Uwielbiam tą serię, każdy kolejny tom mnie w tym utwierdza.

Uwielbiam tą serię, każdy kolejny tom mnie w tym utwierdza.

Co prawda, znów mam bolesne poczucie, że Pani Autorka niepotrzebnie miesza różne wątki, ale czyta się szybko, a już dawno nie czułam, że bohater byłby interesujący - jak stało się w przypadku Dougala.

Co prawda, znów mam bolesne poczucie, że Pani Autorka niepotrzebnie miesza różne wątki, ale czyta się szybko, a już dawno nie czułam, że bohater byłby interesujący - jak stało się w przypadku Dougala.

miło szybko i przyjemnie

miło szybko i przyjemnie

Chyba najgorsza pozycja z całego cyklu. Prawie cała akcja skupia się tylko wokół Dougala i Pani genetyk. Ich rozterki, pragnienia ... bardzo monotonna.

Chyba najgorsza pozycja z całego cyklu. Prawie cała akcja skupia się tylko wokół Dougala i Pani genetyk. Ich rozterki, pragnienia ... bardzo monotonna.

Jeśli czyta się już 14-nasty tom, to chyba naprawdę trzeba lubieć tą serię ;)
Zaczynam odczuwać lekkie znużenie tymi samymi schematami. Tak właściwie to już nawet nie wystarczy kogoś widzieć, a można "czuć", że ktoś Cię obserwuję przez kamerę, a Ty już masz ciarki, lub widzisz jej plecy i już odczuwasz ten pociąg..
Tylko czy to znużenie czy historia, która zasługuje na mniejsze zainteresowanie ?

STRESZCZENIE!SPOILERY!ZAKOŃCZENIE!
Dougal szuka miłości od 300 lat. Li Leah to jego pierwsza prawdziwa miłość, którą zawiódł.
GaliLeah, naukowiec, którego zwerbowali do pomocy przeciwko demonowi,który przez magiczne zielsko ma władzę nad pewną wioską, a wybrańcom "nadaje"moc.

Leah nie chce i boi się uczucia, jednak Dougal szybko ją do siebie przekonuje. Leah podgląda Dougala kiedy ten śpi, miłosne liściki, romantyczny wypad i te sprawy.

Bum ! Zakochanie ! Demon porywa Leah. Zostaje uratowana z pomocą aniołów( Stróża też ) i wampirów. Niebiański orszak przybył z pomocą. Dougal prawie ginie z rąk Leah, która zostaje opętana złą mocą, jednak ratuje go stary władca tygrysołaków (sam jednak umiera).

Leah ma depresję, Doigal wymazuje jej pamięć. Coś jednak gdzieś świta .. znów z pomocą aniołów jej pamięć zostaje przywrócona na tyle, żeby okazało się, że faktycznie jest kolejnym wcieleniem Li Leah i pamięta całą historię sprzed 300 lat. Happy end.

Jeśli czyta się już 14-nasty tom, to chyba naprawdę trzeba lubieć tą serię ;)
Zaczynam odczuwać lekkie znużenie tymi samymi schematami. Tak właściwie to już nawet nie wystarczy kogoś widzieć, a można "czuć", że ktoś Cię obserwuję przez kamerę, a Ty już masz ciarki, lub widzisz jej plecy i już odczuwasz ten pociąg..
Tylko czy to znużenie czy historia, która zasługuje na...

Wampir z tatuażem
Leah jest naukowcem i za żadne skarby nie uwierzy w istnienie wampirów i innych nadnaturalnych stworzeń. Gdy dostaje prace w Romatech musi jednak uwierzyć. Wampiry naprawdę żyją (powiedzmy). A szczególnie nieumarły wyglądający jak pirat o pięknym tatuażu w kształcie smoka...
Dougalowi nadal w myślach rozbrzmiewa stara przysięga. "Znajdę cię, nawet za tysiąc lat. Znajdę cię". Doktor Chin przypomina wampirowi o jego pierwszej miłości. Lecz Leah bardzo różni się od tamtej dziewczyny. Czy to druga szansa na miłość dla Dougala? Czy wampir tego nie zmarnuje?

Wampir z tatuażem
Leah jest naukowcem i za żadne skarby nie uwierzy w istnienie wampirów i innych nadnaturalnych stworzeń. Gdy dostaje prace w Romatech musi jednak uwierzyć. Wampiry naprawdę żyją (powiedzmy). A szczególnie nieumarły wyglądający jak pirat o pięknym tatuażu w kształcie smoka...
Dougalowi nadal w myślach rozbrzmiewa stara przysięga. "Znajdę cię, nawet za...

Zaczęłam od któregoś tam tomu zupełnie przez przypadek. Po kilku stronach wciągnęlo mnie, akurat miałam minorowy nastrój. A historyjka była prościutka i naiwniutka, ładnie podana, przyprawiona odpowiednią dozą wyciskacza łez co mi odpowiadało.
Nie jest to lektura Boże broń ambitna, to paranormalny Harlequin, ale ma parę smaczków. Każdy tom to odrębna całość, w następnym będą przygody kolejnej postaci drugoplanowej i tak to leci niczym doskonałe perpetuum mobile.
Moim ulubieńcem pozostaje Angus, troszczący się o rodowe klejnoty.

Zaczęłam od któregoś tam tomu zupełnie przez przypadek. Po kilku stronach wciągnęlo mnie, akurat miałam minorowy nastrój. A historyjka była prościutka i naiwniutka, ładnie podana, przyprawiona odpowiednią dozą wyciskacza łez co mi odpowiadało.
Nie jest to lektura Boże broń ambitna, to paranormalny Harlequin, ale ma parę smaczków. Każdy tom to odrębna całość, w następnym...

Spoko❤

Spoko❤

W swoim gatunku - rewelacyjna.

W swoim gatunku - rewelacyjna.

kolejny wampir odnajduje miłość. Pisze kolejne cykle zaskakując pomysłowością mimo motywu miłości. Nic na to nie poradzę, że wśród jej bohaterów - wampirów, zmiennokształtnych, aniołów i demonów odpoczywam, a czytanie to sama radość.

kolejny wampir odnajduje miłość. Pisze kolejne cykle zaskakując pomysłowością mimo motywu miłości. Nic na to nie poradzę, że wśród jej bohaterów - wampirów, zmiennokształtnych, aniołów i demonów odpoczywam, a czytanie to sama radość.