Bardzo udane zakończenie wspaniałej serii.

Wiele razy wyrażałam już swój zachwyt nad pomysłowością autorki, a również doskonałym wykonaniem. Tym razem nie będzie inaczej. W ostatniej części Sagi Księżycowej wydarzenia dzieją się głównie na Lunie. Przybliżona zostaje postać księżniczki Winter, cierpiącej na zaburzenia psychiczne z powodu własnowolnej odmowy korzystania z bioelektryczności, a co za tym idzie wpływania na umysły innych ludzi. Księżniczka nie jest prawowitą następczynią tronu. Brak królewskiej krwi sprawia, że nie będzie mogła zastąpić swojej macochy Levany. Mimo to, królowa widzi w niej zagrożenie, ponieważ bezpośredniość, szczerość i uprzejmość księżniczki sprawia, że kochają ją obywatele. A co więcej, dziewczyna jest również dużo piękniejsza niż macocha. Pewnego dnia Levana postanawia pozbyć się pasierbicy. I tylko siedmiu krasnoludków brak do klasycznej wersji historii Królewny Śnieżki.

W powieści pojawiają się wszystkie znane nam z wcześniejszych części postaci. Są teraz przyjaciółmi, walczącymi o wspólną sprawę - uratowanie Ziemi i wyzwolenie Luny spod okrutnych rządów jej królowej. Wiele w tej książce o uczuciach bohaterów, uroczo opisane są wszystkie ich perypetie miłosne. Ale dużo więcej jest w niej akcji, zaskakujących wydarzeń i niespodziewanych zwrotów. Sięgając po książkę przestraszyła mnie jej objętość. Mój zachwyt serią spowodował, że oczekiwałam naprawdę dobrej, ciekawej i świetnie napisanej powieści. Obawiałam się, że autorka za bardzo wydłużyła akcję, wprowadzając niepotrzebne wątki i nie wykorzystała potencjału, który niósł z sobą jej pomysł. Moje wątpliwości bardzo szybko się rozwiały.

Książka jest wspaniała, to naprawdę godne zakończenie serii. Jest pełna ciekawych postaci, niesamowitych, a jednak - jeśli można użyć takiego wyrażenia o literaturze fantastycznej - wiarygodnych wydarzeń. Nie wszystko bohaterom się udaje, nie każda strategia jest skuteczna. Bardzo spodobało mi się również to, że autorka nie zakończyła akcji w kulminacyjnym momencie, ale szczegółowo przedstawiła obraz tego co działo się później. To rzadko dzieje się w książkach, wiele nierozwiązanych wątków pozostaje wyłącznie dla naszej wyobraźni.

Ciężko będzie rozstać mi się z bohaterami sagi. Zżyłam się z nimi, zostali moimi prawdziwymi przyjaciółmi. Współczułam im w tragediach, kibicowałam i cieszyłam się w chwilach sukcesu. Nienawidziłam ich wrogów, nienawidziłam Levany (głównie za to jak potraktowała mojego ukochanego Wilka!) Mimo to mam nadzieję, że autorka nie stworzy kolejnej części. Chętnie przeczytam kiedyś krótkie opowiadanie przedstawiające bohaterów, którym udało się ocaleć kilka lat po wydarzeniach z "Winter", jednak nie będące kontynuacją serii. Historia związana z Luną, walką z Levaną i letumosis jest już kompletna.

Polecam książkę wszystkim wielbicielom fantasy, opowieści przygodowych i również lekkich romansów. Nie zawiedziecie się. Mam nadzieję, że pokochacie bohaterów równie mocno jak ja. Ale będziecie również trochę żałować - tego, że lektura jest już za wami.

Bardzo udane zakończenie wspaniałej serii.

Wiele razy wyrażałam już swój zachwyt nad pomysłowością autorki, a również doskonałym wykonaniem. Tym razem nie będzie inaczej. W ostatniej części Sagi Księżycowej wydarzenia dzieją się głównie na Lunie. Przybliżona zostaje postać księżniczki Winter, cierpiącej na zaburzenia psychiczne z powodu własnowolnej odmowy korzystania z...