Ignacy Prądzyński herbu Grzymała (1792-1850),jeden z najwybitniejszych polskich teoretyków wojskowych, oficer napoleoński, kwatermistrz generalny Wojska Polskiego, twórca planu polskiej ofensywy wiosennej 1831 roku, zwycięzca spod Igań. Autor prac z dziedziny sztuki wojennej.

Kilka lat przed wybuchem powstania listopadowego przygotowywał obszerną rozprawę „O sztuce wojennej. Kurs taktyki”, przeznaczoną dla polskich oficerów. Jedyny rękopis tej pracy trafił w dwudziestoleciu międzywojennym do Biblioteki Uniwersyteckiej KUL. Do tej pory pozostawał niemal nieznany historykom. Po kilku latach prac mamy zaszczyt zaprezentować Państwu to wyjątkowe dzieło. Oprócz treści zachowanych kart, niniejsza edycja krytyczna zawiera fotografie kilkudziesięciu rycin autorstwa Prądzyńskiego, a także znaczną część tekstu ze zniszczonych partii rękopisu, odczytanych w świetle ultrafioletowym.


„Taktyka i strategia są właściwie sztuką wodza. Zdaje się niepodobieństwem podciągnąć takowe pod jednostajne, a niemylne prawidła. Niektóre tylko ogólne wskazać można, zapatrując się na dzieje. Lecz i z tych znajomości jakże mało ludzi korzystać umie i zastosować do rzeczy położenia! Łatwiej daleko wskazać zasady, aniżeli podług nich działać. Na wojnie szczególnie wypadki tak są rozmaite, okoliczności tak zmienne, iż pospolita głowa nie może nie błądzić. Wyższym tylko geniuszom jest właściwe umieć się znaleźć w każdym położeniu, wszelkich użyć korzyści, tworzyć sobie nowe, pełnić wszystko, co tylko dokazanym być może, a nie przedsiębrać nad możność. Lecz i wielki nawet człowiek zbłądzi. Ten jest największym, kto się najmniej myli”.