nie poddajesz.

Sznur w kuchni i krzesło odpadają. Pistolet w ustach nie wchodzi w grę.

Widzisz, że niewiadoma istnieje i właśnie do ciebie przyszła. Właśnie puka cicho w zatrzaśnięte drzwi twojej duszy.

Otwórz je. Na oścież. I wypuść życie, którego nigdy nie miałeś, a o którym zawsze marzyłeś. Wpuść życie, które da ci porządnego kopniaka, które sprawi, że w chwili śmierci będziesz zły, że to już koniec, a nie pogodzony z faktem, że tak musiało być.

Zacznij żyć tak, jak ty tego chcesz. Spuść do kanalizacji opinie innych ludzi. Zakop głęboko myśli tych, którzy sądzą, że to, co robisz, jest złe, nieodpowiednie, niepoprawne. Zapomnij, że istnieje poprawność. Zapomnij o schematach, zasadach, o tym, jak powinno być.

Zacznij żyć, do jasnej cholery."


[Recenzja pochodzi z http://czytelnicze-zycie.blogspot.com/]

Spacerując ulicami mojej ukochanej dzielnicy w Warszawie, jaką jest Saska Kępa, nigdy nie pomyślałam, że na parapecie w którymś z bloków mogłabym ujrzeć siedzącą chudą blondynkę z wielkimi oczami rozmawiającą sama ze sobą. Przepraszam! Rozmawiającą z jej jedynym towarzyszem jakim jest Pająk, którego widzi i słyszy tylko ona. Klara Mars. Chora psychicznie córka alkoholiczki...

Już od dłuższego czasu chciałam się zapoznać z debiutancką powieścią Alicji Róg „Piąte: Nie zabijaj” i gdy tylko nadarzyła się ku temu okazja, nie wahałam się ani chwili. Muszę przyznać, że głównym powodem, który skłonił mnie do sięgnięcia po tę pozycję był intrygujący zarys fabuły. Spodziewałam się niebanalnej historii, która wywrze na mnie ogromne wrażenie. Czy tak też się stało?
Klara Mars to chora psychicznie 19-latka, która spędza dnie przesiadując na parapecie i obserwując szarą, polską rzeczywistość. Matka dziewczyny, pracująca w supermarkecie, popada w alkoholizm, a jedynym przejawem zainteresowania stanem zdrowia córki są wizyty pani Piekło – psycholożki, cierpiącej na nimfomanię. Towarzyszem Klary, obecnym w jej życiu od najmłodszych lat, staje się Pająk, którego widzi i słyszy tylko ona. Gdy dziewczyna poznaje pewną siebie Alicję, postanawia uciec z domu i przyjąć jej propozycję, nie zważając na konsekwencje…
„Piąte: Nie zabijaj” to pod wieloma względami książka nietuzinkowa, ale muszę przyznać, że spodziewałam się czegoś innego. Liczyłam na mocną, wbijającą w fotel pozycję i nie do końca taką otrzymałam, ale nie mogę też powiedzieć, że jestem rozczarowana. To jeden z lepszych debiutów, z jakimi miałam okazję ostatnio się zapoznać; autorka operuje sprawnym piórem, tworzy niebanalne dialogi i nieźle sobie radzi z prowadzeniem fabuły. Nie nudziłam się przy tej lekturze, mimo że akcja zaczęła się dopiero trochę rozkręcać wraz z pojawieniem się Alicji. Mam mieszane uczucia związane z tą powieścią, tak samo jak z wykreowanymi przez autorkę postaciami, które trudno jest jednoznacznie ocenić, zwłaszcza główną bohaterkę.
Debiutancka powieść Alicji Róg nie każdemu przypadnie do gustu, ale bez wątpienia jest to pozycja warta uwagi. To niebanalnie skonstruowany thriller psychologiczny, nierzadko też zmuszający do refleksji i mimo iż nie dostarczył mi ekstremalnych wrażeń, jestem zdania że nie tylko miłośnicy gatunku znajdą w niej coś dla siebie ;)

Już od dłuższego czasu chciałam się zapoznać z debiutancką powieścią Alicji Róg „Piąte: Nie zabijaj” i gdy tylko nadarzyła się ku temu okazja, nie wahałam się ani chwili. Muszę przyznać, że głównym powodem, który skłonił mnie do sięgnięcia po tę pozycję był intrygujący zarys fabuły. Spodziewałam się niebanalnej historii, która wywrze na mnie ogromne wrażenie. Czy tak też...

