Otwarcie mówiąc brnąc przez pierwszy rozdział tej książki nie byłam pewna czy dotrwam do drugiego. Powodem tej sytuacji był Scott Winton-postać jakby celowo utożsamiająca wszystkie cechy,które mnie w ludziach drażnią. Konkretnie mówiąc odbierałam go jako aroganckiego, w swoim mniemaniu wszechwiedzącego gada z manią wyższości, nie liczącego się z nikim ani z niczym. Jakże przyjemnie więc zostałam zaskoczona, gdy po stwierdzeniu,że nie mogę przekreślić całej historii tylko ze względu na niego, okazało się w miarę upływu następnych rozdziałów iż jest on sarkastycznym, inteligentnym mężczyzną, któremu w ten sposób jest po prostu łatwiej skupić się na celu, do którego dąży, ale nie jest z uczuć wyzuty. Kolejnym punktem na liście rozczarowań tą książką było porwanie Evelyn i tu ponownie autor miło mnie zaskoczył, gdy zdałam sobie sprawę, że nie jest to jak mi się na początku wydawało kiczowata próba wprowadzenia jakiegoś zwrotu akcji, a jedynie sytuacja będąca wprowadzeniem do większej całości. Jeżeli więc chodzi o całość tej książki jest to dobrze przemyślany, skonstruowany i napisany, wielokulturowy kryminał, który w prawdzie nie porwał mojego serca, ale dał pewność, że nie jest to moja ostatnia przygoda z twórczością Remigiusza Mroza. Natomiast wszystkim tym, którzy szukają dobrego kryminału-serdecznie polecam ;)

Otwarcie mówiąc brnąc przez pierwszy rozdział tej książki nie byłam pewna czy dotrwam do drugiego. Powodem tej sytuacji był Scott Winton-postać jakby celowo utożsamiająca wszystkie cechy,które mnie w ludziach drażnią. Konkretnie mówiąc odbierałam go jako aroganckiego, w swoim mniemaniu wszechwiedzącego gada z manią wyższości, nie liczącego się z nikim ani z niczym. Jakże...