I skończyłam. Nie spodziewałam się, że ta seria tak bardzo mnie wciągnie. Uwielbiam to, że każda postać ma zawsze swoje pięć minut i jest na swój sposób wyjątkowa. Nie ma tylko pustych par typu "ta postać musi być z tą, i koniec". Nie, te postacie żyją, popełniają błędy, kochają, czują strach, są niekiedy głupie... Ale bardzo realne. Emma, Julian i inne dzieci trochę irytowały swoją obecnością, tak jakby autorka chciała powiedzieć "patrzcie, to są postacie do następnej serii/trylogii. Pokochacie ich!". Tak samo zresztą w wypadku Tessy i Zachariasza.
Sama podróż przez Mroczny Świat bardzo fajna, klimatyczna. Plus za dużo Aleca, który pozostaje jednak moją ulubioną postacią (wybacz, Jace!). Izzy w tej części była po prostu urocza, Simon jak zawsze mądry, a Clary aż tak nie irytowała, chociaż to ten typ postaci, którego raczej nigdy całkiem nie polubię. Ogólnie Jace w tej części trochę milczący, mało widoczny, chociaż może to dlatego, że w poprzednich tomach tak atakował swoją obecnością... Magnus jak zawsze fantastyczny. Główny antagonista, Sebastian, też był w pewien sposób interesującą postacią. Wzruszyła mnie szczególnie jedna scena z jego udziałem, ale nie powiem która, co by nie spoilerować. Ogólnie ta seria była najbardziej pokręconą (w pozytywnym sensie), jaką czytałam. Będzie mi brakować tej grupki przyjaciół, a co do innych historii Pani Clare... Cóż, zapewne kiedyś przeczytam, a przynajmniej spróbuję.
Polecam.

I skończyłam. Nie spodziewałam się, że ta seria tak bardzo mnie wciągnie. Uwielbiam to, że każda postać ma zawsze swoje pięć minut i jest na swój sposób wyjątkowa. Nie ma tylko pustych par typu "ta postać musi być z tą, i koniec". Nie, te postacie żyją, popełniają błędy, kochają, czują strach, są niekiedy głupie... Ale bardzo realne. Emma, Julian i inne dzieci trochę...