Na dzień dobry dostajemy trudną to przetrawienia informację o Dymitrze. Autor stawia tezę sprzeczną ze wszystkim czego uczyli nas do tej pory o smucie w szkole i potrafi ją obronić. Jeśli jest prawdziwa, to co prawda mój światopogląd znacząco się nie załamał, ale czuje się mądrzejszy. Nieco przesadzony opis z tyłu okładki, że "Krwawa dekada" nie ustępuje powieściom Sienkiewicza. To zupełnie inny rodzaj książki, bardziej coś jak kronika. Poza tym czytelnik sam wyrabia sobie zdanie na temat przedstawianych wydarzeń, gdyż autor przez cały czas powstrzymuje się od komentarza. Wyraża on swoją opinię dopiero pod sam koniec książki, w krótkim podsumowaniu. Bardzo ciekawe i obszerne podejście do tematu, na który niby wszystko wiadomo, ale to tej pory nie udało mi się znaleźć innego, równie obszernego i bogatego opracowania. Dla zainteresowanych historią pozycja obowiązkowa. Aha, nie będzie to chyba spojler jeśli zdradzę, że Polacy jednak przegrali...

Na dzień dobry dostajemy trudną to przetrawienia informację o Dymitrze. Autor stawia tezę sprzeczną ze wszystkim czego uczyli nas do tej pory o smucie w szkole i potrafi ją obronić. Jeśli jest prawdziwa, to co prawda mój światopogląd znacząco się nie załamał, ale czuje się mądrzejszy. Nieco przesadzony opis z tyłu okładki, że "Krwawa dekada" nie ustępuje powieściom...