No bo o zwierzętach!!! No jakże bym mogła nie przeczytać. Ale było jeszcze coś co zadecydowało o przeczytaniu tej serii: trzech autorów. Jak może „brzmieć” książka napisana przez trzy osoby?
Całość nie jest zła... ale
Najbardziej podobały mi się te fragmenty w lecznicy... widać fachową rękę przy opisywaniu przypadków chorych zwierzaków lub też przeprowadzanych zabiegów.
Co mi nie pasowało: ten cały związek Wojtka z Agatą... to było jakieś takie… jak nie z tej historii, nie z tej bajki. Bardzo dobrze, że Wojtek znalazł kogoś... ale kompletnie mi nie pasowało do reszty… dopiero jakoś tak pod koniec zaczęło się wpasowywać. Ale i tak nie jestem przekonana. No i tu pojawia się pytanie: kto co pisał i kto się wpasował... a kto nie?
...
Śmierć rodziców. Tak nagle, gwałtownie. Pstryk i już ich nie ma... Wiem, że to tylko książka, ale dość mocno mną to tąpnęło... współczułam im.
Chłopcy? Hmmm...
Wojtek niby starszy ale miałam czasami wrażenie, że dojrzalszy jest właśnie Miki ten młodziak. Fakt: to jego podejście do nauki, ten jego blazerski styl: „ luzik stary mam wszystko pod kontrolą ” było trochę wkurzające... ale tak między Bogiem a prawdą: czy nam też w wieku lat 18 chciało się uczyć ( nawet jeśli matura była za pasem?)
No i Babcia Ina... kochany, dobry duszek tej rodziny.
A! I jest przecież jeszcze tajemnicza rodzinna pamiątka... SILVA RERUM... książeczka przechodząca z pokolenia na pokolenie, z tajemniczymi rycinami i zapiskami w obcym języku. Ciekawe jakie tajemnice się za tym kryją.
Całość książki oceniam na całkiem nieźle... ale... przeczytam jeszcze kolejne tomy i wtedy zobaczymy... ;-)

No bo o zwierzętach!!! No jakże bym mogła nie przeczytać. Ale było jeszcze coś co zadecydowało o przeczytaniu tej serii: trzech autorów. Jak może „brzmieć” książka napisana przez trzy osoby?
Całość nie jest zła... ale
Najbardziej podobały mi się te fragmenty w lecznicy... widać fachową rękę przy opisywaniu przypadków chorych zwierzaków lub też przeprowadzanych zabiegów.
Co...