Lubię książki, w których fabuła jest taka... życiowa. To chyba dobre określenie. Niektóre powieści mają to do siebie, że opisana w nich historia wydaje się tak idealna, że aż nierzeczywista i trudna do wyobrażenia sobie w realnym świecie. Szczęście na widelcu reprezentuje zupełnie inną grupę powieści i bardzo mnie to cieszy. Czytając tę powieść mamy okazję przenieść się do świata nie tylko ludzkiego, ale także smacznego. Włoskie dania mają swój niepowtarzalny charakter i klimat, chyba nie można temu zaprzeczyć ;)

Ktoś może stwierdzić, że ta książka jest zwykłym czytadłem dla kobiet i ja się z nim zgadzam. Ale! Nie tak do końca :) Nie jest to typowe romansidło, raczej lekka i przyjemna powieść obyczajowa z dobrze przedstawionym wątkiem kulinarnym, bo tego nie brakuje. Czy jest prosta? Tak! I w całej swojej prostocie naprawdę dobra. Może nie nazwałbym tej książki jakimś arcydziełem, ale spędziłam z nią bardzo przyjemnie czas i z chęcią kiedyś do niej wrócę.

Całość recenzji na http://krokusoweprzemyslenia.blogspot.com/

Lubię książki, w których fabuła jest taka... życiowa. To chyba dobre określenie. Niektóre powieści mają to do siebie, że opisana w nich historia wydaje się tak idealna, że aż nierzeczywista i trudna do wyobrażenia sobie w realnym świecie. Szczęście na widelcu reprezentuje zupełnie inną grupę powieści i bardzo mnie to cieszy. Czytając tę powieść mamy okazję przenieść się do...