Przyzwyczajona do tego, że Monika Orłowska w swoich książkach sięga po tematy trudne, zastanawiałam się, co stanie się motywem przewodnim jej najnowszej książki pt „Kłamstwa i kłamstewka”.

Okazało się, że Autorka zrobiła voltę w stronę bezpieczniejszych, chętniej czytanych (?) tematów. A właściwie to nie była volta, tylko rozłożenie problemów i problemików na barkach zbiorowego bohatera – osiedla domków jednorodzinnych i szeregówek. Kłopoty i zawirowania miłosne, adopcja, śmierć czy sprawy kryminalne wydają się być mniej trudne, bolesne, gdy borykający się z nimi człowiek nie jest jedynym bohaterem książki. Problem, przemielony paszczowo jest zawsze łatwiejszy do udźwignięcia.

A więc jeśli ktoś chce wiedzieć, o czym jest nowa książka Moniki Orłowskiej, niech rozejrzy się po sąsiedztwie. Animozje i sąsiedzkie sympatie? Są? Na pewno. Sercowo-rodzinne dramaty także? A może nawet jakiś wspólny wróg, tak jak tajemniczy wandal u Moniki Orłowskiej?

„Kłamstewka i kłamstwa” są sprawnie przeniesioną na literki codziennością. Autorka wyspacerowuje matki z dziećmi i psiarzy z pupilami , każe remontować domy, organizować wyprzedaże integracyjne, itp. Więc jeśli ktoś ma dosyć zawiesistych zup Moniki Orłowskiej, podbitych tragedią poronień, nieuleczalną chorobą czy biseksualnymi związkami, niech sięgnie po lekki, osiedlowy koktajl. Tym razem Autorka porozpieszcza czytelników spragnionych lżejszej literatury.

Osobiście jestem zwolenniczką dań, które co prawda trudno przełknąć, ale które zostają w pamięci na długo. Rzecz gustu. Poległam natomiast zupełnie na topografii osiedla, próbując sobie zobrazować układ domów i ulic. Gubiłam się w imionach bohaterów i ich nazwiskach, klasyfikując mieszkańców najprostszym podziałem na autochtonów i „napływowych”. W zamieszaniu trochę pomogła mi książkowa outsiderka, pani doktor, która dzięki monitoringowemu nasłuchowi „przygląda się” otoczeniu i wie o nim niemal wszystko. Ponadto barwnie przenosi nas w świat sprzed około trzydziestu lat. Taka podróż sentymentalna, która jest dużym atutem książki.

Zakończenie „KiK” serwuje nam pospieszną niespodziankę w niespodziance, jak to określiła sama Autorka. Gwałtownie hamujemy, zastanawiając się, że to już? Naprawdę? Taki koniec? Ale numer!

Anyway, koktajl z kłamstw, mimo drobnych pestek wchodzi dobrze. Ryzyko zadławienia znikome.

Przyzwyczajona do tego, że Monika Orłowska w swoich książkach sięga po tematy trudne, zastanawiałam się, co stanie się motywem przewodnim jej najnowszej książki pt „Kłamstwa i kłamstewka”.

Okazało się, że Autorka zrobiła voltę w stronę bezpieczniejszych, chętniej czytanych (?) tematów. A właściwie to nie była volta, tylko rozłożenie problemów i problemików na barkach...