Najlepsze miejsce żeby się zakochać? Paryż! Pewnie w tym momencie wyobrażacie sobie dwoje ludzi siedzących na ławce i trzymających się za ręce. W tle niczym wielki monument stoi symbol tego miasta – wieża Eiffla. Wokoło świergoczą ptaki, a na drzewach pojawiają się pierwsze pączki kwiatów. On patrzy jej w oczy, ona się uśmiecha. I w końcu całują się. Ale nie zawsze wszystko idzie zgodnie z planem, na pewno nie w tej książce.

Tytułową Annę ojciec wysyła do paryskiej szkoły. Dziewczyna lekko mówiąc nie jest zachwycona: musi opuścić swoich znajomych w Ameryce, zostawić ukochanego brata i wyjechać aż do Europy, gdzie na dodatek nie zna języka. Na szczęście jest to szkoła, gdzie uczą się inni Amerykanie, a Anna znajduje w niej wiernych i oddanych przyjaciół. Jednym z nich jest St. Clair – chłopak cud. On i Anna z czasem zaczynają spędzać ze sobą dużo czasu, jednak nie wszystko jest takie proste…

„Anna i pocałunek w Paryżu” mimo że posiada banalną fabułę, jest według mnie jedną z najpiękniejszych opowieści o miłości. To książka o rodzącym się wbrew wszystkiemu uczuciu, o przyjaźni i zrozumieniu.

Autorka powoli wprowadzała nas w jej świat, do tego stopnia, że kiedy przeczytałam pierwsze zdanie miałam ochotę ją zamknąć! Naprawdę. Zaczyna się jak tandetny romans, a postać bohaterki narratorki to typowa dziewczyna z „problemami”. Dałam jednak szansę tej historii i dobrze zrobiłam!

Stefanie Perkins „narysowała” piękną historię o miłości, a w połączeniu z jej zabawnym i pełnym uroku stylem wyszła z tego naprawdę dobra powieść! Każdy z jej bohaterów opowiada inną historię. Nie doszukamy się perfekcji w ich życiu. Oboje mają okropnych ojców, problemy rodzinne i emocjonalne. Mimo to nie poddają się i walczą o swoje szczęście. Próbują zbudować relację opartą na przyjaźni, nawet, gdy oboje chcą czegoś więcej… Można się od nich wiele nauczyć.

Jedyną słabą stroną powieści jest jej okładka. Kto to wybierał? Gdzie ta osoba miała gust? To ohydztwo niestety odbiera jej wdzięku. Szkoda, że to zwykły photoshop, a osoba na zdjęciu nawet nie przypomina Anny. I jeszcze jedno! Imię St. Claira! Dlaczego akurat to? Mogłoby być bardziej romantyczne i odrobinę krótsze.

„Anna i pocałunek w Paryżu” to książka piękna i wzruszająca. Zabierzcie ją koniecznie na plażę. Ja zakochałam się w niej do ostatniej strony, a nieuchronność wydarzeń w niej przedstawionych tylko dodaje jej uroku. Jestem pewna, że każda dziewczyna będzie nią oczarowana! Ja po przeczytaniu mam ochotę wsiąść do samolotu i polecieć do Paryża, ponieważ został on tak pięknie przedstawiony, że na kartach tej powieści możemy poczuć klimat tego miasta.
Zapraszamy na bloga www.oczytane.blog.pl

Najlepsze miejsce żeby się zakochać? Paryż! Pewnie w tym momencie wyobrażacie sobie dwoje ludzi siedzących na ławce i trzymających się za ręce. W tle niczym wielki monument stoi symbol tego miasta – wieża Eiffla. Wokoło świergoczą ptaki, a na drzewach pojawiają się pierwsze pączki kwiatów. On patrzy jej w oczy, ona się uśmiecha. I w końcu całują się. Ale nie zawsze wszystko...