Saska Kępa - jedna z wielu dzielnic w stolicy naszego kraju. Blokowisko, a w jednym z mieszkań Klara Mars. Ta nastolatka postrzega świat zupełnie inaczej niż jej rówieśnicy. Patrzy bowiem na niego oczami człowieka w stanie psychozy. Jej choroba i matka zamykają ją w czterech ścianach domu. Zawsze jednak towarzyszy jej on - widziany tylko przez Klarę przyjaciel i wierny druh - Pająk. O codziennej egzystencji tej dosyć oryginalnej pary postanowiła opowiedzieć czytelnikom Alicja Róg na kartach swej książki pt.: "Piąte: nie zabijaj".


Jeśli wydaje Wam się, że historia opowiedziana w tej książce jest równie schematyczna jak te, które traktują o skomplikowanym życiu wielu nastolatek, to z pewnością nieco Was rozczaruję. Książka autorstwa Alicji Róg wychodzi na przeciw naszym oczekiwaniom. Ba, sięga nawet dalej niż moglibyśmy pomyśleć. Prawdziwa akcja tej książki zaczyna się wtedy, gdy pojawia się Alicja. Rówieśnica Klary wybiera sobie naszą bohaterkę spośród wielu innych ludzi i powierza jej misję. Czy nastolatka podoła wyzwaniu i czy nowa przyjaciółka zniszczy przyjaźń Klary i Pająka? Wiele szokujących epizodów tej pozycji z pewnością odpowie na wszystkie dręczące Was pytania. Wystarczy tylko na chwilę wejść w świat widziany oczyma Klary.

Ascetyczna okładka książki i niewiele wiadomości na temat jej autorki budziły we mnie obawę przed rozczarowaniem, a zarazem wywoływały ogromne zainteresowanie tą mało znaną pozycją. Kiedy wreszcie oddałam się lekturze i przez klika godzin oglądałam świat z perspektywy Klary, zrozumiałam, że od tej książki nie sposób się oderwać. A gdy pisarka zupełnie z zaskoczenia wprowadziła do swej opowieści nowych bohaterów, nie mogłam oprzeć się pokusie dobrnięcia do końca tej znakomicie skonstruowanej fabuły. I gdy udało mi się pochłonąć niemal całą opowieść, okazało się, że jej zakończenie jest równie nieprzewidywalne jak cała reszta. Wtedy to wraz z przeczytaniem ostatniej karty odłożyłam ksiażkę na półkę z myślą: fenomenalna historia.

Zazwyczaj nie zachwycam się prozą, a zwłaszcza thrillerami pisanymi przez kobiety. "Piąte: nie zabijaj" jest jednak dowodem na to, że płeć piękna potrafi stworzyć historię, o jakiej nawet nie śniło się mężczyznom. Co więcej, umie w niej pomieścić różne typy kobiet i szereg charakterystycznych dla nich zachowań, którymi kierują się w życiu. Do tego jeszcze potrafi sprzedać czytelnikom Pająka i sprawić byśmy podobnie jak Klara, uwierzyli jego słowom. To wszystko składa się na fenomen tej powieści. Czego chcieć więcej?

Jeśli jesteście ciekawi, w jaki sposób nastolatka złamała piąte przykazanie i dlaczego jej życie zmieniło się po poznaniu Alicji. A przede wszystkim jeśli chcecie dowiedzieć się kim tak naprawdę jest Pająk, to "Piąte: nie zabijaj" będzie dla Was znakomitą rozrywką, która momentami wbije Was w fotel i nie pozwoli go opuścić przed końcem tej arcyciekawej opowieści. Pamiętajcie tylko, by zachować dystans i nie zawsze podążać za głosem Pająka, a z pewnością nie będziecie rozczarowani opowieścią o życiu Klary Mars.

Saska Kępa - jedna z wielu dzielnic w stolicy naszego kraju. Blokowisko, a w jednym z mieszkań Klara Mars. Ta nastolatka postrzega świat zupełnie inaczej niż jej rówieśnicy. Patrzy bowiem na niego oczami człowieka w stanie psychozy. Jej choroba i matka zamykają ją w czterech ścianach domu. Zawsze jednak towarzyszy jej on - widziany tylko przez Klarę przyjaciel i wierny druh...

Alicja Róg napisała thriller "Piąte. Nie zabijaj." Interesujący, a zarazem intrygujący tytuł przykuł moją uwagę. Czy książka faktycznie okazała się ciekawa?

Główna bohaterką jest Klara. Zamknięta w domu, w którym rozmawia z robakami, a w szczególności zaprzyjaźnia się z pająkiem, którego nikt nie widzi oprócz niej samej. Klara jest schizofreniczką, całymi dniami przesiaduje na parapecie i obserwuje ludzi, którzy według niej chodzą w piżamach, a mężczyźni w rozciągniętych gaciach. Ponadto widzi dziwne ptaki. Nasza bohaterka mieszka z matką, która jest kasjerką w supermarkecie, a zarazem alkoholiczką. Do Klary przychodzi psycholożka pani Maria, która nie umie pomóc dziewczynie, bo sama ma ze sobą problem. Podczas wizyt zadaje Klarze te same pytania, a później opowiada swój życiorys i szczegóły z życia intymnego. Życie Klary każdego dnia jest takie samo, pająk coraz bardziej opanowuje jej umysł. Wydaje się, że nic się nie zmieni, a jednak...

