Ten dramat to, wbrew tytułowi, nie tyle historia o losach Wilhelma Tella, ile o niepodległościowym zrywie ludności szwajcarskiej, która zbuntowała się przeciw tyrańskiej okupacji władz austriackich. Jednakże Tell jest tu jedną z najbardziej charakterystycznych postaci, a jego sławny strzał z łuku i zestrzelenie jabłka z głowy własnego syna, stanowią tu kluczową rolę. Jest to bowiem nie tylko symbol niezwykłych umiejętności Wilhelma Tella oraz jego samozaparcia, ale przede wszystkim - wyraz okrucieństwa, do którego dopuścił się austriacki okupant, zmuszający ojca do podniesienia ręki na ukochane dziecko... Jest też Tell wzorcowym bohaterem romantycznym - patriotą, szlachetnym i dzielnym człowiekiem. Słowem, wymarzony typ dla romantycznego poety.

Cała historia jest ciekawa, choć dość zagmatwana ze względu na pokaźną ilość biorących udział w dramacie postaci. Dodatkowo bez znajomości historii tego okresu w dziejach Szwajcarii choćby w zarysie, dość trudno wyrobić sobie wystarczający ogląd na tło toczącej się historii. Ale jednak całość czyta się dość dobrze. Może tylko brakuje tu jakichś konkretnych działań, a same zwycięstwa nad austriackim zaborcą wychodzą Szwajcarom zbyt łatwo, wszystko układa się zbyt idyllicznie.

Ale z drugiej strony - to przecież romantyczna historia, a nie dokument historyczny...

Ten dramat to, wbrew tytułowi, nie tyle historia o losach Wilhelma Tella, ile o niepodległościowym zrywie ludności szwajcarskiej, która zbuntowała się przeciw tyrańskiej okupacji władz austriackich. Jednakże Tell jest tu jedną z najbardziej charakterystycznych postaci, a jego sławny strzał z łuku i zestrzelenie jabłka z głowy własnego syna, stanowią tu kluczową rolę. Jest...