Thorgal: Młodzieńcze lata to zdecydowanie lepszy pomysł na kontynuację serii niż Louve czy Kriss de Valnor. Według mnie ta część najlepiej nawiązuje do starej stylistyki , szczególnie jeśli chodzi o ilustracje. Surżenko bardzo dobrze odrobił lekcje, wiadomo, że nie tak łatwo dorównać mistrzowi, ale uważam, że spisał się świetnie i Rosiński ma godnego naśladowcę. Ilustracje są dopracowane i co najważniejsze, nie rażą sztucznością jak w przypadku tych z serii Kriss de Valnor. Natomiast zgodzę się z użytkownikiem geokuba, że niektóre rzeczy są trochę przekombinowane, choć w przypadku Slivii można się kłócić, czy ta opaska faktycznie tam jest (dla mnie nie). Literacko też dobrze: historia składna, ciekawa, z potencjałem. Dobry początek, zobaczymy jak będzie dalej.

NOTATKI:
1. Blodorn (krwawy orzeł): rodzaj tortury i kary śmierci wspomniany w nordyckich sagach i legendach. Związaną ofiarę kładziono twarzą do dołu, a na jej plecach wycinano orła. Następnie toporkiem odcinano żebra od kręgosłupa i rozciągano je na boki, tak by tworzyły „skrzydła”. Rany posypywano solą, po czym wyjmowano płuca i rozkładano na „skrzydłach”.Historyczność tej praktyki jest jednak dyskusyjna. Niektórzy uważają, że jest to fikcja, wymyślona na potrzeby literackie, bądź jest wynikiem błędnego tłumaczenia kronik i sag.

Thorgal: Młodzieńcze lata to zdecydowanie lepszy pomysł na kontynuację serii niż Louve czy Kriss de Valnor. Według mnie ta część najlepiej nawiązuje do starej stylistyki , szczególnie jeśli chodzi o ilustracje. Surżenko bardzo dobrze odrobił lekcje, wiadomo, że nie tak łatwo dorównać mistrzowi, ale uważam, że spisał się świetnie i Rosiński ma godnego naśladowcę. Ilustracje...