Wciagnełam się! Przeczytałam w dwa wieczory. Zakończenie jak typowe romansidło ;) Ale ciekawa fabuła. Czytało się lekko, łatwo i przyjemnie.

Blanka to kobieta po 30. Piękna, ambitna, trochę karierowiczka, ale jak to zwykł o niej myśleć Pan Dionizy: "... wbrew temu, co mówią o niej ludzie, jest w niej sporo człowieczeństwa". Przez pęd za karierą i wymarzonym awansem odchodzi od Niej wieloletni parter Darek. Ich pierwsze spotkanie idealnie opisuje cytat: "...poczuli nić nieśmiałego porozumienia, które mogło, choć nie musiało, być obietnicą czegoś pięknego". Blanka spotyka Go z nową dziewczyną Dominiką w centrum handlowym. Emocje biorą górę i rzuca w Niego wisiorkiem. Oboje nie są sobie obojętni, choć nie chcą się przed sobą do tego przyznać.
Dalszą część opisze skrótami myślowymi: romans z szefem Michałem Kalisiakiem ("...mimo wszystko po policzkach popłynęło jej kilka zbłąkanych łez"), ciąża Dominiki, spotkanie Darka z rodzicami dziewczyny, poronienie, rozstanie z Dominiką, awans Blanki, Michał z rudą Roksaną, przyjaciółka Kasia ("... przekomarzanie się było ich znakiem rozpoznawczym, świadczącym o dużej zażyłości i sporym dystansie do siebie"), ślub Kasi, choroba Blanki, wizyta Darka, zmiana pracy, szczera rozmowa z Darkiem, przyznanie się przed sobą do własnych uczuć i happy end :)
Polecam,
N.

Wciagnełam się! Przeczytałam w dwa wieczory. Zakończenie jak typowe romansidło ;) Ale ciekawa fabuła. Czytało się lekko, łatwo i przyjemnie.

Blanka to kobieta po 30. Piękna, ambitna, trochę karierowiczka, ale jak to zwykł o niej myśleć Pan Dionizy: "... wbrew temu, co mówią o niej ludzie, jest w niej sporo człowieczeństwa". Przez pęd za karierą i wymarzonym awansem...