Klara poznaje Alicję, która twierdzi, że potrafi zmienić jej życie. Z czasem Klara zaczyna wychodzić z domu i wykonuje polecenia Alicji do czasu,gdy w Klarze coś pęka i się zmienia...

"Do miejsc można się przyzwyczaić, można je pokochać, można je znienawidzić. Ludzie nienawidzą miejsc, w których mieszkają wtedy, kiedy są do nich przykuci żelaznym łańcuchem, takim, którego nie można przerwać i do którego kłódki nie pasuje żaden kluczyk. Klara była przykuta jak niewolnik albo wiejski pies przy budzie przywiązany do sznura nie dłuższego niż czterdzieści centymetrów. Ludziom się wydaje, że gdy taki pies szczeka to albo na widok ukochanego pana, albo w obronie przed intruzami. Ludziom wydaje się źle. Biedny pies szczeka, bo to jedyne co może zrobić."


"Piąte. Nie zabijaj" to thriller nietuzinkowy, zaskakujący, intrygujący, trochę nawet chory, jak Klara, ale niezwykle ciekawy. Autorka stworzyła coś zupełnie innego, wyróżniającego się odważną formą, w pewnych fragmentach nie brakuje pikanterii, a nawet horroru. Czytając tę książkę czytelnik, małymi kroczkami wnika w świat Klary. Naturalnie zdarzały się momenty niesmaczne, odrzucające, ale myślę, że taki zabieg był konieczny, by podnieść adrenalinę w czytelniku.

"Piąte. Nie zabijaj." to według mnie bardzo dobra pozycja. Polecam szczególnie tym czytelnikom, którzy szukają czegoś nowego, niebanalnego i którzy mają mocne nerwy, ale także tym, którzy kierują się zwykłą ciekawością.

Za możliwość przeczytania książki dziękuje wydawnictwu Novaeres

Recenzja pochodzi z mojego bloga:
http://ksiazkowa-fantazja.blogspot.com/2013/03/piate-nie-zabijaj.html

Alicja Róg napisała thriller "Piąte. Nie zabijaj." Interesujący, a zarazem intrygujący tytuł przykuł moją uwagę. Czy książka faktycznie okazała się ciekawa?

Główna bohaterką jest Klara. Zamknięta w domu, w którym rozmawia z robakami, a w szczególności zaprzyjaźnia się z pająkiem, którego nikt nie widzi oprócz niej samej. Klara jest schizofreniczką, całymi dniami...

W naszym świecie niemożliwe jest, aby słyszeć owady, rozmawiać z nimi, słyszeć ich głosy. Jest to po prostu nie do pomyślenia, aby coś takiego mogło się zdarzyć. Klara, główna bohaterka thrilleru Alicji Róg odczuwała jednak takie przypadłości, była uważana za niedorozwiniętą przez ludzi, którzy nie mieli wstępu do jej świata…

Klara żyła w swoim świecie, nikt poza nią nie miał do niego dostępu. Mieszkała wraz z matką z dużym, ale nieposprzątanym mieszkaniu z robakami. Bardzo źle się w nim czuła, nie miała jednak wyboru. Opiekunka zamykała ją w pokoju, nie pozwalała jej nigdzie wychodzić. Dziewczyna rozmawiała z pająkiem, odwiedzała ją też pani psycholog, która jednak nie bardzo jej pomagała. Wciąż zadawała jej te same pytania, a następnie opowiadała o swoim partnerze. Bohaterka z czasem nauczyła się kłamać, aby zadowolić kobietę, nienawidziła jej wizyt…

Matka była alkoholiczką i pracowała w sklepie spożywczym. Mimo fantazji córki postanowiła się nią zajmować, mimo sugestii koleżanek z pracy. Sama nie czuła się najlepiej.

,,Depresja to choroba. Depresja jest czwartym najpoważniejszym problemem dzisiejszego świata. Depresja niszczy człowieka praz ludzi, którzy są blisko niego. Depresja to pędzel, który maluje świat na szaro-czarno. Depresja to cierpienie”[…] Nie można cierpieć, gdy ból staje się oddechem” *

W naszym otoczeniu zapewne znajdą się też osoby, które można uznać za niepoczytalne. One jednak żyją w swoim własnym świecie i nie należy ich otrącać ze względu na tą przypadłość. Warto próbować je zrozumieć.

