Bez szczególnego powodu lubię książki obcokrajowców, więc gdy przeczytałam pierwsze strony byłam zaskoczona, ża autorka jest Polką. W opisie autora tego nie pisało, jedynie tyle, że to jest pseudonim.
Przechodząc do rzeczy, jest to książka okropnie zła.
Powody:
- ogromne starania bohaterki w zdobyciu chłopaka, nawet modlitwą (ona ma 18 lat i wielka tragedia bo samotna, a niektórzy nawet do 25 lat nikogo nie mają i żyją)
- co chwila typowe polskie powiedzenia, które szybko się nudzą i zaczynają irytować
- jakże ciekawy i zabierający wdech w piersiach opis sceny walki na miecze! brzdęk, brzdęk, brzdęk (i nic więcej, myślałam, że cholera mnie weżmie)
- niesamowity proces myślenia bohaterki, która w cudny sposób nie myśli logicznie, wtedy gdy trzeba
- robienie z Boga największego drania w książce
staruszka umiera na zawał, a Larysta maśli się na Gabriela
- sceny erotyczne polegające w głównej mierze na lizaniu biustu

Pewnie jeszcze bym coś wymyśliła, ale nie mam na to siły, nie polecam. Trzymajcie się od tego z daleka.

Bez szczególnego powodu lubię książki obcokrajowców, więc gdy przeczytałam pierwsze strony byłam zaskoczona, ża autorka jest Polką. W opisie autora tego nie pisało, jedynie tyle, że to jest pseudonim.
Przechodząc do rzeczy, jest to książka okropnie zła.
Powody:
- ogromne starania bohaterki w zdobyciu chłopaka, nawet modlitwą (ona ma 18 lat i wielka tragedia bo samotna, a...