Simone Elkeles "Idealna chemia" - wybór zupełnie spontaniczny. Książka, o której istnieniu nigdy nie słyszałam. Nagle wpadła mi w ręce i czy chciałam, czy nie chciałam, musiałam ją przeczytać. Znowu przeznaczyłam na to pół nocy. Przeznaczyłam pół nocy na historię o miłości dwóch nastolatków, współczesną wersję szekspirowskiego "Romea i Julii". Nic oryginalnego, nic wyjątkowego, a jednak nie mogłam się oderwać.

On, ALEX FUANTES, Meksykanin z ubogiego domu, mieszkający w południowej części Fairfield, należący do gangu Latynoskiej Krwi. Ona, BRITTANY ELLIS, dziewczyna z dobrego domu, znajdującego się w północnej części miasta, córka bogatych rodziców, wzorowa uczennica, kapitan drużyny cheerleaderek. Pozornie tych dwoje nie może łączyć nic. Tak naprawdę są do siebie bardzo podobni i w dodatku jest między nimi chemia, idealna chemia.

Nastolatkowie zmuszeni są przeprowadzić ze sobą projekt szkolny z chemii. Brittany ta sytuacja nie cieszy, za to Alex nie ma żadnych zastrzeżeń co do pracy z nową szkolną partnerką. Meksykanin zdążył już nawet założyć się ze swoimi kolegami, że uda mu się "przelecieć" śnieżynkę Ellis. Plan jest prosty: zdobyć zaufanie dziewczyny, rozkochać ją w sobie i Brittany sama wejdzie mu do łóżka. Bez uczucia i zaangażowania. Fuantes najwidoczniej zapomniał, że z chemią tak już jest, że nie zawsze reakcja chemiczna daje porządny efekt. Ale kto wie? Może akurat jemu spodobają się skutki uboczne? Może inne rozegranie historii będzie ciekawsze?

Wprawdzie adresatem książki jest głównie młodzież, ale ja polecam "Idealną chemię" Simone Elkeles każdemu. Prawdą jest, że to książka dla mało wymagających czytelników, zwykła, trochę płytka historia o młodzieńczej miłości, zawsze kończąca się happy endem. Ale ciekawe jest ukazanie rzeczywistości latynoskich gangów. Widać tam wartość rodziny oraz miłość i troskę o swoich najbliższych, a niekiedy nawet poświęcenie życia.

Polecam "Idealną chemię"!

Simone Elkeles "Idealna chemia" - wybór zupełnie spontaniczny. Książka, o której istnieniu nigdy nie słyszałam. Nagle wpadła mi w ręce i czy chciałam, czy nie chciałam, musiałam ją przeczytać. Znowu przeznaczyłam na to pół nocy. Przeznaczyłam pół nocy na historię o miłości dwóch nastolatków, współczesną wersję szekspirowskiego "Romea i Julii". Nic oryginalnego, nic...