Nigdy wcześniej nie czytałam nic tej autorki, więc z tym większą ochotą sięgnęłam po tą pozycję. Podobała mi się, choć niektóre opisy były obrzydliwe, nie czytałam ich z wielką radością. Mimo wszystko tą powieść uważam za udaną i być może kiedyś skuszę się na jakąś książkę Alicji Róg.

,,Piąte: Nie zabijaj” to dobry thriller, który polecam osobom, które lubią takie wyszukane opowieści.

Moja ocena : 7/10

*Alicja Róg ,,Piąte: Nie zabijaj” , Wyd. Novae Res , 2012 , str. 20,21

W naszym świecie niemożliwe jest, aby słyszeć owady, rozmawiać z nimi, słyszeć ich głosy. Jest to po prostu nie do pomyślenia, aby coś takiego mogło się zdarzyć. Klara, główna bohaterka thrilleru Alicji Róg odczuwała jednak takie przypadłości, była uważana za niedorozwiniętą przez ludzi, którzy nie mieli wstępu do jej świata…

Klara żyła w swoim świecie, nikt poza nią nie...

Alicja Róg to autorka thrilleru o losach 19-letniej Klary, która widziała świat inaczej, niż inni.

Klara wraz z matką mieszkała w 3-pokojowym mieszkaniu, które było za duże dla dwóch osób. Dziewczyna źle czuła się w swoim otoczeniu, było tam pełno robaków, brudno. Była bardzo chuda.

,,Kościste ręce i nogi, wystające barki i łopatki, wystające kości policzkowe, blada, prawie biała cera, wielkie oczy głęboko osadzone oczodołach. Klara wyglądała, jakby nie żyła. Od zwłok odróżnia ją to, że oddycha. I nie śmierdzi” *

Widziała świat tak, jak chciała go widzieć. Nie wychodziła z domu, matka zamykała drzwi jej pokoju na klucz, nie pozwalała jej go opuszczać. Sama pracowała w supermarkecie, nie była zadowolona z życia, choć nie miała depresji.

Dziewczyna rozmawiała z pająkami, widziała różne dziwne rzeczy. Uważano, że jest nienormalna.
Akcja powieści toczy się na Saskiej Kępie w czasach teraźniejszych.

Klara była normalną osobą, miała wybujałą wyobraźnię, dlatego ludzie uważali, że jest nienormalna, nie wstydzili się mówić na głos o swoich domysłach. Rozmawiała z pająkiem i innymi robakami. Czasem wymykała się z domu, jednak nigdy nie była w centrum miasta. Czułaby się tam zagubiona i nie mogła się odnaleźć.

Matka bohaterki, Łucja była alkoholiczką i pracowała w supermarkecie. Gdy obsługiwała klientów robiła to mechanicznie, nie zwracała uwagi na ich zakupy. Nie była zadowolona, gdy córka udawała się do sklepu, w którym pracowała. Musiała wykorzystywać dni urlopu, aby odprowadzić ją do domu.

Koleżanka kobiety ze sklepu nie miała żadnych skrupułów, aby stwierdzić, że Łucja powinna dawno temu oddać córkę do zakładu. Uważała, że jest chora psychicznie, że jest świrem.

Maria to psycholog, która przychodziła do Klary. Wciąż zadawała jej te same pytania, z czasem dziewczyna nauczyła się doskonale kłamać. Następnie opowiadała jej o swoim chłopaku, z którym kiedyś była. Przychodziła do nich 3 razy w tygodniu i dziewczyna nienawidziła tych spotkań.

Książkę nie przeczytałam z przyjemnością, raczej z zaciekawieniem. Zaintrygował mnie krótki opis z tyłu, jednak niektóre opisy w książce były przerażające i obrzydliwe. Jestem świadoma tego, że jest to thriller, jednak mimo wszystko można to było napisać inaczej. Język jest zrozumiały, choć momentami miałam ochotę odłożyć tą pozycję z powodu zawartych w niej opisów.

Z twórczością tej autorki zapoznałam się po raz pierwszy, jednak z chęcią sięgnęłabym po jakąś inną, lżejszą jej pozycję.

,,Piąte: Nie zabijaj” to bardzo dobrze napisany thriller, choć nie polecam go osobom o słabych nerwach.

Moja ocena : 5/6

Alicja Róg to autorka thrilleru o losach 19-letniej Klary, która widziała świat inaczej, niż inni.

Klara wraz z matką mieszkała w 3-pokojowym mieszkaniu, które było za duże dla dwóch osób. Dziewczyna źle czuła się w swoim otoczeniu, było tam pełno robaków, brudno. Była bardzo chuda.

,,Kościste ręce i nogi, wystające barki i łopatki, wystające kości policzkowe, blada,...