Klucze do rzeki to opowiadania, które łączy postać narratorki – Małgorzaty (pojawiającej się już we wcześniejszej książce autorki pt. Stacyjka na wschodzie i zachodzie) i miasteczko, przez które przepływa historia, ludzkie losy, duchy czasów, miejsc i ludzi. Ogromną rolę w życiu mieszkańców odgrywa rzeka. Do niej odwołują się bohaterowie w przełomowych momentach swojego życia.

Snutą przez siebie opowieść Małgorzata przeplata zabawnymi, nierzadko osobliwymi refleksjami na temat zarówno natury ludzkiej, jak i natury duchów. Czasem filozofuje, innym razem bierze pod lupę jakiś mechanizm psychologiczny, to znowu drąży materię języka. Zwroty akcji i niestereotypowe jej rozwiązania zaskakują. Niewinność i prostota pytań Małgorzaty, jej zdziwienie istnieniem sprawiają, że Czytelnik ufnie pozwala się prowadzić poprzez świat na pozór zwykły ,lecz tak naprawdę pełen zjawisk metafizycznych, groźnych i ostatecznych.

Wszystkie opowiadania inspirowane są autentycznymi wydarzeniami i postaciami związanymi z miasteczkiem, o których wiedzę autorka zaczerpnęła z autopsji oraz lokalnej prasy, wychodzącej najpierw po niemiecku a następnie po polsku, z przerwami, od połowy osiemnastego do końca dwudziestego wieku.